กลับมาแล้ว
แย้มดอกยิ้มพริ้มตาชูหน้าชื่น
ไรแก้รื่นร่อนมานาสาหอม
ผลิดอกพบลบพรากจากขั้วยอม
ยลโลกหลอมเพลาอิ่มอารมณ์
ยามพลัดพรากจากไกลช่างร้ายนัก
ราวเจียนจักกรีดทรวงสู่ห้วงขม
หนาวเหว่ว้าอาดูรพูนระทม
ซ้อนซับลมหวีดหวิวกรีดริ้วใจ
ราวอัคคีปีศาจเผาบาดแผล
ยามท้อแท้อกเรียมแทบเกรียมไหม้
ทุกข์ทับเทินเนิ่นนานสถานใด
รอวันได้กลับคืนกล้ำกลืนคอย
ยลดอกยิ้มเต็มแก้มแต่งแต้มหน้า
เห็นสายตาเต็มตื้นคืนคลายหงอย
กลับมาแล้วแววชื่นระรื่นรอย
ริมฝีปากผากพร้อยพลอยจุมพิต
กามนิต
ยิ้มแก้มบานนานวัน .. มิทันเห็น
พี่อยู่เย็นเช่นไร .. ใคร่ขอสิทธิ์
น้องขอถามตามตรง .. ลงความคิด
อยากสนิทชิดใกล้ ..ดั่งใจปอง
ใจหวนไห้ไกลพี่ .. มีคิดถึง
สุดรำพึงขึงรัด .. ขัดใจหมอง
ให้อ้างว้างเหว่ว้า .. น้ำตานอง
เฝ้าร่ำร้องมองหา .. คนลาไกล
พิษบาดแผลแท้นี้ .. เพราะที่รัก
อยากพบพักตร์นักหนา .. พาหวามไหว
ทุกข์ทั้งมวลล้วน-มลาย .. สลายไป
ชื่นฉ่ำใจใครรับ .. ปรับยินดี
อนงค์ยิ้มพริ้มเพลา .. เคล้าเคลียคลอ
เฝ้าพนอต่อกัน .. มั่นล้นปรี่
ให้ระรื่นชื่นทรวง .. ดวงชีวี
รับไมตรีพี่ยา .. พาหลับลง
พระอาทิตย์อัสดง
พี่อยู่เย็นเช่นไร .. ใคร่ขอสิทธิ์
น้องขอถามตามตรง .. ลงความคิด
อยากสนิทชิดใกล้ ..ดั่งใจปอง
ใจหวนไห้ไกลพี่ .. มีคิดถึง
สุดรำพึงขึงรัด .. ขัดใจหมอง
ให้อ้างว้างเหว่ว้า .. น้ำตานอง
เฝ้าร่ำร้องมองหา .. คนลาไกล
พิษบาดแผลแท้นี้ .. เพราะที่รัก
อยากพบพักตร์นักหนา .. พาหวามไหว
ทุกข์ทั้งมวลล้วน-มลาย .. สลายไป
ชื่นฉ่ำใจใครรับ .. ปรับยินดี
อนงค์ยิ้มพริ้มเพลา .. เคล้าเคลียคลอ
เฝ้าพนอต่อกัน .. มั่นล้นปรี่
ให้ระรื่นชื่นทรวง .. ดวงชีวี
รับไมตรีพี่ยา .. พาหลับลง
พระอาทิตย์อัสดง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
