อ่านกลอนเก่าเราเขียนน่าเวียนหัว
มันดูมั่วอายแท้ต้องแก้ไข
ยากจริงหนอรอหน่อยจะค่อยไป
เรามิได้มีพรคงสอนนาน

แอบลักจำคำน้อยค่อยประสม
ชอบนิยมครูร้อยสร้อยคำหวาน
เขียนคำกลอนวอนมานับว่านาน
หรือแค่อ่านพอฝืนหลังตื่นนอน