ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

                   โอ้...กาย
***** โอ้...กาย ไม่นานหนอ   บังเกิดก่อ แล้วกลับกลาย
ดุจฟอง  แห่งน้ำหมาย      แล้วแตกดับ ลงฉับพลัน
***** สิ้นลม แห่งหายใจ       ชีพบรรลัย บ่กลับหัน
ห่อนมี สิ่งสำคัญ          เพื่อประโยชน์ สักนิดเดียว
***** ทอดทิ้ง ดุจท่อนฝืน   กลิ้งเหนือพิ้น สุธาเทียว
ฟองซ้ำ เน่าดำเขียว          ส่งกลิ่นฟุ้ง บ่เว้นวาย
***** ดูเถิด ท่านทั้งหลาย   บุรุษนาย คนานาง
ควรปลง ปัญญาทาง          ปรมัต อรรถธรรม
***** พยาน ปรากฎแก่        จักษุแท้ บ่ปิดงำ
ควรคิด พินิจจำ         หีบศพนั้น อันแล....เห็น ฯ


[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]