พิมพ์หน้านี้ - " แด่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่ชื่อว่าแม่

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

จิปาถะ => เรื่องซึ้งๆ => ข้อความที่เริ่มโดย: กวีบ่องตื่น ที่ 10 มกราคม 2009, 08:12:PM



หัวข้อ: " แด่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่ชื่อว่าแม่
เริ่มหัวข้อโดย: กวีบ่องตื่น ที่ 10 มกราคม 2009, 08:12:PM
" แด่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่ชื่อว่าแม่"   

เมื่อคุณเกิดมาในโลกนี้ แม่อุ้มคุณไว้ในอ้อมอก คุณขอบคุณแม่ด้วยการเปล่งเสียงร้องไห้

เมื่อคุณอายุ 1 ขวบ แม่ป้อนข้าวและอาบน้ำให้คุณ คุณขอบคุณแม่โดยการร้องไห้งอแง
เมื่อคุณอายุ 2 ขวบ แม่สอนให้คุณหัดเดิน คุณขอบคุณแม่ด้วยการวิ่งหนีทุกครั้งที่แม่เรียกหา
เมื่อคุณอายุ 3 ขวบ แม่ทำอาหารทุกอย่างให้คุณด้วยความรัก คุณขอบคุณแม่ด้วยการโยนจานลงบนพื้น
เมื่อคุณอายุ 4 ขวบ แม่ให้ดินสอสีแก่คุณ คุณขอบคุณแม่ด้วยการระบายสีเลอะเต็มบ้าน
เมื่อคุณอายุ 5 ขวบ แม่แต่งชุดสวยๆ(หรือหล่อๆ)ให้คุณไปเที่ยว คุณขอบคุณแม่ด้วยการทำชุดเลอะโคลน
เมื่อคุณอายุ 6 ขวบ แม่ไปส่งคุณที่รร. คุณขอบคุณแม่ด้วยการร้องไห้ตะโกนว่า ' ไม่ไป... ไม่ไป... ไม่ไป... ''
เมื่อคุณอายุ 7 ขวบ แม่ซื้อไอศกรีมให้คุณ < /FONT> คุณขอบคุณแม่ด้วยการทำมันหกเลอะเทอะไปทั่ว
เมื่อคุณอายุ 8 ขวบ แม่ซื้อลูกบอลให้คุณ คุณขอบคุณแม่ด้วยการทำกระจกเพื่อนบ้านแตก
เมื่อคุณอายุ 9 ขวบ แม่สอนให้คุณเล่นเปียโน คุณขอบคุณแม่ด้วยการไม่เคยแม้แต่จะซ้อม

เมื่อคุณอายุ 10 ขวบ แม่พาคุณไปเรียนพิเศษและพาไปงานวันเกิดเพื่อน คุณขอบคุณแม่ด้วยการกระโดดลงจากรถโดยไม่คิดที่จะหันกลับมามอง
เมื่อคุณอายุ 11 ขวบ แม่พาคุณกับเพื่อนไปดูหนัง คุณขอบคุณแม่ด้วยการขอที่นั่งคนละแถว(หรือขอให้แม่ไม่ต้องดู)
เมื่อคุณอายุ 12 ขวบ แม่เตือนคุณว่าอย่าดูทีวี คุณขอบคุณแม่ด้วยการรอให้แม่ไปข้างนอกแล้วดูต่อ
เมื่อคุณอายุ 13 ปี แม่บอกให้คุณตัดผม คุณขอบคุณแม่ด้วยการด่าแม่ว่า ' แม่นี่...ไม่มีรสนิยมเลย ไม่ต้องกะหนู(ผม)หรอก '
เมื่อคุณอายุ 14 ปี แม่จ่ายเงินซัมเมอร์แคมป์ ที่แพงแสนแพงเพื่อให้คุณได้เรียนสิ่งที่ดีๆ คุณขอบคุณแม่ด้วยการไม่เขียนจดหมายหาแม่ซักกะฉบับ
เมื่อคุณอายุ 15 ปี แม่กลับบ้านหลักงานเลิกอยากกอดคุณสักกอด คุณขอบคุณแม่ด้วยการขังตัวเองอยู่ในห้อง
เมื่อคุณอายุ 16 ปี แม่สอนคุณขับรถ คุณขอบคุณแม่ด้วยการขับรถหนีแม่ไปเที่ยว
เมื่อคุณอายุ 17 ปี แม่จ่ายค่าเรียนกวดวิชา คุณขอบคุณแม่ด้วยการให้แม่ส่งข้างนอกเพื่อจะได้ไม่อายเพื่อน
เมื่อคุณอายุ 18 ปี แม่ร้องไห้ในวันที่คุณจบชั้นมัธยม คุณขอบคุณแม่ด้วยการฉลองยันเช้า
เมื่อคุณอายุ 19 ปี แม่รอโทรศัพท์สายสำคัญ คุณขอบคุณแม่ด้วยการใช้สายตลอดคืนนั้น

เมื่อคุณอายุ 20 ปี แม่ถามว่าคุณมีแฟนรึยัง คุณขอบคุณแม่ด้วยการตอบว่า ' แม่อย่ามายุ่งกะหนู(ผม)เลย '
เมื่อคุณอายุ 21 ปี แม่แนะนำอาชีพของแม่ให้คุณทำในอนาคตของคุ ณ คุณขอบคุณแม่ด้วยการพูดว่า ' หนู(ผม)ไม่อยากเป็นอย่างแม่ '
เมื่อคุณอายุ 22 ปี แม่อยากกอดคุณในวันรับปริญญา คุณขอบคุณแม่ด้วยการกอดกับเพศตรงข้ามกับคุณ
เมื่อคุณอายุ 23 ปี แม่ซื้ออพาร์ตเม้นท์และเฟอร์นิเจอร์ให้แก่คุณ คุณขอบคุณแม่ด้วยการว่ากับเพื่อนๆลับหลังว่า ' มันช่างเชยและน่าเกลียดเสียนี่กระไร '
เมื่อคุณอายุ 24 ปี แม่บอกให้คุณพาแฟนของคุณมาหาแม่ เมื่อคุณพามา แม่ถามพวกคุณว่าอนาคตวางแผนไว้ว่าอย่างไร คุณขอบคุณแม่ด้วยการจ้องเขม็งและพูดว่า ' แม่จะมายุ่งอะไรกะหนูอีกเนี่ย '
เมื่อคุณอายุ 25 ปี ( สำหรับผู้ชาย)แม่ช่วยออกค่าสินสอดให้กับคุณ และบอกกับคุณว่าแม่รักคุณมากขนาดไหน คุณขอบคุณแม่ด้วยการพูดว่า ' อายคนอื่นเขาน่า แม่ '
( สำหรับผู้หญิง)แม่ช่วยออกค่าใช้จ่ายในงานแต่งงานให้คุณ และบอกว่าแม่รักคุณมากขนาดไหน < /FONT> คุณขอบคุณแม่ด้วยการพูดว่า ' หนูอยากไปอยู่ต่างประเทศเพื่อจะได้สวีทกับแฟนโดนไม่มีแม่ '

เมื่อคุณอายุ 30 ปี แม่โทรมาหาและแนะนำวิธีเลี้ยงเด็ก คุณขอบคุณแม่โดยการบอกว่า ' สมัยนี้มันเปลี่ยนไปแล้วล่ะค่ะแม่ '

เมื่อคุณอายุ 40 ปี แม่โทรมาชวนคุณไปงานวันเกิดญาติ คุณขอบคุณแม่และญาติว่า ' ตอนนี้ไม่ว่างเลย '

เมื่อคุณอายุ 50 ปี แม่ชราและไม่สบาย อยากให้คุณดูแล คุณขอบคุณแม่ด้วยการบอกว่า ' มันเป็นภาระนะแม่ หนูมีงานอีกเยอะแยะ '
และแล้ววันหนึ่ง แม่จากคุณไปอย่างสงบ และทุกอย่างที่คุณไม่เคยทำมาก่อน จะเหมือนฟ้าผ่าในใจคุณ
โปรดใช้เวลาสักนิด แสดงออกถึงความลึกซึ้งแด่ ' แม่ '
ไม่มีอะไรมาแทนแม่ได้ แม้ว่าบางคราวแม่จะไม่ใช่คนที่เข้าใจคุณมากที่สุด หรือเห็นด้วยกับคุณ แต่ก็คือ ' แม่ ' ของคุณ และเชื่อได้ว่าจะทำทุกอย่างเพื่อคุณ รับฟังคุณ ความกังวลของคุณ
ลองถามตัวเองดู คุณมีเวลาที่จะฟังความเศร้า ความกังวลใจไม่ว่าจากการงาน จากงานบ้าน หรือจากงานในครัวของแม่ไหม คุณเคยนึกถึงความทุกข์ของแม่ที่ต้องทำทุกอย่างเพื่อคุณและทุกคนไหม
รักแม่ให้มาก แม้ว่าจะคิดเห็นแตกต่างการ เพราะเมื่อแม่จากไป จะเหลือเพียงความเสียใจและความทรงจำเท่านั้น

อย่าเพิกเฉยกับคนที่ใกล้หัวใจคุณที่สุด รัก ' แม่ ' ให้มากกว่ารักตัวเอง แสดงให้แม่รู้ว่าคุณก็ ' รัก ' ก่อนที่จะทำได้เพียงบอกรักกับ ' รูป ' ของแม่เท่านั้น
 


หัวข้อ: Re: " แด่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่ชื่อว่าแม่
เริ่มหัวข้อโดย: ♥♠THE BOSS BUSOHSENSEN♠♥ ที่ 22 กุมภาพันธ์ 2009, 06:36:PM
สนุกจังไม่น่าโดนแบนเยย emo_05 emo_29


หัวข้อ: Re: " แด่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่ชื่อว่าแม่
เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเทียนเปลี่ยนสี ที่ 22 กุมภาพันธ์ 2009, 08:13:PM
แม่..เป็นมากกว่ามนุษย์ธรรมดา..เป็นมากกว่าฮีโร่...เป็นมากกว่าอุลตราแมน ....สไปเดอร์แมน...จิปาถะ..เพราะแม่มีรัก..รักที่ชนะทุกสิ่ง emo_10


หัวข้อ: Re: " แด่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่ชื่อว่าแม่
เริ่มหัวข้อโดย: ท้องฟ้าสีชมพู ที่ 13 มีนาคม 2009, 10:30:PM
แม่
คืออะไรก็ตาม
ที่หาคำอธิบายได้ยากเหลือเกิน
- -;; บอกออกมาจากใจจริงนะเนี่ย
 emo_43 emo_20 emo_50 emo_49


หัวข้อ: Re: " แด่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่ชื่อว่าแม่
เริ่มหัวข้อโดย: เจ้านางอ้ออ๋อย ที่ 14 มีนาคม 2009, 03:16:PM
รู้ว่าแม่แนะนำสิ่งดีๆ และสอนเรื่องดีๆ ให้เราเป็นคนดี
แต่ก็ยังจะเถียงแม่อีก เถียงได้ตลอด เถียงคำไม่ตกฟาก
รู้ว่าแม่เหนื่อย แม่ใช้ยังขี้เกียจอีก
แล้วไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมต้องเชื่อฟังเพื่อนมากกว่าเเม่เสมอเลย
แต่อยากจะบอกแม่ว่า หนูรักแม่นะ


หัวข้อ: Re: " แด่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่ชื่อว่าแม่........(หญิงชรา)
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 14 มีนาคม 2009, 07:51:PM

(http://img22.imageshack.us/img22/9233/jong1.jpg)
หญิงชรา
----------------
หญิงชรา ชะแง้ แลมองหา
ผ่านสายตา พล่ามัว ทั่วทิศา
ผ่านท้องทุ่ง แห้งผาก ยากแค้นนา
เฝ้ามองหา ลูกยา กลับมาเยือน

กี่ปีแล้ว ลูกไป ไม่เห็นหน้า
แม่คอยหา เวลา ผ่านเสมือน
หยาดน้ำตา ของแม่ ที่ไหลเนือง
คิดถึงเรื่อง ความหลัง ครั้งก่อนมา

อีกไม่นาน คงไป ไกลลับโลก
อยากจะโยก เวลา ให้มาหา
ให้แม่เห็น หน้าลูก อีกสักครา
 ก่อนชีวา ลาไป ไม่หวนคืน

ยังไม่ลืม เสียงแรก ที่เจ้าร้อง
เสียงทำนอง เห่กล่อม  แม่ยอมฝืน
ข่มตาตื่น ห่วงเจ้า เคล้าคลอคืน
กลัวเจ้ายืน ไม่มั่น ดั่งใจปอง

เหตุอันใด จากไกล ใยลืมแม่
คนเดียวแท้ โดดเดียว เปลี่ยวใจหมอง
ทุกคืนวัน นั่งเพ้อ ละเมอมอง
เพียงหมายปอง เห็นลูก ผูกพันใจ

โอ้ลูกจ๋า กลับมาหา แม่สักครั้ง
ตอนชีพยัง หายใจ จะได้ไหม
อีกไม่นาน แม่คงลับ ดับโลกไป
ก่อนจากไกล ขอเห็นเจ้า เท่านั้นพอ

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

(http://img22.imageshack.us/img22/6876/33db0eadf7256df04686510.gif)



หัวข้อ: Re: " แด่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่ชื่อว่าแม่.........(โอ้แม่จ๋า...ลูกคิดถึง)
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 29 มีนาคม 2009, 08:43:AM

(http://img11.imageshack.us/img11/1118/qwbimage1052549223541.jpg)

โอ้แม่จ๋า...ลูกคิดถึง
------------------
โอ้แม่จ๋า ลูกล้า เหลือเกินแล้ว
ดั่งมีแนว กั้นขวาง ทางไขว่หา
คิดถึงแม่ มากมาย สายน้ำตา
อยากจะมา ซบทรวง ห่วงอาลัย

แม่จ๋าแม่ ทุกข์สุข ในอุรา
ลูกห่วงหา อาวร สะท้อนไหว
ใบหน้าแม่ ยืนยง คงหทัย
รูปดวงใจ กราบก่อน นอนทุกวัน

อีกไม่นาน ลูกจะหวน ทวนกราบเท้า
จะวอนเว้า อกอุ่น ละมุนฝัน
แม่จ๋าแม่ ลูกรอ ขอคืนวัน
วันที่ฝัน ได้หนุน อุ่นตักนอน

จะไม่จาก ร้างไกล แม่ไปไหน
จะรับใช้ ปรนนิบัติ  พัดถนอม
จะไม่ปล่อย ให้แม่ แม้ไรตอม
ดั่งถนอม กล่อมเกลี้ยง เลี้ยงลูกมา

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน
(http://img10.imageshack.us/img10/6205/33db0eadf7256df04686510ig8.gif)