|
หัวข้อ: เหนื่อย....ท้อ.... เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 18 พฤษภาคม 2009, 09:36:PM เหนื่อยและท้อ...เกินก้าวต่อ....ท้อหน้าที่
ทุกนาที...ที่ล้าแรง...แกร่งไม่ไหว บทบาทนี้...กับหน้าที่...คุณครูไทย รู้บ้างไหม...ว่าท้อใจ...ให้อ่อนแอ เหนื่อยและท้อ....รอแรงใจ...ให้แข็งแกร่ง ใจล้าแรง...แต่งเติมฝัน...นั้นอย่าแพ้ ฝึกวิชา...มารผจญ...ร้องงอแง คนอ่อนแอ...อย่าแพ้ทาง...สร้างแรงใจ เหนื่อยและท้อ....พ่อแม่หวัง...ยังมั่นอยู่ บทบาทครู...รู้ว่าเหนื่อย...เหนื่อยแค่ไหน เพิ่งรู้สึก...นึกล้าถอย...ให้น้อยใจ ว่ากันไป...ใช้เวลา...ศึกษาทาง หัวข้อ: Re: เหนื่อย....ท้อ.... เริ่มหัวข้อโดย: มานพ ที่ 18 พฤษภาคม 2009, 10:10:PM emo_47 อย่าถดถอย เหนื่อยและท้อ หนอคนดี กำลังใจ จากพี่ จะมีให้ น้องอย่าเมิน จงก้าวเพลิน เดินต่อไป อย่าท้อใจ เด็ดขาด มาดคุณครู ทำอะไร ต้องมั่นใจ อย่าท้อแท้ น้องก็แน่ คนหนึ่ง ซึ่งสวยหรู อย่าน้อยใจ จงเข้มแข็ง นะพธู จะคอยดู ครูคนใหม่ คนไฟแรง หัวข้อ: Re: เหนื่อย....ท้อ.... เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 18 พฤษภาคม 2009, 10:23:PM ก็ไม่รู้...หดหู่นัก...หนักหนายิ่ง
ชีวิตจริง...ยิ่งนิยาย...หมายบากบั่น ก้าวตามทาง...อย่างคุณครู...สู้ตามฝัน แต่ก็พลัน...ให้หันเห...เกเรใจ ให้เหนื่อยล้า..นักพี่จ๋า...ว่าบอกกล่าว ให้ปวดร้าว...ราบหลบลี้...หน้าที่ใหม่ ก็รู้นี้...บทบาทนี้...ที่ตั้งใจ แต่ไม่ไหว...ให้เหนื่อยใจ...ในฝูงชน หัวข้อ: Re: เหนื่อย....ท้อ.... เริ่มหัวข้อโดย: มานพ ที่ 18 พฤษภาคม 2009, 10:33:PM ก็ไม่รู้...หดหู่นัก...หนักหนายิ่ง ชีวิตจริง...ยิ่งนิยาย...หมายบากบั่น ก้าวตามทาง...อย่างคุณครู...สู้ตามฝัน แต่ก็พลัน...ให้หันเห...เกเรใจ ให้เหนื่อยล้า..นักพี่จ๋า...ว่าบอกกล่าว ให้ปวดร้าว...ราบหลบลี้...หน้าที่ใหม่ ก็รู้นี้...บทบาทนี้...ที่ตั้งใจ แต่ไม่ไหว...ให้เหนื่อยใจ...ในฝูงชน ไม่มีท้อ ต่อไป ใจเข้มแข็ง ไม่อ่อนแรง ต้องสู้ ดูอีกหน หากท้อแท้ น้องจะแย่ นะหน้ามน พี่คือคน ให้แรงใจ อย่าได้กลัว หัวข้อ: Re: เหนื่อย....ท้อ.... เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 18 พฤษภาคม 2009, 10:46:PM กลัวเหลือเกิน...ทางเดินไกล...ไปลำพัง
กลัวก้าวพลั้ง...พลังใจ..ไม่เหลือหรอ ให้เงียบเหงา...เศร้าว่างเปล่า...ร้าวให้พอ ไม่ให้ท้อ...ได้อย่างไร...อย่างไรดี? กำลังใจ..จากพี่...คนดีนั่น รับรู้มัน...แต่ก็รั้น...หวั่นใจนี้ มีคำถาม...ถามตัวเอง...อยู่ทุกที บทบาทนี้...ที่ก้าวไป...อีกยาวไกล..เท่าไหร่กัน หัวข้อ: Re: เหนื่อย....ท้อ.... เริ่มหัวข้อโดย: มานพ ที่ 18 พฤษภาคม 2009, 11:17:PM กลัวเหลือเกิน...ทางเดินไกล...ไปลำพัง กลัวก้าวพลั้ง...พลังใจ..ไม่เหลือหรอ ให้เงียบเหงา...เศร้าว่างเปล่า...ร้าวให้พอ ไม่ให้ท้อ...ได้อย่างไร...อย่างไรดี? กำลังใจ..จากพี่...คนดีนั่น รับรู้มัน...แต่ก็รั้น...หวั่นใจนี้ มีคำถาม...ถามตัวเอง...อยู่ทุกที บทบาทนี้...ที่ก้าวไป...อีกยาวไกล..เท่าไหร่กัน คนเป็นครู ต้องเรียนรู้ สู้ชีวิต จะถูกผิด ตัดสินใจ อย่าไหวหวั่น บทบาทนี้ ดีนัก จงเชื่อมั่น รับประกัน จะก้าวไป ในทางดี หัวข้อ: Re: เหนื่อย....ท้อ.... เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 19 พฤษภาคม 2009, 11:15:PM ยิ่งนึกท้อ...หน้าพ่อแม่...แลตรงหน้า
พลันน้ำตา..ก็ไหลบ่า..มาให้เห็น คิดถึงบ้าน...ต้องการกลับ...ทุกเช้าเย็น ใจลูกเข็ญ...อยากเห็นหน้า...มารดาตน ยิ่งเหนื่อยใจ...ให้ท้อถอย...น้อยชะตา ใยเจ้าล้า...หมดปัญญา...หาทางพ้น มองรูปแม่...แลรูปพ่อ...ท้อเกินทน คิดถึงจน...ล้นน้ำตา...ล้าทั้งใจ หรือเพราะใจ...ใช่หน้าที่...ที่เป็นอยู่ บทบาทครู...ก็สู้ไหว...แต่ใจไม่ เพราะกดดัน...หรือไรกัน...ฉันอ่อนไหว เจ็บปวดใจ...น้ำตาไหล...ให้นองเนือง หัวข้อ: Re: เหนื่อย....ท้อ.... เริ่มหัวข้อโดย: ดิษฐา ที่ 13 มิถุนายน 2009, 10:09:PM หัวใจ
เหน็ดเหนื่อยบ้างไหมในทุกวันนี้ มีรักมากมายแต่ไม่เคยได้กลับมาสักที ต้องทนเหน็บหนาวอย่างนี้ เพื่ออะไร ถามหัวใจอีกครั้ง ถ้าไม่มีความรักจะอยู่ได้ไหม หัวใจจะเต็นช้า รึว่าจะหยุดเต้นไป ถ้าไม่มีความรักมาป้อนให้ แล้วมันจะเป็นอย่างไรกัน หัวข้อ: Re: เหนื่อย....ท้อ.... เริ่มหัวข้อโดย: มั่น แซลี้ ที่ 13 มิถุนายน 2009, 11:02:PM เหนื่อยท้อกับรักบ้างไหม
ก็เหนื่อยใจบ้างเป็นบ้างครั้ง แต่ก็รู้น่ะว่าทุกสิ่งในชีวิตคงไม่เป็นดั่งหวัง แต่ไม่เคยชิงชังกับมันเพราะรู้และเข้าใจ การที่เรารักใครมากสักคน ใช่เขาจะยินยลรักเรามากกว่าใคร ความรักมันไม่มีสมการตายตัวไป อย่าได้อาลัยว่าเราจะได้รับรักกลับคืน บ้างคนรักเรามาก แต่ว่าหากใจใจเราไม่รักก็สุดฝืน ถ้าเขาไม่รักเราธรรมดาต้องเป็นอื่น ให้ได้ตื่นแล้วมาดูความจริงที่เป็นไป หัวข้อ: Re: เหนื่อย....ท้อ.... เริ่มหัวข้อโดย: bourana ที่ 13 มิถุนายน 2009, 11:31:PM เหนื่อยไหม..กับการเอาหัวใจตัวเองไปผูกไว้กับคนที่ไม่เคยเห็นค่า
ถามตัวเองเรื่อยมา..ตอบได้ตรง-ตรงว่าเหนื่อยใจ ตัดใจซะ..เป็นทางออกที่ดีที่สุดที่หลาย-หลายคนเคยบอกไว้ ถ้าบังคับได้นะ..หัวใจ..ฉันก็คงตัดเขาออกไปได้แล้วตั้งนาน ตอนนี้ทำได้แค่..พยายามทำใจให้สงบ พยายามจบความรู้สึกที่อยู่ในหัวใจให้กลายเป็นเถ้าถ่าน รอให้วันเวลาช่วยมาเป็นยาสมาน ให้หัวใจกลับมาชื่นบาน..อย่างวันวานที่เคยเป็น หัวข้อ: Re: เหนื่อย....ท้อ.... เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 14 มิถุนายน 2009, 06:13:PM เวลาที่เหนื่อย...เรื่อยเปื่อยนึกท้อ
เวลาที่รอ...งอนง้อชะตา...มาคลายหายเศร้า เวลาที่เจ็บ...แล้วเก็บไปคิด...โลกนี้เพียงเรา ที่นั่งเหงาเศร้า....เคล้าคราบน้ำตา...เหนื่อยล้าเกินทน ลองเก็บน้ำตา..มาเยียวยาใจ...ในโลกความจริง แม้ใครทอดทิ้ง...อย่ายิ่งท้อใจ...ให้ล้าให้หม่น เหนื่อยบ้างท้อบ้าง...ช่างใครบางคน เหงาใจก็ทน...อย่าบ่นชะตา...อย่าว่าฟ้าเมิน หากยิ่งคิดยิ่งท้อ...ให้วอนขอ...รอใครสน คงต้องทุข์...คงต้องทน...ร้อนรนใจให้ผกเผิน อย่าใส่ใจ...สนใจตน...อย่าสนคนเมิน เส้นทางก้าวเดิน...ให้เดินด้วยใจ...อย่าไร้เรี่ยวแรง หัวข้อ: Re: เหนื่อย....ท้อ.... เริ่มหัวข้อโดย: กริชอักษร ที่ 18 ธันวาคม 2009, 07:22:PM ฉันไม่ได้แข็งแกร่งขนาดนั้น
ที่จะทนรับเหตุการณ์ทุกวันไหว เพราะฉันรับมาแล้วไม่มีที่ระบาย เหนื่อยและท้อเกินไปทำใจไม่ทัน อยากจะหยุดทุกอย่างทั้งชีวิต แต่สงสารคนมีสิทธิ์ในตัวฉัน เคยปล่อยวางยิ่งเคว้งคว้างถึงทางตัน จะฟาดฟันทั้งมือเปล่าไม่เข้าที เวลาเดินไปใจจะขาด ช่างบีบรัดให้ฉันหมดทางหนี เพราะกำลังจะสู้เขาเราไม่มี ก็ต้องสู้แบบขอไปทีมีแต่พัง หัวข้อ: Re: เหนื่อย....ท้อ.... เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 20 กันยายน 2010, 03:18:PM เพราะเกิดเป็นหญิง....จริงหรือ...เหตุผล จึงต้องอดทน..ฝึกฝน...ปัญหา เหตุเพราะคือหญิง....จริงต้องนิ่งๆ...อย่าหมดปัญญา จริงหรือที่ว่า...อันช้างเท้าหน้า..คือหน้าที่ชาย? ไม่ได้แข็งแกร่ง...แรงเยอะดั่งใจ...ที่ปรารถนา สมองยังช้า..เพราะคำว่ารัก...มากมักแหนงหน่าย ต้องยอมงั้นหรือ...ไม่ยอมหืออือ...รักที่งมงาย ต้องเจ็บจนตาย...มากมายอย่างนั้น...นั่นหรือใจคน ทุกทีที่เหนื่อย..ทุกทีที่ท้อ..ไม่ขอความหวัง ขอเพียงพลัง...ระวังหัวใจ..ไม่ให้หมองหม่น ที่เจ็บที่ท้อ....ก็ขอแค่ว่า..มีเวลามากพอจะทน ให้ใจผ่านพ้น..ผ่านพ้นๆไป..ให้ได้สักครา |