มืดมิดริดรอนยศยอแสงส่องหล้า      มัวหม่นชรากาลย่างย่องหา
ตกจิตคิดเชลากลัวบารมีลา                      ถอนถอดลาลดอำนาจล้นเคยมือ
ดุจนภาเลือนลดแสงสุริยะถือ                    คงชื่อลือนามได้แต่ชนทั้งผอง
พราวระยับแสงหมู่ดาวหมายปอง               เกียรติก้องลือควร " ศรีนิลกาญจน์ "

กราบขอบพระคุณคุณแม่และครูแจ้ว