พิมพ์หน้านี้ - จะไม่ร้องไห้ ให้ใครคนเดิม

ฉันเคย . . . ซบหน้าลงกับหมอนใบน้อย
แล้วก็ปล่อยน้ำตา ให้รินไหล . . .
เคยใช้เวลาเนิ่นนาน . . . กับการเสียใจ
ก่อนจะหยุดเพื่อถามใจ ว่า . . . เคยได้อะไรคืนมา
ตั้งแต่นั้น . . . ฉันก็ไม่เคยร้องไห้
และไม่เคยอ่อนแอ ให้ใครที่เป็นปัญหา
ฉันรู้ว่า . . . ทุกอย่างแก้ไขได้ โดยไม่ต้องใช้น้ำตา
กับชีวิตวันข้างหน้า . . . ยังมีสิ่งดีๆ ให้ค้นหาอีกมากมาย
วันนี้ . . . ฉันจึงเข้มแข็ง
หัวใจที่เคยอ่อนแรง กลับแข็งแกร่งขึ้นมาใหม่
แม้สองมือจะบันทึก เรื่องราวอย่างเดียวดาย
แต่สองเท้า ก้าวไปด้วยหัวใจทรนง . . .
คงจะถึงเวลา แล้วซินะ
ฉันจะเช็ดน้ำตา ที่สั่งสม
ความเจ็บปวด . . . ที่มีจนระบม
จะเป็นเพียงแค่ลมพัดผ่านไป . . .
กลับเป็นฉันคนเก่า ในพรุ่งนี้ . . .
พร้อมที่จะยืนได้อย่างดี ไม่หวั่นไหว
หากน้ำตา . . . จะกลับมารดหัวใจ
แต่นั่นต้องไม่ใช่เพราะ . . . ใครคนเดิม . . .

ที่มา http://blog.sanook.com/default.aspx?alias=ntch_chacha (http://blog.sanook.com/default.aspx?alias=ntch_chacha)

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน