พิมพ์หน้านี้ - เหงาจากจัย๐๐lจ้าชายก้oนหิน๐๐

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเหงา => ข้อความที่เริ่มโดย: ๐๐lจ้าชาEก้oนหิน๐๐ ที่ 12 สิงหาคม 2009, 08:58:PM



หัวข้อ: เหงาจากจัย๐๐lจ้าชายก้oนหิน๐๐
เริ่มหัวข้อโดย: ๐๐lจ้าชาEก้oนหิน๐๐ ที่ 12 สิงหาคม 2009, 08:58:PM
ฉันรู้สึกว่าคืนนี้ช่างเหน็บหนาว....
นั่งมองดาวบนฟ้าจากพื้นดิน....
เห็นดวงจันทร์เป็นภาพเธอน้ำตาริน......
เพราะไม่ชินกับการที่เธอจากลา.....
.......................................................
แม้วันนี้ไม่มีเธออยู่เคียงข้าง.....
แม้ระหว่างเราสองคนเกิดปัญหา....
ไม่เป็นไรสำหรับฉันแค่หลับตา......
ภาพเธอก็ปรากฏมาภายในใจ.......




หัวข้อ: Re: เหงาจากจัย๐๐lจ้าชายก้oนหิน๐๐
เริ่มหัวข้อโดย: GLUE ที่ 15 สิงหาคม 2009, 11:54:PM
วันคืน ยังผันเปลี่ยน
เวลาเวียน เปลี่ยนใจ ของเราสอง
แต่ก่อนยิ้ม เปลี่ยนเป็น น้ำตานอง
ทางเราสอง คงต้อง แยกกันเดิน

มองจันทรา ยามราตรี ที่ส่องแสง
เพื่อแสดง ควาามใน ใจห่างเหิน
เมื่อวันนี้ หนทาง ไร้คู่เดิน
ปล่อยใจเพลิน เดินตาม ทางของมัน

หน้าแก้มแดง ลอยมา จากหนหลัง
รักล้มพัง ทลาย ไม่คาดฝัน
ในวันที่ วันคืน เราคบกัน
เห็นดวงจันทร์ สวนเด่น กว่ายามนี้


หัวข้อ: Re: เหงาจากจัย๐๐lจ้าชายก้oนหิน๐๐
เริ่มหัวข้อโดย: Sweft_Life ที่ 16 สิงหาคม 2009, 08:56:PM
เหงามากสินะ..คนในกระจกเงา
ดวงตาเจ้าถึงเศร้าเพียงนี้
ไปอยู่ไหนกันนะคนดี ...
มาช่วยดูแลหัวใจกันที ..หน่อยเป็นไร


หัวข้อ: Re: เหงาจากจัย๐๐lจ้าชายก้oนหิน๐๐
เริ่มหัวข้อโดย: Sweft_Life ที่ 17 สิงหาคม 2009, 07:20:PM
เหงาจากใจ ... เจ้าหญิงก้อนดิน
เป็นเพียงเศษหิน ไร้ค่า ..ไร้ความหมาย
ความคิดถึงหมดทั้งใจ
... เคยรับรู้มันไหมเธอ

ก็เพราะไร้ค่าอย่างนี้
ความคิดถึงที่มีก็เหมือนไร้ความหมาย
อย่างมีค่าเหมือนกันนะ กรวดหิน กรวดทราย
จะต้องพยายามเพียงไร ถึงจะได้เป็นคนนั้น ของเธอ

ยิ่งแต่งยิ่งงง  emo_05


หัวข้อ: Re: เหงาจากจัย๐๐lจ้าชายก้oนหิน๐๐
เริ่มหัวข้อโดย: aomandbig ที่ 24 สิงหาคม 2009, 02:25:PM
จุดแรกคือการพบ
จุดจบคือการจาก
มีรักต้องมพราก
มีจากต้องมีเจอ
เขียนโดย:รวบรวมมา emo_29


หัวข้อ: Re: เหงาจากจัย๐๐lจ้าชายก้oนหิน๐๐
เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันฉาย ที่ 24 สิงหาคม 2009, 03:33:PM
...หากคืนนี้เหน็บหนาวด้วยความเศร้า
ก็แบ่งเบามาให้คนไกลบ้าง
ถึงเหน็บหนาวร้าวรวดอยู่ข้างทาง
ยามอ้างว้างยังมีฉันเฝ้าห่วงใย
หากวันนี้คนในใจเขาไปแล้ว
พ่อดวงแก้วอย่าเหงาเศร้าฤทัย
เก็บรักไว้ให้เป็นบทเรียนสู้ต่อไป
หยิบยื่นไปให้คนไกลคอยปลอบโยน...
อย่ารู้เลยฉันเป็นใครในความฝัน
ฉันใครกันเฝ้าต่อเติมอย่าไปสน
ขอให้รับรู้บ้างกับบางคน
ที่เป็นปะปนในบ้านกลอนคอยห่วงเธอ....