เปาะแปะ เปาะแปะ
ฝนตกเฉาะแฉะ
ดินโดดหินดิ้น
ทรายดีดกระเด็น เห็นใบไม้ปลิ้น ฉีกเป็นชิ้นชิ้น สยดสยอง
เหมือนใบจะตาย
แต่ต้นไม่วาย
ชวนให้ไตร่ตรอง
ใบขาดช้ำไป ไม่ยักเศร้าหมอง แตกยอดลำพอง ทักทายสายฝน
เปาะแปะ เปาะแปะ
ฝนหยดแหมะแหมะ
แน่ะ! ยิ่งรีบหล่น
คนมีสองขา พาหนีอลวน ต้นไม้อดทน ไม่กลัวฝนเลย
อยากแต่งเรื่องเบาๆ สบายหัวบ้างน่ะค่ะ
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
25 เมษายน 2024, 11:05:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘ (อ่าน 74543 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
