|
หัวข้อ: ช่วยถอดคำประพันธ์กาพย์ห่อโคลงบทนี้ให้หน่อยสิครับ เริ่มหัวข้อโดย: oballo ที่ 08 พฤศจิกายน 2009, 11:23:PM ๐...........เสือโคร่งยงปีปเปรี้ยง...............แอบโอนเฉียงเสียงพึงกลัว
ร้ายยวดหนวดเพราพัว............................ลองเล็บเล่นเผ่นโผนผาย ๐...........เสือโคร่งยงปีปเปรี้ยง...............สยองหัว ศัพทสำเนียงพึงกลัว..............................ทั่วแคว้น ร้ายยวดหนวดเพราพัว...........................ตามุ่ง ลองเล็บเล่นเผ่นแหล้น..........................โลดเลี้ยวโผนผาย ฯ รีบ รีบ ขอบคุณล่วงหน้าครับ หัวข้อ: Re: ช่วยถอดคำประพันธ์กาพย์ห่อโคลงบทนี้ให้หน่อยสิครับ เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 09 พฤศจิกายน 2009, 04:01:PM ๐...........เสือโคร่งยงปีปเปรี้ยง...............แอบโอนเฉียงเสียงพึงกลัว ร้ายยวดหนวดเพราพัว............................ลองเล็บเล่นเผ่นโผนผาย ๐...........เสือโคร่งยงปีปเปรี้ยง...............สยองหัว ศัพทสำเนียงพึงกลัว..............................ทั่วแคว้น ร้ายยวดหนวดเพราพัว...........................ตามุ่ง ลองเล็บเล่นเผ่นแหล้น..........................โลดเลี้ยวโผนผาย ฯ รีบ รีบ ขอบคุณล่วงหน้าครับ เสือโคร่ง ดุร้ายและเก่งกล้ามากส่งเสียงร้องดังปีบยืนเอียงแอบน่าสพรึงกลัว แต่มีหนวดเป็นพวงงามน่าดู มาทดลองกรงเล็บแล้วกระโจนเผ่นหายไป ยง ๓ ว. กล้าหาญ เช่น ยงยุทธ์ เยี่ยมยง, เก่งกล้าสามารถ เช่น ตัวยง ยวด ว. เป็นที่สุด, มักใช้คู่กับคําอื่น เช่น ยวดยง ยวดยิ่ง ยิ่งยวด. เพรา ๒ [เพฺรา] ว. งาม, น่าดู. พัว ว. เป็นพวง, ติดกัน. แหล้น เป็น คำ โทโทษ ของ แล่น หมายถึง วิ่งไป ผาย เคลื่อนจากที่ รีบ รีบ ที่สุดแล้ว ได้แค่เนี้ยะอ้ะจ้า....อิ อิ... |