ฝากจุมพิตแนบไว้..ในสมุด
วันนี้หยุดร่ายลำนำ..คำมันเก่า
คีตกานท์หวานเจื่อนเปื้อนถึงเงา
อยากจะเล่าความในใจ..ไฟไม่พอ
ราตรีสวัสดิ์ จดไว้ ท้ายบรรทัด
ดึกสงัดฝืนไม่ไหวใจหดห่อ
ไหล่เริ่มงุ้ม คอพับ แทบทับจอ
เสียงดัง ฟ่อ..ตกใจ เอ๊ะ!! ใครกรน
แซม
ราตรีสวัสดิ์ จากปลายฟ้า...
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
