|
|
| 10 เมษายน 2010, 08:18:PM |
|
GreenMonkey
|
 |
« ตอบ #1 เมื่อ: 10 เมษายน 2010, 08:18:PM » |
 ชุมชน
|
อันว่าเหล้า เมาง่าย คล้ายคนบ้า
แต่พอซา สร่างเมา เขาก็จัก
คืนสติ สำนึก ความคึกคัก
แต่เมารัก นี้เมื่อไร จะหายเมา
ทั้งโหวกเหวก โวยวาย อยู่ในจิต
เมื่อครั้งคิด คะนึง ถึงแต่เขา
โอ้กรรมอก ตกยาก ลำบากเรา
แม้กินเหล้า ไม่นาน ก็ผ่านพ้น
เมื่อไรหนอ เมื่อไร ใจจะสร่าง
จากเมาค้าง รักนี้ ที่สับสน
มันแสนเศร้า จะตาย ทุรายทุรน
โอ้ใจคน เมื่อไร จะหายเมา
.. GreenMonkey :: ลิงเขียว ..
|
!!~ I want to be a normal man ~!!
|
|
|
|
|
|
|
| 11 เมษายน 2010, 01:38:PM |
|
..ทักษมน..
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 11 เมษายน 2010, 01:38:PM » |
ชุมชน
|
emo_34เมื่อการเมืองถูกตก.....มายกออก
ผมกระฉอกความใน..ใครก็เพิ่ม
เมื่อไม่แคร์แลเห็น...เป็นโรคเลิม
ผมไปเติม ไวน์ต่อ...ก็พอ...ใจ 
emo_34ความเจ็บปวดรวดร้าวในคราวนี้
เมื่อกลุ่มพี่เห็นว่า....ข้าฯทำได้
ผมไม่ดู"ตาเรือ..รุกเผื่อไป"
ก็ยอมตาย...."เหลือม้า ข้าฯไม่กลัว" 
emo_34ไม่เมาเหล้าเมารัก...ไม่มักมาก
หัวใจหากหวั่นไหว...เห็นใครชั่ว
ไม่อยากอยู่หน้าคอมฯ..ยอมเจ็บตัว
ผมไม่กลัว ที่กลั่นแกล้ง...แล้งน้ำใจ"  emo_34ผิดกฏเกณฑ์ที่ตั้ง...ก็ยั้งเถิด ทำให้เกิดช่องว่าง...ต้องล้างไพ่ สงกรานต์นี้ตีประเด็น...ถ้าเป็นใคร?????? ไร้หัวใจก็ขอจบ...เลิก..คบ..กัน.. .........................................."ไม่เป็นไร.....สีทนได้"............  |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 11 เมษายน 2010, 03:34:PM |
วลีลักษณา
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 158
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 390
สร้อยศิลป์จินตกานท์ โดยวลีลักษณา
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 11 เมษายน 2010, 03:34:PM » |
ชุมชน
|
เมาความรักปักตรึงด้วยซึ้งหวาน
อาบอิ่มซ่านเกินกั้นความหวั่นไหว
แอบออมาน รานล่ม ขื่นขมใด
เหลือแต่ใจอาวรณ์สุดถอนรั้ง
คิดถึงคำนึงครารักลาร้าง
ยังไม้สร่างเมามายสลายหวัง
ความโศกเศร้าเร้ารุมสุมประดัง
แม้ชีพยังร่างอยู่..ไม่สู้ตาย |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
