|
หัวข้อ: หลง เริ่มหัวข้อโดย: สารพัด*เพี้ยน ที่ 12 ตุลาคม 2009, 09:23:PM (http://mblog.manager.co.th/uploads/2363/images/546688i82iuq4rne.jpg) รักเขามากกว่าทั้งที่เขามาทีหลัง ไม่เรียกว่ารักหรกมั้ง....ฉันคิดว่า เขาเรียกว่าหลง ไม่ลืมหูลืมตา ผิดถูกชั่วช้า....ข้าก็ทำ ทั้งที่รู้เต็มอก....ว่าไม่ควร แต่"กิเลส"ยั่วยวน ให้ใฝ่ต่ำ มัวแต่"หลง"หัวปัก....หัวปำ คนใกล้กลายเป็นทำให้"รำคาญ" ไปเถอะไม่รั้งไว้หรก ถ้ารักเขามากตามที่บอกก็ไม่ต่อต้าน หมูจะหาม....ก็ไม่อยากจะเป็นคาน แต่อยากให้รู้ว่า....อย่า"หน้าด้าน" "ซมซาน"กลับมาละกัน หัวข้อ: Re: หลง เริ่มหัวข้อโดย: ไผ่เดียวดาย ที่ 13 ตุลาคม 2009, 04:29:PM หากความรัก ไม่ใช้ใจ หาใช่รัก
เป็นเพียงวรรค เว้นว่างใจ ในยามเหงา กายที่เห็น เป็นภาพลวง ให้มัวเมา หลงตัวเขา ได้แค่เงา ไม่ใช่ใจ ใช้สายตา มองแทนใจ มันไม่ถูก รักต้องปลูก ด้วยหัวใจ ใช่หลงไหล รักแบบนี้ มีจุดจบ เมื่อหมดใจ สิ่งเหลือไว้ คือความเศร้า เราคนเดียว แยกให้ออก รักหรือหลง ก่อนเททุ่ม รักสุ่มสุ่ม ไม่คุ้มใจ ให้เฉลียว รักแบบนี้ คงมีแต่ รักข้างเดียว เขาไม่เหลียว เดี่ยวก็เบื่อ เชื่อสิคุณ หัวข้อ: Re: หลง เริ่มหัวข้อโดย: จะไม่เด็ด ที่ 13 ตุลาคม 2009, 06:39:PM เพียงแรกพบสบตาพาชุ่มฉ่ำ แล้วตอกย้ำให้อยากคิดเข้าชิดใกล้ เกินกว่านั้นคือครอบครองปองดวงใจ ทำเช่นไร...ก็เมื่อใจมันได้หลง ...แบบว่า..ไม่รู้สิ หัวข้อ: Re: หลง เริ่มหัวข้อโดย: ๐๐lจ้าชาEก้oนหิน๐๐ ที่ 23 ตุลาคม 2009, 10:56:AM รักของเธอไร้รักแท้ แค่ความหลง
เพราะตัวฉันที่โง่งมรักเธอไป แต่ตัวฉันรู้ว่าเธอไร้หัวใจ ก็เลยโยนทิ้งไปในทันที ................................................... หัวข้อ: Re: หลง เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนไทย ที่ 23 ตุลาคม 2009, 08:58:PM เมื่อ หลง ป่า ปรารถนา หาเข็มทิศ เมื่อฟ้าปิด ปรารถนา เห็นฟ้าใส เมื่อพบเธอ ปรารถนา เป็นยาใจ เมื่อร้องไห้ ปรารถนา เห็นหน้าเธอ ...... emo_02 หัวข้อ: Re: หลง เริ่มหัวข้อโดย: (ฟ้า) มารสุรา ที่ 23 ตุลาคม 2009, 09:03:PM เมื่อหลงป่า.............ต้องพึ่งพา...............ใช้เข็มทิศ
หลงทางผิด.................ต้องกลับตัว.............จึงถ่ายถอน หลงใบหน้า.................ต้องตัดใจ...............ในบังอร หลงถูกผี.....................หลอกหลอน.............ท่อง....นะโม[/color] emo_119 emo_44 หัวข้อ: Re: หลง เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 23 ตุลาคม 2009, 10:39:PM หลงรักเขาเมามัวไม่กลัวผิด
หลงชนิดหมดท่าน่าโมโห หลงว่าเขารักเราเศร้าเซโซ ท่องนะโมสามจบขอพบเธอ....อิ อิ.. emo_10 หัวข้อ: Re: หลง...มาบ้านกลอนไทย(หลายคน) เริ่มหัวข้อโดย: สายลมสีขาว ที่ 23 ตุลาคม 2009, 10:47:PM เมื่อหลงทิศ สิทธิ์ใจ ในคำขอ
เมื่อหลงท้อ พ้อใจ ในความฝัน เมื่อหลงทาง หว่างใจ ในรำพัน เมื่อหลงมั่น หวั่นใจ ในรำพึง เมื่อเห็นชน คนคือ ยองหละปูน พร้อมแสงสูรย์ ฉายตะวัน เข้ากรรณถึง เสียงนะโม โผล่ร้อง ซร้องคำนึง สุดเพียงซึ้ง ยอดไม้ ไผ่เดียวดาย อาจจะเป็น มนตร์ป่า ต้องคำสาป เรียงระนาบ คำกลอน วอนความหมาย ถูกรั้งไว้ ด้วยสายใย ที่มากมาย แลดูคล้าย สายลม ที่ห่มพา ปทุมไหว กลางดง ชมพูไพร อินทรีย์ขาว พราวใจ ในเวหา สุวิจักขณ์ ยอดกวี เดินผ่านมา เห็นณลา นั่งอมยิ้ม กริ่มคำกลอน psamหยอกเย้า gizon รีบโต้กลับ สิบคนฟัง คำรับ กลับกล่าวสอน เกล็ดนาคา เข้าหา ส่งอาธร ขอสัญจร กับมารเงา และฮกหลง บ้านกลางป่า เดินหลงทิศ จิตตามหา อเนกษ์ค่า ภาษาไทย ใดประสงค์ อัณณ์ริน ลุงมาสเตอร์ แสนจำนง สร้างบ้านพง กลางดงป่า นำพาใจ เห็นตะวัน จันทรา จ้าแสงส่อง งามผุดผ่อง ระนาดเอก เสกไสว กาลครั้งหนึ่ง tanapok ท่องทิวไป โอ้เปลวฟ้า สดใส ในห่วงคืน สุดสายป่าน hort39 รีบเข้าเรื่อง ร้อยคำเฟื่อง Tong kajok หลอกชื่อฝืน จะไม่เด็ด น้องติ๋ว ชิวคำยืน กวีจร ท่องอื่น ชื่นดวงมาลย์ ปะน้ำมนต์ พรมน้ำหวาน ปางสีฝุ่น หอมคละคลุ้น ป้ากันนา มาประสาน อีกพี่บี บูรณา ร้อยถ้อยกานท์ เปลวเทียนเปลี่ยน สีป่าน สายชลริน คือบ้านรัก ภักดิ์ดี มี"เรา"สร้าง ทุกคนร่าง เพรางาย พรายคำสินธุ์ R-tyตอบ ต่อคำ เป็นอาจิณ ละมุนกลิ่น ความรัก สลักกาล... ************************* ^_^ มาต่อกันเน้อ ถ้าขาดใครก็มาช่วยกันเติมให้เต็ม อุตส่าห์หลงทางมารวมตัวที่บ้านกลอนกันแล้ว ต้องร่วมกันสร้างบ้านหลังนี้ให้ดีที่สุด ^^" หว่า ... ยังขาดอีกหลายคน เดี๋ยวจัดตอนที่ 2 ให้ แต่วันนี้ไม่ไหวแล้ว คราวหน้าละกัน ปล. พยายามเลือกคนที่เล่นอยู่ในปัจจุบัน ... นะคะ หัวข้อ: Re: หลง เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 23 ตุลาคม 2009, 11:16:PM ยังขาดอีกหลายท่านวานเขียนต่อ
ผมนี้ขอไม่เอ่ยเผยนามขาน สมองตันฝันสลายใจร้าวราน ขอตรวจทานแล้วบรรจงส่งบวกคุณ emo_45 หัวข้อ: Re: หลง เริ่มหัวข้อโดย: สิบคน ที่ 23 ตุลาคม 2009, 11:36:PM เป็นsperm ออกเดิน เพลินจนหลง
ได้ตกลง เจาะไข่ ใบหนึ่งหนา จึงก่อร่าง สร้างกาย เป็นชายมา คือทีท่า หลงทาง สร้างเป็นคน พอเติบใหญ่ วัยหนุ่ม กลุ้มใจนัก ได้หลงรัก กานดา พาสับสน หลอกให้รัก หักยับเยิน เจ็บเกินทน หนีไม่พ้น การอกหัก รักไม่เป็น จึงโซซัด โซเซ เตร่ไปทั่ว ตามืดมัว ก้าวย่าง ทางไม่เห็น หลงมาอยู่ บ้านกวี ที่ร่มเย็น หลบลำเค็ญ ขอเป็นลูกบ้าน ชาวกานท์กลอน สิบคน หัวข้อ: Re: หลง...มาบ้านกลอนไทย(หลายคน) เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนไทย ที่ 23 ตุลาคม 2009, 11:59:PM เมื่อหลงทิศ สิทธิ์ใจ ในคำขอ เมื่อหลงท้อ พ้อใจ ในความฝัน เมื่อหลงทาง หว่างใจ ในรำพัน เมื่อหลงมั่น หวั่นใจ ในรำพึง เมื่อเห็นชน คนคือ ยองหละปูน พร้อมแสงสูรย์ ฉายตะวัน เข้ากรรณถึง เสียงนะโม โผล่ร้อง ซร้องคำนึง สุดเพียงซึ้ง ยอดไม้ ไผ่เดียวดาย อาจจะเป็น มนตร์ป่า ต้องคำสาป เรียงระนาบ คำกลอน วอนความหมาย ถูกรั้งไว้ ด้วยสายใย ที่มากมาย แลดูคล้าย สายลม ที่ห่มพา ปทุมไหว กลางดง ชมพูไพร อินทรีย์ขาว พราวใจ ในเวหา สุวิจักขณ์ ยอดกวี เดินผ่านมา เห็นณลา นั่งอมยิ้ม กริ่มคำกลอน psamหยอกเย้า gizon รีบโต้กลับ สิบคนฟัง คำรับ กลับกล่าวสอน เกล็ดนาคา เข้าหา ส่งอาธร ขอสัญจร กับมารเงา และฮกหลง บ้านกลางป่า เดินหลงทิศ จิตตามหา อเนกษ์ค่า ภาษาไทย ใดประสงค์ อัณณ์ริน ลุงมาสเตอร์ แสนจำนง สร้างบ้านพง กลางดงป่า นำพาใจ เห็นตะวัน จันทรา จ้าแสงส่อง งามผุดผ่อง ระนาดเอก เสกไสว กาลครั้งหนึ่ง tanapok ท่องทิวไป โอ้เปลวฟ้า สดใส ในห่วงคืน สุดสายป่าน hort39 รีบเข้าเรื่อง ร้อยคำเฟื่อง Tong kajok หลอกชื่อฝืน จะไม่เด็ด น้องติ๋ว ชิวคำยืน กวีจร ท่องอื่น ชื่นดวงมาลย์ ปะน้ำมนต์ พรมน้ำหวาน ปางสีฝุ่น หอมคละคลุ้น ป้ากันนา มาประสาน อีกพี่บี บูรณา ร้อยถ้อยกานท์ เปลวเทียนเปลี่ยน สีป่าน สายชลริน คือบ้านรัก ภักดิ์ดี มี"เรา"สร้าง ทุกคนร่าง เพรางาย พรายคำสินธุ์ R-tyตอบ ต่อคำ เป็นอาจิณ ละมุนกลิ่น ความรัก สลักกาล... ************************* ^_^ มาต่อกันเน้อ ถ้าขาดใครก็มาช่วยกันเติมให้เต็ม อุตส่าห์หลงทางมารวมตัวที่บ้านกลอนกันแล้ว ต้องร่วมกันสร้างบ้านหลังนี้ให้ดีที่สุด ^^" หว่า ... ยังขาดอีกหลายคน เดี๋ยวจัดตอนที่ 2 ให้ แต่วันนี้ไม่ไหวแล้ว คราวหน้าละกัน ปล. พยายามเลือกคนที่เล่นอยู่ในปัจจุบัน ... นะคะ หลงมาอ่าน หวานจัง แหม!!ช่างคิด กลอนประดิษฐ์ ฤทธิ์ถ้อย ร้อยงานเขียน บวกหนึ่งให้ นะครับ กับความเพียร สมเป็นเซียน ?สายลม? นิยมกลอน...... emo_28 emo_54 emo_54 emo_54 หัวข้อ: Re: หลง เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนไทย ที่ 24 ตุลาคม 2009, 12:10:AM เป็นsperm ออกเดิน เพลินจนหลง ได้ตกลง เจาะไข่ ใบหนึ่งหนา จึงก่อร่าง สร้างกาย เป็นชายมา คือทีท่า หลงทาง สร้างเป็นคน พอเติบใหญ่ วัยหนุ่ม กลุ้มใจนัก ได้หลงรัก กานดา พาสับสน หลอกให้รัก หักยับเยิน เจ็บเกินทน หนีไม่พ้น การอกหัก รักไม่เป็น จึงโซซัด โซเซ เตร่ไปทั่ว ตามืดมัว ก้าวย่าง ทางไม่เห็น หลงมาอยู่ บ้านกวี ที่ร่มเย็น หลบลำเค็ญ ขอเป็นลูกบ้าน ชาวกานท์กลอน สิบคน นี่ก็เก่ง อีกคน บนบ้านนี้ ขับกวี คีย์ศิลป์ ดั่งพิณสาย ซ่อนแง่คิด สะกิดคำ พร่ำบรรยาย จึงทักทาย สหายรัก โลกนักกลอน........ ทักทายครับคุณชาย..... แบร่ๆ emo_57 emo_26 emo_26 emo_54 emo_26 emo_26 หัวข้อ: Re: หลง เริ่มหัวข้อโดย: ดาวระดา ที่ 24 ตุลาคม 2009, 12:28:AM ลื่นไหลใจร้อยริน พจน์ดั่งพิณเสนาะเสียง
หลั่งคมอารมณ์เคียง ประดิษฐ์คำประดิษฐ์คุณ งามแล้วลีลาล้น พริ้มพรายยลกลกลอนกรุ่น หลายเหลือคำเจือจุน ถ้อยงามถมคมข้อความ หลงมนตร์คนเขียนข้อ ถักและทอข้ออร่าม เพียรพจน์จดรายนาม มาเหนี่ยวโน้มโถมเหนี่ยวรัก ขอบคุณสายลมที่ไม่ลืมกัน (แม้จะยกค่าผมเกินจริงไปนิดแต่ถือว่าเป็นสิ่งที่ดีที่เป็นกุศลเนาะ) บวกหนึ่งให้ในความขยันคิดขยันเขียนครับ หัวข้อ: Re: หลง เริ่มหัวข้อโดย: (ฟ้า) มารสุรา ที่ 24 ตุลาคม 2009, 02:39:AM สุดยอดท่าน..................สายลม.....................สีขาวพลิ้ว
บรรเจิดปลิว.................สุริยัน.......................ตะวันฉาย โอนเอนอ่อน..................พัดไกว.....................ใผ่เดียวดาย ทอประกาย...................ถักเส้น......................เป็นสายใย เอกวิหค........................พญานก....................อินทรีย์ขาว จะไม่เด็ด......................ดวงดาว....................ให้สั่นไหว เจ้าแห่งป่า....................ชื่อคุ้นหู.....................ชมพูไพร ปทุมไหว......................เบ่งบานใน.................ใจกมล เสียงนะโม....................ขึ้นนำ.........................ประนมไหว้ สดับใจ.........................บูรณา.........................คราสับสน เปลวเทียนเปลี่ยน...........สีหยด........................รดน้ำมนต์ นับสิบคน......................โมทนา.......................สาธุการ เกล็ดนาคา.....................พญานาค....................มากด้วยฤทธิ์ หลบมิดชิด....................มารเงา.......................เฝ้าสังหาร ดาบตะวัน......................จันทรา......................เข้ารอนราน ฮกหลงต้าน....................ฝ่ามือ........................เทพเมฆา ระนาดเอก.....................บรรเลง......................เพลงพลิ้วไหว น้ำหวานไหล.................ชวนชิม......................ลิ้มชิวหา เย็นฉ่ำชื่น......................สายชล.......................ล้นธารา สะท้อนผ่าน...................เปลวฟ้า.....................จ้านที กาลครั้งหนึ่ง.................ตำนาน.......................นิทานเล่า ณลาเจ้า.........................หญิงงาม...................พงวถี เย้ายวนนาง...................ปางสีฝุ่น....................กุลสตรี รื่นฤดี............................กวีจร........................กลอนรำพัน สุวิจักขณ์.......................นักประพันธ์...............ชั้นแนวหน้า ป้ากันนา........................คงลึกซึ้ง....................ไม่เปลี่ยนผัน สวยน้องติ๋ว...................บิ๊วอารมณ์..................คมจำนรร อัณณ์รินทั่น...................เจนจบ.......................ประสบการณ์ tanapok....................Tongkajok............และR-ty อีกpsam.....................คนนี้...........................gizonsหวาน hort39.........................เพรางาย....................คมคายกานท์ ละมุนท่าน......................ละอองดาว.................พราวนภา แกร่งนั้นหมาย................เจ้าชาย......................แห่งก้อนหิน ดอกกระเจียว..................สวยในถิ่น..................แห่งหุบผา ท่านอาศรม....................สังคีต........................กรีดวาจา กชนันท์.........................นั้นหนา......................ลีลาเซียน แต่งเพิ่มได้บางคนเท่านั้นครับ ท่านสายลม ที่เหลือคิดไม่ออกจริงๆ[/size] หัวข้อ: Re: หลง เริ่มหัวข้อโดย: ทิวฯ ที่ 24 ตุลาคม 2009, 05:46:AM หลงอักษร กลอนงาม ตามมาอ่าน ไม่พบพาน ชื่อทิวฯ ปลิวไปไหน เป็นคนใหม่ อ้อล้อ หล่อกว่าใคร หลงตัวเองมากไปแล้วใจเรา หลงรักมิตร กลอนไทย ใคร่ปลอบฝัน ขอใช้สิทธิ์ รำพัน ในวันเหงา ใต้ฟ้าคราม ยามนี้ ไม่มีเงา ไร้ดวงดาว แอบแฝง ขาดแสงจันทร์...... emo_18 หัวข้อ: Re: หลง เริ่มหัวข้อโดย: ๐๐lจ้าชาEก้oนหิน๐๐ ที่ 24 ตุลาคม 2009, 08:14:PM ท่านสายลมแต่งกวีน่าหลงไหล
ดั่งสายใยเชื่อมใจให้โหยหา ทั้งนะโมก็สุดยอดช่วยเยียวยา ยองหละปูนยังแต่มาได้ถูกใจ ท่านให้ผมเป็นเจ้าชายแห่งก้อนหินน้ำตาแทบไหลรินที่ได้เห็น เหมือนกระบี่เงาจันทราอันเยือกเย็น ปลิวปักอกแล้วเห็นชมพูไพร แต่งขอบคุณนะคับ.....ฝันดี.... หัวข้อ: Re: หลง...มาบ้านกลอนไทย(หลายคน)ภาคต่อ เริ่มหัวข้อโดย: สายลมสีขาว ที่ 24 ตุลาคม 2009, 11:01:PM บทกวี คำถ้อย ร้อยอักษร
เจ้านางเด่น งานกลอน ฟ้อนสวยใส เห็นเป็นทิว นกป่า มาแต่ไกล มารเงาเฝ้า แถลงไข ในกวี เมฆาเคลื่อน เดือนกลบเจ้า ชายก้อนหิน ละมุนกลิ่น nontawit จริตศรี mhaรีบวิ่ง เขียนกลอน ย้อนไมตรี อัคนี- รุทร์นี้ ได้ชี้นำ Sweft_Life ไหลรื่น ตามพื้นเสียง งามสำเนียง อาศรม สังคีตล้ำ Hikari ผลิแย้ม แต้มน้ำคำ ฅนแผกตน เข้าจำ ย้ำคารมย์ สุภาพบุ- รุษทร- ชนคนเก่ง ร่ายบรรเลง เพลงกวี มีสุขสม มะดันและ Zhyphires แสนคายคม pandaน้อย ร้อยชม สมดวงใจ thanakd คือเพื่อน อีกคนหนึ่ง ได้หลงซึ้ง ตรึงตรา ภาษาใส เห็นพรรัก ทักฟ้า อย่างห่วงใย ทะเลใส ทรายขาว แสนพราวทรวง kradanเขียน lungบอก No AlonEกล่าว เพื่อแต่งเฟื่อง เรื่องราว พราวแดนสรวง Suwanร่วม ถักเรียง เพียงยางยวง คอยแบ่งช่วง ข้าน้อย ขอฝากตัว เป็นดวงไฟ ปลายขวด จวบฟ้าเด่น ดั่งซ่อนเร้น ท้องฟ้าสี ชมพูหรัว นักเดินทาง ย่างก้าว ไม่เมามัว แต่คุณนันท์ นั้นชัวร์ เรื่องแซวคน โรแมนติค พลิกด้าน ลานวิถี รัศมี ธรรมส่องทาง ไม่สับสน ไอ้จ่อยเปรย ฮองชู รู้คำกล Thanadol เร่งรีบ ฝึกฝีมือ mamiya พันนะคี ตามีรัก เขียนสลัก คำมั่น ไม่หวั่นถือ บ้านกลอนไทย ในป่า หลังนี้คือ สิ่งลือชื่อ นั้นหนา ที่สำคัญ มารวมตัว มารวมใจ ให้เป็นหนึ่ง จับมือกัน วาดคำนึง ให้สุขสันต์ อาจมีร้าย มีดี ปะปนกัน คำร้อยพัน นั้นเกิดแต่ แค่เพียง "เรา" ************************** ยังขาดใครอีกหนอ แจ้งได้เลยนะคะ ^^" หรือเพื่อนๆจะแต่งเพิ่มเติมก็ได้คะ ปล. ปทุมไหว ที่เคยกล่าวถึงนั้น หมายถึง คุณ กชนันท์หรือคุณบัว ไม่ใช่คนที่ใช้ชื่อว่าปทุมไหว หรอกนะคะ ^_^ (มันเป็นคำซ่อนคำอ่ะคะ) หัวข้อ: Re: หลง เริ่มหัวข้อโดย: สารพัด*เพี้ยน ที่ 11 พฤศจิกายน 2009, 08:12:PM จากกระทู้แร๊ง~แรง
เปลี่ยนเป็นน่ารักสะแล้ว ^^ หัวข้อ: Re: หลง เริ่มหัวข้อโดย: เหมันต์กาล ที่ 11 พฤศจิกายน 2009, 10:00:PM เหมันต์กาล ผู้นี้ จะค่อยอ่าน
เพระว่าความ สามารถ นั้นไม่ถึง อยู่เปื่องหลัง อ่านกลอง สุดตลึง เลยนึกถึง คำนี้ ที่แต่งมา (ความในใจ) ผมแต่งกลอนไม่เก่งแต่ก็ชอบอ่านนะคับ จะพยายามแต่งกลอนให้เก่งเหมือนทุกๆคน จะได้คุยกับทุกคนเป็นภาษากลอนได้ หัวข้อ: Re: หลง เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 11 พฤศจิกายน 2009, 10:29:PM เชิญเหมันต์กาลร่วมขานขับ klonthaiclub รับได้ห่วงใยถาม บทประพันธ์ชั้นเลิศประเสริฐนาม กว่าจะงามก็ช้ำหลายน้ำตา ...ยินดีต้อนรับ คุณ"เหมันต์กาล"ครับ....อิ อิ... หัวข้อ: Re: หลง เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันฉาย ที่ 12 พฤศจิกายน 2009, 10:21:AM ...หลงภาษา บ้ากลอน ตอนเข้าอ่าน
ว่าจะทาน หัวใจ ให้กลอนฉันท์ ปิดบัญชี ฤทัย ชั่วกัปกัลป์ ฝั่งดินมัน ให้แน่น เน้นกาพย์กานท์ ...ทั้งกลอนรัก อกหัก ประจักษ์แจ้ง ถ้อยแถลง แจงกวี กี่ขับขาน เข้าต่อกลอน วอนเว้า เนาวันวาน หลงอีกนาน กานท์กาพย์ ตราบชีวัน.. หัวข้อ: Re: หลง เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนไทย ที่ 12 พฤศจิกายน 2009, 11:38:AM ขับรถเลี้ยว เที่ยวกรุง มุ่งสยาม ไฟแดงงาม อร่ามตา อยากฝ่าพ้น ขึ้นทางด่วน ชวนฝัน ฉันยอดคน มารู้ตน ตอนลง ว่า หลง ทาง....... emo_26 (http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/dookdik/linepattern/linenew/208.gif) หัวข้อ: Re: หลง เริ่มหัวข้อโดย: จะไม่เด็ด ที่ 12 พฤศจิกายน 2009, 11:44:AM หลงแต่แรกแหวกว่ายในคลองสาส์น จนผันผ่านกาลเพลินยากเมินหนี เป็นไพร่ฟ้าหน้าใสใคร่เปรมปรีดิ์ ร้อยวจีเป็นคำนำทำนอง ท่ามภวังค์รังรักสมัครสมาน ประสานกลอนอ้อนกาญจน์ต้านหม่นหมอง มีเย้าหยอกหลอกอำสำนวนกรอง มิหมายต้องให้เกิดช้ำ...เพราะสำนวน..อิอิ ...แบบว่า.. หัวข้อ: Re: หลง เริ่มหัวข้อโดย: มะดัน ที่ 12 พฤศจิกายน 2009, 12:14:PM เพราะหลงเล่ท์เสน่กลอนอักษรศรี
หลงไมตรี กวี เกลอ เจอเสสรวล พบมวลมิตร ปราณี มีเชิญชวน มาร่วมก๊วน ร่วมฝัน สรรค์สิ่งดี ขอบคุณจัง กำลังใจ ให้เกินร้อย หยดน้อยน้อย เย็นรื่น ชื่นใจนี้ หลงถ้อยคำ ล้ำเลิศ เทิดกวี รัก..น้อง,พี่..สุขกมล...คนบ้านกลอน ... emo_46 emo_28 |