พิมพ์หน้านี้ - ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => ห้องฝึกเขียนกลอนตามฉันทลักษณ์ => ข้อความที่เริ่มโดย: Alpha ที่ 11 กันยายน 2008, 01:51:PM



หัวข้อ: ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)
เริ่มหัวข้อโดย: Alpha ที่ 11 กันยายน 2008, 01:51:PM
แคนโต้ คือ บทกวีประเภทหนึ่งมีลักษณะเป็นเป็นกลอนเปล่าไม่มีสัมผัส
มี ๓ บาท บาทละ ๑ วรรค ในแต่ละวรรคไม่กำหนดจำนวนพยางค์
ลักษณะเด่นของแคนโต้คือใช้คำน้อย แต่ให้ความหมายลึกซึ้ง

แคนโต้ เป็นบทกวีไทยร่วมสมัย เกิดขึ้นโดยคนไทย
มีลักษณะเป็นลูกผสมระหว่างตะวันออกและตะวันตก
รูปแบบคล้ายกวีไฮกุของญี่ปุ่น มีความแตกต่างกันเล็กน้อย
ตรงที่ไฮกุจะเน้นไปทางการแสวงหาความหลุดพ้น
แต่แคนโต้นั้นเดี๋ยวดี เดี๋ยวร้าย

แคนโต้เป็นเพียงบทกวีที่ประกอบไปด้วยกลุ่มถ้อยคำสั้นๆ
แต่สิ่งที่น่าแปลกก็คือ เมื่อกลุ่มคำเหล่านี้ถูกจัดเรียงเป็นสามบรรทัดแล้ว
กลับเต็มเปี่ยมไปด้วยพลัง

เมื่อได้อ่านแคนโต้ของใครผู้ใดก็ตามเป็นความยาวต่อเนื่องจำนวนมาก
คุณจะกลายเป็นผู้ล่วงล้ำ เข้าไปรับรู้ถึงอารมณ์
และห้วงความคิดคำนึงของชีวิตใครผู้หนึ่งในลักษณะปะติดปะต่อ
และในยามที่คุณเผชิญหน้ากับถ้อยคำสั้นๆเหล่านั้น
คุณจะได้พบกับความหมายบางอย่าง
ผ่านความอ่อนไหว จากชีวิตเล็กๆบนโลกนี้

ในประเทศไทยมีผู้เขียนบทกวี 3 บรรทัดอยู่บ้างประปราย
แต่คนที่นิยาม การรวมกลุ่มของบทกวี 3 บรรทัด
ที่มีความยาวต่อเนื่อง 400 บทขึ้นไปว่า 'แคนโต้' นั้น คือ ฟ้า พูลวรลักษณ์

ฟ้า พูลวรลักษณ์ ได้ตีพิมพ์บทกวีแคนโต้หมายเลขหนึ่ง ในปี พ.ศ. 2515
และแคนโต้หมายเลขสองในปี พ.ศ. 2543
ต่อมาได้คัดเลือกกลุ่มห้าแคนโต้กลุ่มที่หนึ่ง ในปี พ.ศ. 2546
และห้าแคนโต้กลุ่มที่สอง ในปี พ.ศ. 2548

ที่มา www.thaicanto.com


หัวข้อ: Re: ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)
เริ่มหัวข้อโดย: Alpha ที่ 11 กันยายน 2008, 01:54:PM
แคนโต้หมายเลขหนึ่ง โดยฟ้า พูลวรลักษณ์


บ้านของข้าเงียบสงบ
อยู่ในตรอก
ข้าไม่มีเพื่อนสักคน


แม้สีเหลืองของดอกเบญจมาศดอกนี้
จะไม่ชักจูงข้าสมสู่กับมันก็จริงอยู่
แต่มันทำให้กามารมณ์ของข้าลึกลงกว่าเดิม


ความเป็นอันหนึ่งอันเดียว
ของเกิดและตาย
เก็บรวมไว้ในผลมะม่วงสุก


นึกถึงการพักผ่อน
นึกถึงความเงียบเหงา
เหลือข้ากับดวงตะวัน


ในสายตาของเด็กคนนั้น
แกเห็น
ใบไม้มีแต่สีเขียวอ่อน


ทุกเช้าที่แสงตะวันกำลังนวล
ข้าเห็นต้นผักสมสู่กัน
ระเนระนาดเป็นแถวยาว


เหตุใดผีเสื้อจึงงามกว่าหนอน
แม้มันจะเป็นสัตว์ประเภทเดียวกัน
เพราะผีเสื้อมีหน้าที่สืบพันธุ์


บนถนนแห่งสงคราม
มีเสียงหัวเราะของหิ่งห้อยและเสียงเย้ยหยันของกิ้งกือ
ท่ามกลางความเงียบอันกว้างใหญ่และศพเล็กเล็กของคน


วันนั้นรุ้งกินน้ำสีน้ำเงินเขียวเหลือง
พาดไปตาม
แมกไม้

๑๐
ข้ากล่าวว่าบ่ายนี้เป็นบ่ายที่เงียบขรึม
ไม่มีใครเชื่อ
นอกจากบทกวีของข้า

สนใจอ่านต่อได้ที่ http://www.thaicanto.com/read/read.php


หัวข้อ: Re: ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)
เริ่มหัวข้อโดย: แมวเหมียว ที่ 27 ธันวาคม 2009, 09:24:PM
ลองแต่งดูนะคะ


เรื่องราวเคยพลาดแล้ว
แก้ไขไม่ได้
ช่างมัน


วันเวลาที่เหลือ
อยู่ไม่มาก
ต้องพยายามทำดี


ท้องฟ้าหลังม่านหมอก
ขาวหม่นยามเช้า
ข้านึกถึงวิมาน


มองหนอนใบไม้
สีเขียวสด
เลื้อยไปบนใบไม้อย่างเชื่องช้า


อ่านหนังสือโบราณ
ท่ามกลางต้นไผ่
สงบในป่า


ความกลมเกลียวรักใคร่
สมานฉันท์
รวมในเถาวัลย์


นอนตากอากาศ
กลางแจ้ง
รับแดดยามเช้า


ความวุ่นวายสับสน
ในเมือง
ผีเสื้อไม่เข้าใจ


นึกถึงวันหยุด
ปีใหม่
นึกไม่ออกในยามสงคราม

๑๐
อยู่อย่างสบายกลางป่า
นึกถึงความสุข
แต่ไยความมืดบดบัง

รู้สึกว่าบทแปดจะเพราะสุดแล้ว 555+


หัวข้อ: Re: ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)
เริ่มหัวข้อโดย: gizon ที่ 29 ธันวาคม 2009, 11:32:PM

เป็นบทกวีหรือไม่
ข้าไม่รู้
รู้แค่ชอบคิดและเขียนเท่านั้น


สีขาวเป็นสีแห่งความบริสุทธิ์
แต่ถ้ามีมลทิน
จะเห็นได้ชัด


สิ่งที่ทำ
ผิดหรือถูก
ขึ้นอยู่ว่าใครเป็นคนตัดสิน


ถ้าใจเงียบ
แม้จะอยู่ในที่อึกทึก
รอบกายก็เงียบอยู่ดี


การรอคอย
เร็วหรือช้า
อยู่ที่ว่าใจร้อนแค่ไหน


อุปสรรคมีไว้สำหรับ
ทดสอบความเข้มแข็ง
ของจิตใจ


รู้สึกถึงสายลมที่พัด
รู้สึกถึงใบไม้ที่สั่นไหว
เพราะสมองว่างเปล่าเกินไป


ฝนตกดีจัง
ทำให้อากาศเย็น
แสดงว่าข้ากำลังมีความสุข


ฝนตกแย่จัง
พื้นแฉะไปหมด
แสดงว่าข้ากำลังมีความทุกข์

๑๐
อิจฉานก
อยากบินได้
เพราะไม่เคยบิน

 emo_71
ไม่รู้แต่งถูกหรือเปล่านี่ย
ไม่เคยแต่งซะด้วย
ไม่มีปรัชญาในชีวิตเท่าไหร่             


หัวข้อ: Re: ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)
เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 26 มกราคม 2010, 09:50:AM
เปิดประตูเข้าห้อง
นกบินหนี
ห้องใคร


หัวข้อ: Re: ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)
เริ่มหัวข้อโดย: กริชอักษร ที่ 26 มกราคม 2010, 12:13:PM

เปิดประตูเข้าห้อง
นกบินหนี
ห้องใคร (เพรางาย )


นกบินไปไกล
กินผลไม้
กลับมาห้องเดิม


หัวข้อ: Re: ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)
เริ่มหัวข้อโดย: gizon ที่ 26 มกราคม 2010, 11:10:PM

เปิดประตูเข้าห้อง
นกบินหนี
ห้องใคร (เพรางาย )


นกบินไปไกล
กินผลไม้
กลับมาห้องเดิม (กริชอักษร)


ผลไม้หมด
ถูกนกกิน
เราอดกิน (ลีฯ)
 

 emo_60


หัวข้อ: Re: ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)
เริ่มหัวข้อโดย: กริชอักษร ที่ 26 มกราคม 2010, 11:27:PM


เปิดประตูเข้าห้อง
นกบินหนี
ห้องใคร (เพรางาย )


นกบินไปไกล
กินผลไม้
กลับมาห้องเดิม (กริชอักษร)


ผลไม้หมด
ถูกนกกิน
เราอดกิน (ลีฯ)
 

 emo_60
แล้วลีฯหิวไหม
เด๋วไปซื้อมาให้ใหม่
เอ๊ะ!ฝนตก emo_51(กริช)


หัวข้อ: Re: ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)
เริ่มหัวข้อโดย: gizon ที่ 27 มกราคม 2010, 12:45:AM
เปิดประตูเข้าห้อง
นกบินหนี
ห้องใคร (เพรางาย )


นกบินไปไกล
กินผลไม้
กลับมาห้องเดิม (กริชอักษร)


ผลไม้หมด
ถูกนกกิน
เราอดกิน (ลีฯ)
 

 emo_60
แล้วลีฯหิวไหม
เด๋วไปซื้อมาให้ใหม่
เอ๊ะ!ฝนตก emo_51(กริช)


ข้างนอกฝนตก
ใช้ร่มไหม?
แต่เราไม่มี (ลีฯ)


 emo_62


หัวข้อ: Re: ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)
เริ่มหัวข้อโดย: my smile ที่ 29 มกราคม 2010, 04:07:PM

มองดูต้นไม้ใบของมันเป็นสีเหลืองแล้ว
อีกไม่นานมันคงทิ้งใบเพื่อต่อชีวิต
แต่ฉันยังไม่ทิ้งความทรงจำ


ทอดสายตาจ้องมองมหาสมุทร
มหาสมุทรกว้างและลึก
ฉันนึกถึงหัวใจ


ฉันโดนมดตัวเล็กกัด
มดตัวเล็กนิดเดียวทำฉันเจ็บแสบ
ฉันนึกถึงความรู้สึก


ท้องฟ้ามืดฝนใกล้จะตกแล้ว
คล้ายว่าจะตกหนักเสียด้วย
ฉันพึ่งเสียความรักไป


ทำไมฉันไม่เข้าใจคนผู้นั้นเลย
ฉันไม่รู้หัวใจของคนผู้นั้น
ฉันจะลองเป็นคนผู้นั้น


ฉันไม่อยากยืนอยู่ตรงนี้
ไม่อยากหันไปมอง
ที่ตรงนั้นเป็นทะเลสาบ


ฉันเป็นนกบินอยู่บนท้องฟ้า
ฉันเป็นผู้สูงศักดิ์
ฉันชอบใจ


ก้าวเดินไปในป่าลึกมีสิ่งสวยงามซ่อนอยู่
ช่างสดใสเต็มไปด้วยดอกไม้บาน
ป่าไม่ใช่ใจข้า


ฟ้าสูงไปหรือเปล่า
ดอกไม้ดอกนั้นฉันเด็ดไม่ถึง
หรือฉันต่ำเกินเอื้อม

๑o
ฉันหกล้มที่เข่ามีแผลถลอก
ผ่านไปหลายวันแผลของฉันหาย
แต่รอยแผลยังไม่จางสงสัยจะเป็นแผลเป็น




คุณเพรางายชอบหรือยังค่ะ
หรือว่าต้องปรับตรงไหนอีก
พร้อมรับฟังเสมอค่ะ


หัวข้อ: Re: ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)
เริ่มหัวข้อโดย: นายตรัยภัทร ที่ 11 พฤษภาคม 2010, 05:23:PM
ข้าเข้าเว็บกลอนไทย
อ่านกลอนเแคนโต้
ช่างน่าฉงนยิ่งนัก

 emo_107 ใช้ได้ใหมเนี่ย


หัวข้อ: Re: ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)
เริ่มหัวข้อโดย: กริชอักษร ที่ 15 พฤษภาคม 2010, 02:47:PM
สิ่งของไม่มีชีวิต
ชีวิตไม่เป็นสิ่งของ
ฉันเองมีชีวิต

เวลากับหัวใจอะไรก็ไม่แน่นอน
เวลาเปลี่ยนสิ่งต่างๆได้
หัวใจเป็นของฉัน

ความมั่นคงไม่ขึ้นตรงกับเวลา
แม้นาฬิกาตายทุกสิ่งยังดำเนิน
เมื่อใส่ถ่านนาฬิกาไม่เคยสาย

ดินแดนความสุขอยู่ที่ใจ
ทุกชีวิตมีจิตใจ
อย่าทำร้ายดินแดนความสุขคนอื่น

เรามองไม่เห็นอายุขัย
เรารู้อะไรดีหรือไม่ดี
อายุกับการกระทำสสำคัญตรงไหน


หัวข้อ: Re: ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)
เริ่มหัวข้อโดย: เขียนชีวิต ที่ 21 พฤษภาคม 2010, 04:40:PM
 emo_115 emo_115 emo_115 emo_115 emo_115
 emo_101 emo_101 emo_101 emo_101 emo_101

holla'b boy present

 emo_50 emo_50 emo_50

1. เปล่าเปลี่ยวเหน็บหนาว
ทรมานทุกข์ทน
รักร้าวหายไป

2. ทุกค่ำคืนคิดถึง
กล้ำกลืนสุขปลอม
กดกลั้นกามา

3. เงียบเหงา ว้าเหว่
เหมือนทะเล เกาะร้าง
ไม่มีสิ่งใด

4. อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
ไร้สัมพันธ์ที่จะอยุยืนยง
ฉันและเธอจากกัน

5. มีทุกข์เพราะมีรัก
มีทุกข์เพราะมีแค้น
ทุกข์เพราะมี

6. มีทุกเพราะไร้รัก
มีทุกเพราะไร้ทรัพย์
มีทุกเพราะไร้

7. สุขได้เพราะไร้รัก
ยิ้มด้วยไร้ทรัพย์
แท้จริงอยู่ที่ใจ

8. ให้รัก
เท่าเทียม
สุขใจ

9. เก่งนั้น
สำคัญ
หรือ

10. แค่ยึดไว้
ถือไว้
หนัก

11. ปล่อยไว้
วางไว้
สุขใจ

12. อนิจจัง
ทุกขัง
อนัตตา???


หัวข้อ: Re: ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)
เริ่มหัวข้อโดย: ดอกกระเจียว ที่ 21 พฤษภาคม 2010, 09:25:PM
ถือหนังสะติ๊กมา

เจอนก..ใส่ลูกกระสุน

ยิงเปรี้ยง...จะไปเหลือเรอะ..
..


แบบว่ามัยอะไรกันเนี่ย emo_26 emo_26


หัวข้อ: Re: ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)
เริ่มหัวข้อโดย: sati ที่ 21 พฤษภาคม 2010, 10:30:PM

                                               แสงแดดส่อง
                                               บนหัว
                                               ร้อน
                                                 
                                               ลมหนาว
                                               พัดมา
                                                เหงา
                                         
                                                ฟ้ามืด
                                                มองเห็น
                                                ดาว

                                                 ยามทุกข์
                                                 ขอคน
                                                 ปลอบ

                                                 เมื่อสุข
                                                 ฉันจะ
                                                  ยิ้ม

                                                                                                                                             
                                               


หัวข้อ: Re: ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)
เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 26 พฤษภาคม 2010, 12:49:PM
กรรไกรเขียวเคี้ยวกระดาษขาว
ทากาวแปะภาพ
ลืมเก็บกระดาษเกลื่อน



หัวข้อ: Re: ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)
เริ่มหัวข้อโดย: แงซาย ที่ 29 มิถุนายน 2010, 10:28:AM
หากโลกใบนี้
ไร้แสงตะวัน
โลกคงมืด

ต่อให้มีตะวันสิบดวง
แต่ไร้ดวงตา
โลกจะสว่างอย่างไร




หัวข้อ: Re: ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)
เริ่มหัวข้อโดย: nnn ที่ 29 มิถุนายน 2010, 12:22:PM
การหาความแน่นอนในกวี
กลการนับขาของงูและกิ้งกือ
ความแน่นอน...ซ่อนอยู่ในความไม่แน่นอนกระมัง


หัวข้อ: Re: ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)
เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 30 มิถุนายน 2010, 09:05:AM
ดินสอสีนอนหลับ
ประตูเปิด
ถูกลากจากที่นอน

เขากดหัวถูพื้น
ผมหดเหี้ยน
ถูกจับลอกผิวหนัง

เข้าที่นอนเบียดเพื่อน
เสียงสีเหลืองร้องลั่น
ถูกลากไปอีกราย


 emo_45


หัวข้อ: Re: ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)
เริ่มหัวข้อโดย: Kotchanan ที่ 01 กรกฎาคม 2010, 10:56:AM


๑.
ดินสอสีนอนหลับ
ประตูเปิด
ถูกลากจากที่นอน

๒.
เขากดหัวถูพื้น
ผมหดเหี้ยน
ถูกจับลอกผิวหนัง

๓.
เข้าที่นอนเบียดเพื่อน
เสียงสีเหลืองร้องลั่น
ถูกลากไปอีกราย 
(เพรางาย)

 emo_45

๔.
กลางวัน
พระจันทร์ส่องแสง
ด้วยมือนุ่ม,เล็ก

๕.
สีเหลืองยิ้มกริ่ม
ก่อนพลันชะงัก
ลมหอบกระดาษปลิว


 emo_05


หัวข้อ: Re: ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)
เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 01 กรกฎาคม 2010, 11:48:AM


๑.
ดินสอสีนอนหลับ
ประตูเปิด
ถูกลากจากที่นอน

๒.
เขากดหัวถูพื้น
ผมหดเหี้ยน
ถูกจับลอกผิวหนัง

๓.
เข้าที่นอนเบียดเพื่อน
เสียงสีเหลืองร้องลั่น
ถูกลากไปอีกราย 
(เพรางาย)

 emo_45

๔.
กลางวัน
พระจันทร์ส่องแสง
ด้วยมือนุ่ม,เล็ก

๕.
สีเหลืองยิ้มกริ่ม
ก่อนพลันชะงัก
ลมหอบกระดาษปลิว


 emo_05



๖. สีเหลืองตกใจ
กลิ้งตกจากผา
เก้าอี้ถูกทิ้ง

๗. เท้าน้อยออกแรง
มือไล่ไขว่คว้า
กำกระดาษขาว

๘. เก้าอี้หนักอีกหน
สีเหลืองเข้าที่นอน
สีอื่นภาวนา


หัวข้อ: Re: ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)
เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 02 กรกฎาคม 2010, 12:52:AM

เขียวผวา
ถูกมือฉุดดึง
ลากถูพื้นขาว

๑๐
สีอื่นหลบกราว
ทำตัวลีบแบน
แล้วหลุบลง

๑๑
ฉากไม้บัง
เงาใครไหวๆ
ก้มเก็บที่นอน

๑๒
เขียวถูกทิ้ง
นอนกลิ้งอย่างนั้น
เพียงลำพัง


อย่างนี้ถูกต้องหรือเปล่าคะเนี่ยน้องบัว


หัวข้อ: Re: ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)
เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 10 กรกฎาคม 2010, 10:01:AM

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_007.gif)



๑๓. ดินสอสีห่มผ้า
มีเตียงว่างหนึ่งเตียง
เสียงใครร้องไห้

๑๔. แมวตะปบไปมา
สีเขียวกลิ้งหลุนๆ
ขาโต๊ะดักเอาไว้

๑๕. คนตัวโตอุ้มแมว
ดินสอสีลอยจากพื้น
เตียงไม่ว่างแล้ว


หัวข้อ: Re: ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)
เริ่มหัวข้อโดย: Kotchanan ที่ 13 กรกฎาคม 2010, 03:38:PM
(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_032.gif)

๑๖.
ดินสอสีออกรบอีกครั้ง
ดอกไม้ลึกลับผลิบาน
หลากสี, กลีบโย้เย้

๑๗.
ขนนุ่มกลับมาคลอเคลีย
เก้าอี้รับน้ำหนักเพิ่ม
มือนุ่ม,เล็กเกาคาง

๑๘.
ละอองเย็น...
เริ่มเคาะหลังคาเป็นทำนอง
กลิ่นดินหอมฟุ้ง

๑๙.
ดอกไม้ลึกลับเปียกปอน
ขนนุ่มตกใจ
ดินสอสีหนาวสั่น


(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_032.gif)



หัวข้อ: Re: ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)
เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 18 สิงหาคม 2010, 05:09:PM
๒๐. มือน้อยปิดหน้าต่าง
ตัวขนนุ่มกระโดดผลุง
ดินสอสีเกลื่อนพื้น


หัวข้อ: Re: ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)
เริ่มหัวข้อโดย: ฉันเอง ที่ 16 มกราคม 2011, 12:49:AM
๒๑.เพียงแค่เห็นเธอไกลๆ

เธอเดินมา

ท้องฟ้าเปิดกว้าง

๒๒.เสื้อผ้าสีสันทันสมัย

เรียบง่ายดูดี

คนใส่

๒๓.กระจกมักสะท้อน

กับสิ่งที่อยากให้เป็น

ฉันเอง

๒๔.มองไปรอบตัวในวันทำงาน

ผู้คน ตึกราบ้านช่อง ลูกน้อง เจ้านาย

วัตถุโบราณ

๒๕.ชีวิตดำเนินไปอย่างที่เป็น

ตื่น กิน ทำงาน กิน ทำงาน บ้าน กิน นอน

ว่างเปล่า


หัวข้อ: Re: ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)
เริ่มหัวข้อโดย: ต้นก้ามปู ที่ 14 มีนาคม 2011, 09:27:AM
ฉันหลงทาง
ท่ามกลางป่าทึบ
ของหัวใจเธอ


 emo_62


หัวข้อ: Re: ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)
เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 14 มีนาคม 2011, 09:22:PM
พรานนำทางกลางป่า
เป็นห่วงคนหลงทาง
อาสาพาออกไป

ฉันสั่นหัวส่ายหน้า
ขอปักหลักตรงนี้
ใจกลางป่าใจเธอ
emo_52

 emo_107


 


หัวข้อ: Re: ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)
เริ่มหัวข้อโดย: ทอฝัน ที่ 14 มีนาคม 2011, 10:07:PM
...หวั่นหวาดผวา
ไขว่คว้าว่างเปล่า
ไม่มีคำตอบใด

...เงียบสงัด
ใจสั่นระริก
ไม่รู้ไม่เห็นอะไรเลย

...........//ดรีม


หัวข้อ: Re: ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)
เริ่มหัวข้อโดย: บัณฑิตเมืองสิงห์ ที่ 14 มีนาคม 2011, 10:26:PM
(http://image.ohozaa.com/i/f92/global_warming_or_global_cooling.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=fea8bdb0f624184b940823b03f69cce7)

ธรรมชาติของผมไม่เหมือนเดิมแล้ว?

๑. ป่าไม้อุดมสมบูรณ์
ประชากรมนุษย์เพิ่มขึ้น
มีตึกสูงขึ้นแทน

๒. เหล่ามัจฉาแหวกว่าย
กลางสายธาร
ตายหมดเพราะไฟฟ้า

๓. สัตว์ป่าสุขสบาย
อาหารล้น
บัดนี้ไม่มีที่อยู่

๔. นกน้อยเคยทำรังบนไม้ใหญ่
โลกเปลี่ยนแปลง
เลยพากันทำรังบนเสาไฟฟ้า

๕. มนุษย์บ่นว่าโลกทำร้าย
แผ่นดินไหวน้ำท่วม
มนุษย์กำลังตัดไม้ทำลายป่า

๖. ให้สงวนพันธุ์สัตว์หายาก
เก้งกวางกระทิง
เขาสัตว์เหล่านั้นมีวางขาย

๗. มนุษย์กำลังหยุดภาวะโลกร้อน
มีโฆษณามากมาย
รถเต็มถนน

๘. บนภูเขามีต้นไม้หลายต้น
สองวันผ่านไป
ว่างเปล่า

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_017.gif)

บัณฑิตเมืองสิงห์


หัวข้อ: Re: ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)
เริ่มหัวข้อโดย: my smile ที่ 14 มีนาคม 2011, 11:37:PM
(http://www.ohzeed.com/bar_081.gif) (http://www.ohzeed.com)
(http://www.ohzeed.com/bar_057.gif) (http://www.ohzeed.com)

ความรัก
ความไว้ใจ
เธอทำมันพัง

ไม่เสียใจ
ไม่หวั่นไหว
แค่มีน้ำตา

เวลา
น้ำหยดใส
รู้สึกเสียดาย

เป็นครั้งแรก
และครั้งสุดท้าย
ความเชื่อใจ

(http://www.ohzeed.com/bar_081.gif) (http://www.ohzeed.com)
(http://www.ohzeed.com/bar_057.gif) (http://www.ohzeed.com)


หัวข้อ: Re: ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)
เริ่มหัวข้อโดย: jk ที่ 15 มีนาคม 2011, 05:41:AM




   ฉันเดินบนถนน
   
    โดดเดี่ยวเดียวดาย

    แต่ก็เต็มใจ


     แม้ใครมองว่าบ้า
 
     ไม่เป็นไร

     ฉันชอบ


      ความเงียบ....อ้างว้าง

      คือเพื่อน.....ฉันเอง
 
       อย่าสงสาร


        รอยยิ้มที่ให้

        เต็มใจรับ

        ขอบคุณ


หัวข้อ: Re: ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)
เริ่มหัวข้อโดย: jk ที่ 15 มีนาคม 2011, 05:57:AM


         แค่....สมมุติ
           ให้หยุดรักเธอ
            ให้ฉันตายง่ายกว่า


            แค่....สมมุติ
       
            ว่าเธอมีชายอื่น

             ปล่อยไป....แค่เรื่องสมมุติ

             

             ถ้า...ไม่สมมุติ
 
             และเป็นเรืองจริง

             คือฉัน.....รักเธอ



หัวข้อ: Re: ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)
เริ่มหัวข้อโดย: ต้นก้ามปู ที่ 15 มีนาคม 2011, 08:52:AM
ฝนตกรถติด
ท้องถนนท่วม
รถเต็มเมือง

 emo_95


หัวข้อ: Re: ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)
เริ่มหัวข้อโดย: ต้นก้ามปู ที่ 16 มีนาคม 2011, 07:44:AM
(http://variety.eduzones.com/horoscope/files/2009/09/%E0%B8%84%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%81.jpg)



ร่องรอยแห่งกาลเวลา
บันทึกเถิดเรื่องราว
ฉันรักเธอ




หัวข้อ: Re: ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)
เริ่มหัวข้อโดย: ต้นก้ามปู ที่ 02 พฤษภาคม 2011, 10:09:AM

กลอนเปล่าเดินทาง
ท่ามกลาง
ฉันทลักษณ์งดงาม


หัวข้อ: Re: ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)
เริ่มหัวข้อโดย: ต้นก้ามปู ที่ 23 พฤษภาคม 2011, 10:04:AM


เสียงบทกวีอึงอล
มิได้อยู่ในหู มิได้อยู่ในหัว
หากตรึง ณ กลางใจ


หัวข้อ: Re: ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)
เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 23 พฤษภาคม 2011, 08:03:PM
(http://www.ohzeed.com/bar_027.gif) (http://www.ohzeed.com)




เสียงฝนกระซิบความลับ
ดินชื้น
หญ้ายืนฟัง










(http://www.ohzeed.com/bar_034.gif) (http://www.ohzeed.com)


หัวข้อ: Re: ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)
เริ่มหัวข้อโดย: [Love] ที่ 23 พฤษภาคม 2011, 08:11:PM




(http://www.ohzeed.com/bar_012.gif) (http://www.ohzeed.com)






คำทำนาย
ความปรารถนา
และการรอคอย



 emo_73 emo_73 emo_73]






(http://www.ohzeed.com/bar_031.gif) (http://www.ohzeed.com)


















หัวข้อ: Re: ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)
เริ่มหัวข้อโดย: @free ที่ 14 ธันวาคม 2012, 12:27:AM
...


คืนนี้ไม่มีกลอน
ดูสิ โค้ก ขนมปัง เมื่อวาน
รอเช้า ยากใจ

คืนนี้ยังมีดาว
สงัดเงียบ เย็นตา
รอฟังเสียง เปลี่ยวใจ

คืนนี้ ใกล้เวลา
คงลืมเราแล้ว
รอหลับ เดียวใจ


...




หัวข้อ: Re: ว่าด้วยแคนโต้ (Canto)
เริ่มหัวข้อโดย: @free ที่ 14 ธันวาคม 2012, 08:40:AM
...


เช้าอีกแล้ว อะไรหนอ
วันใหม่ของวันวาน
ดีร้าย ใครรอ

เช้าวันใหม่ ที่เดิม
อยากเห็นกุหลาบขาว สบัดน้ำค้าง
มีใคร ค้างใจ

เช้าที่รอ ใกล้เหมือนไกล
ตื่นแล้ว รอตื่นใจ
แม่จานงาม นุ่มไหม ขาหมู