สัมผัสกลอนตอนเหงาเมาความรัก
คงยากนักจักคลายสหายเอ๋ย (นี่ผมยังรับสัมผัสระหว่างบทนะครับ)
สัมผัสนางตอนเมาเราไม่เคย
แค่หวังเชยชิดกันฝันเรื่อยมา
สัมผัสระหว่างบทคือบทไหน
ตอบกันไปไม่ตรงงงหนักหนา
เป็นบทกลอนหรือบทรักหนักอุรา
ใครนะพาให้หลงลงทะเล?
คนอย่างป๋าหนักแน่นดุจแผ่นหิน
ยังไม่ชินหรือไรจึงไขว้เขว
ใครจะพาใครไปได้ฮาเฮ
กลอนอย่าเป๋แล้วกันไม่งั้นเคือง
สัมผัสรักไม่ติดต้องคิดหนัก
ก็เพราะเธอไม่รักไม่เอาเรื่อง
สัมผัสได้แต่เหงาช่างเปล่าเปลือง
ไม่ประเทืองอารมณ์ตรมอุรา
สัมผัสกลอนอกหักตอนรักคุด
เจ็บที่สุดสุดช้ำสมน้ำหน้า
เพ้อรำพันกลอนเศร้าเคล้าน้ำตา
เหมือนคนบ้าเมามายรักคลายคลอน
สัมผัสระหว่างบทคงหมดค่า
ก็เพราะว่าเธอไม่ซึ้งถึงอักษร
ที่ฉันเขียนย้ำย้ำพร่ำวิงวอน
ทุกบทกลอนทุกสัมผัสไม่รัดใจ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
