ชื่อบทกลอน:วันวานหลานกับยาย สู่ความหมายแห่งวันคืน
ผู้แต่ง:ดาวระดา
เด็กหน้าซื่อตาใสวัยสิบขวบ
ใช้มือรวบผมยายพลางบ่ายหน้า
ความน้อยใจในโตรกโชคนำพา
เช็ดน้ำตาทาต้นแขนหนอใต้คาง
สีผมยายกลายเทาเป็นขาวชัด
ก่อนเคยรัดมัดมวยสลวยร่าง
ผมดำขลับกลับกลายคลายสีจาง
เป็นตัวอย่างวันวานที่ผ่านพ้น
คิดถึงวันข้างหน้าน้ำตาไหล
ยายบอกใกล้ฝั่งแล้วไม่กี่ฝน
หนูน้อยมองยายส่ายหน้าวน
พร้อมเอ่อล้นน้ำตามาประดัง
ยายชี้แจงแห่งเหตุเขตมนุษย์
ความสิ้นสุดกุดลงนั้นคงขลัง
การยึดมั่นถือมั่นว่าจีรัง
พระท่านสั่งยายไว้ว่า....ไม่มี
เด็กหญิงฟังคำยายขยายข้อ
เจ้าขาดพ่อแม่ไปใช่ขาดศรี
จงพาจิตคิดทำแต่กรรมดี
ตามคำที่ยายสอนก่อนนอนนั้น
แม้เข้าใจในธรรมสักกำหนึ่ง
คงได้พึ่งยามลับสู่ดับขันธ์
อย่ายึดยื้อถือพื้นแห่งคืนวัน
เพราะไม่หันกลับหวนให้ชวนเชย
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
25 เมษายน 2024, 03:03:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ประกวดแต่งกลอนประจำเดือน มิถุนายน ๒๕๕๔ - เวลาไม่หวนคืน - (สิ้นสุดการประกวด) (อ่าน 39997 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
