โอ้..อาทิตย์อัสดงอยู่ตรงหน้า
ภาพสายตาปรากฏงดงามแสน
ทะเลกว้างช่างไกลไร้พรหมแดน
ฉันเหยียบแน่นเท้าวาดบนหาดทราย
เสียงทะเลคลื่นตบกระทบหิน
ฉันยืนยินนิ่งเฉยไม่เคยหน่าย
ทอดสายตาออกไปสุดไกลกาย
ขอบทะเลแพรวพรายสุดสายตา
อาทิตย์รอนอ่อนแสงตะแคงตก
แสงสีทองรองปกในโลกหล้า
คลื่นแล้ว...คลื่นเล่า ซัดเข้ามา
ถูกปลายเท้าทุกคราเวลาเดิน
ฉันเหยียบทรายเดินเล่นยามเย็นนี้
รอยเท้ามีเป็นนิ้วดูผิวเผิน
เมื่อน้ำเคลื่อน กลบรอยเท้า เราดำเนิน
ดูไม่เกินมีตามสองสามรอย
ฉันจะหยุด เดินเมื่อไหร่ ยังไม่รู้
ฉันอยากดูบรรยากาศ...อีกสักหน่อย
ลมทะเลพัดคืนคลื่นทยอย
ฉันยืนคอยคิดถึง...ใครหนึ่งคน...(ท่านศรีอุดร).
ณ.ชายหาด"พัทยา"...เวลาค่ำ
ยังเพ้อพร่ำพิงพัก..รอสักหน
หยิบกระดาษดินสอ..สึกหรอจน
วาดภาพคนอีกฝาก...ช่างยากเย็น
เมื่อตะวันลับโลก..อย่าโศกซึ้ง
อีกฝากหนึ่งก็สว่าง...ต่างไม่เห็น
หากค่ำคืนยืนยัน...ฝากจันทร์เพ็ญ
ส่งประเด็น...ความนัยใจ..ไม่ไกลกัน
ยามสงบเงียบงัน...ฝันถึงเจ้า
มีกลอนเฝ้าส่งผ่าน.....ช่วยสานฝัน
มองตะวันลับโค้ง...โยงสัมพันธ์
แอบฝากจันทร์..ปันใจ....ส่งไปรอ
ยังเพ้อพร่ำพิงพัก..รอสักหน
หยิบกระดาษดินสอ..สึกหรอจน
วาดภาพคนอีกฝาก...ช่างยากเย็น
เมื่อตะวันลับโลก..อย่าโศกซึ้ง
อีกฝากหนึ่งก็สว่าง...ต่างไม่เห็น
หากค่ำคืนยืนยัน...ฝากจันทร์เพ็ญ
ส่งประเด็น...ความนัยใจ..ไม่ไกลกัน
ยามสงบเงียบงัน...ฝันถึงเจ้า
มีกลอนเฝ้าส่งผ่าน.....ช่วยสานฝัน
มองตะวันลับโค้ง...โยงสัมพันธ์
แอบฝากจันทร์..ปันใจ....ส่งไปรอ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
