พิมพ์หน้านี้ - อำลา เพื่อนร่วมงาน

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนอกหัก => ข้อความที่เริ่มโดย: เพลงผ้า ที่ 24 กรกฎาคม 2008, 09:20:PM



หัวข้อ: อำลา เพื่อนร่วมงาน
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 24 กรกฎาคม 2008, 09:20:PM
จะขอกล่าว ถ้อยคํา อําลาจาก
ออกจากปาก เพลงผ้า ผู้พริ้วไหว
ต่อแต่นี้ คงห่าง ร้างลาไกล
จากเวปไทย บทกลอน อักษรา

รู้สึกดี มีสุข สนุกนัก
ได้รู้จัก พี่น้อง เกือบถ้วนหน้า
จะคิดถึง ซึ้งใจ ให้สัญญา
ความห่วงหา ยังครบ ไม่ลบเลือน

หากได้ทํา การใด ไปหมองจิต
หรือไปผิด ใจใคร ในผองเพื่อน
อย่าโกรธกัน พลันคิด เลิกแชเชือน
เราก็เหมือน เหล่ากอ เดียวกันหนา

ขอหยุดพัก แม้รัก กลอนเพียงไหน
แต่หัวใจ ตอนนี้ มันอ่อนล้า
จะกลับไป เพิ่มแรง ให้กายา
รอจนกว่า หัวใจ ปรับสมดุลย์

ขอให้พระ คุ้มครอง น้องและพี่
ขอให้มี ความสุข มาเกื้อหนุน
ขอให้มาก ล้นหลาม ด้วยทางบุญ
ขอให้คุณ ทุกคน จงมีชัย


โชคดีทุกคนค่ะ....เพลงผ้า.....



หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 25 กรกฎาคม 2008, 06:55:AM
อำลาแล้ว เพลงผ้า ที่ข้าปลื้ม
ยังมิลืม เวลา ร่วมขานต่อ
อีกนานไหม แม้นาน ก็จะรอ
มาสานต่อ ความฝัน อันยาวไกล

อยากให้พี่ เพลงผ้า คืนกลับมา
มาเถิดหนา พี่เพลง ที่สดใส
กลับมาสู่ ชุมชน บ้ากลอนไง
แล้วจะได้ ร่วมขานต่อ ตำนานกลอน

หมู่พี่น้อง ชุมชน คงจะเหงา
คงจะเศร้า ถ้าเพลงผ้า มิมาก่อน
ใครจะร่วม ขานต่อ กระทู้กลอน
ขอพี่ย้อน กลับมา ในเร็วพลัน
 emo_29 emo_33 emo_48

พี่เพลงผ้ารีบ กลับมาเร็วๆๆนะครับ

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: รัศมีธรรมส่องทาง ที่ 25 กรกฎาคม 2008, 11:00:AM
ขอธรรมะ  คุ้มครอง  น้องเพลงผ้า
บุญรักษา  ให้น้องยา  มีสุขี
ทุกข์ทั้งหลาย  ภัยทั้งปวง  อย่าได้มี
ให้คนดี  มีแต่สุข  ทุกคืนวัน

น้องเอ่ยคำ  อำลา  ขอลาก่อน
เพื่อพักผ่อน  กายใจ  ให้สุขสันต์
ขอให้น้อง  คลายจากทุกข์  ได้เร็ววัน
มาร่วมกัน  สร้างสรรค์  บทกวี

อย่าลืมคำ  ที่เพื่อน  เคยพร่ำกล่าว
ถึงเพื่อนชาว  พุทธทุกท่าน  ได้สุขศรี
อย่ายึดยื้อ  ถือมั่น  เป็นเรื่องดี
สุขทวี  ทุกข์มลาย  ไม่จีรัง

 emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 emo_12

สะทา  โสตถี  ภะวัน  ตุเต (เพลงผ้า) : ขอความสุขสวัสดีจงมีแด่ท่าน (เพลงผ้า)


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพิจิก ที่ 25 กรกฎาคม 2008, 04:04:PM
น้องเพลงผ้า จากลา ในครานี้
ตัวของพี่ เศร้าใน ฤทัยนัก
น้องพร่ำไว้ ใจกาย แสนเหนื่อยหนัก
อยากจะพัก ให้หาย คลายระทม

ก็ได้แต่ อวยพร ให้ทุกข์คลาย
โศกสลาย หายเศร้า เหงาขื่นขม
อย่าได้ย้อน กลับตาม ความทุกข์ตรม
ความระบม จงมลาย หายสิ้นไป

แล้วกลับมา เว้าวอน ต่อกลอนรัก
สุขสมัคร รักกัน วันฟ้าใส
ทุกทุกคน รอน้อง ในกลอนไทย
หวังจะได้ ต่อกลอนกัน ทุกวันคืน

ขอให้น้องเพลงหายเหนื่อยเร็วๆนะ แล้วรีบกลับมาด้วยล่ะ โชคดีมีสุขนะ


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: ยอดชาย ที่ 25 กรกฎาคม 2008, 09:49:PM
หากเหนื่อยนัก ก็พัก กายสักหน่อย
ชาวกลอนไทย ยังคอย ห่วงน้องหนา
จะรอวัน ที่ให้ น้องเพลงผ้า
เดินกลับมา พิงพัก ที่บ้านกลอน

อาจมีบ้าง ปัญหา เร่งรุมเร้า
อาจทำให้ ใจเรา เฝ้าทอดถอน
อาจทำให้ ไร้กำลัง และบั่นทอน
หลับตาลง แล้วนอน แล้วลืมมัน

ทิ้งทุกอย่าง ที่เป็น ดั่งปัญหา
ให้เวลา ผ่อนคลาย และผ่อนผัน
เติมพลัง ให้เต็ม แล้วฝ่าฟัน
พี่เชื่อมั่น เพลงผ้า จะเหมือนเดิม


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: kradan ที่ 25 กรกฎาคม 2008, 11:26:PM
พี่เพลงผ้าอย่าลานานเกินไปนัก
หากหยุดพักแค่แป๊ปเดียวจะได้ไหม
น้องคนนี้คงคิดถึงพี่สุดใจ
อย่าจากไปเนิ่นนานจนลืมกัน

อยากจะอ่านผลงานพี่เหมือนก่อน
ผลงานกลอนที่เลิศล้ำไม่แปรผัน
ทรงคุณค่าในบอร์ดกลอนนิจนิรันดร์
อยากฟังคำยืนยันจะรีบกลับมา


พี่เพลงกลับมาเร็วๆนะ emo_29


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 27 กรกฎาคม 2008, 11:29:PM
กลับมาเอ่ย ขอบคุณ Romeo
หนุ่มมาดโก้ เหลือลํ้า นําสมัย
เพลงผ้าขอ จดจํา ไว้ในใจ
ที่ห่วงใย จริงจัง ตลอดมา

ส่วนคุณพี่ รัศมี ธรรมส่องทาง
ก็ไม่ร้าง ลบรอย คอยห่วงหา
ยังคงมั่น ความดี มีเมตตา
ต่อเพลงผ้า พริ้วไหว ด้วยใจจริง

อีกคนหนึ่ง ซึ่งขาด ไปไม่ได้
วาจาใส กังวาน ช่างเพราะพริ้ง
rak lekๆ แผ่เผื่อ ให้ทุกสิ่ง
มอบความจริง ใจไว้ ให้เพลงผ้า

แล้วมาถึง หนึ่งหญิง อักษรแกร่ง
ดุจแม่แรง กลอนไทย พี่ดินหญ้า
แม้พักหลัง อาจห่าง ด้วยเวลา
แต่เพลงผ้า ไม่ลืม ที่ห่วงกัน

พี่ยอดชาย มาดเข้ม วาจาดี
ก็ยังมี นํ้าใจ ไม่แปรผัน
เพลงผ้าจะ โยงใย สายสัมพัน
ตราบถึงวัน ข้างหน้า ไม่เสื่อมคลาย

น้องkradan สาวเก่ง บรรเลงกลอน
รักอักษร สวยหรู ดั่งสหาย
เพลงผ้าสุด ที่จะ สาธยาย
แต่สุดท้าย คําเดียว คือขอบคุณ
 emo_47 emo_47 emo_47 emo_47 emo_47 emo_47 emo_47 emo_47



จะกลับมา ต่อกลอน อักษรสวย
คงไว้ด้วย เอกลักษณ์ ที่สดใส
ต่อไปนี้ จะไม่ร้าง ห่างกันไกล
ก็เมื่อใจ มันรัก และผูกพัน






หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: ยอดชาย ที่ 28 กรกฎาคม 2008, 12:29:AM
ยินดี ที่น้อง หวนกลับ
ไม่ไป ลาลับ จากหาย
หวังว่า ทุกข์นั้น คงคลาย
ความเศร้า มลาย หายพลัน

คงเห็น  เพลงผ้า สดใส
ละไม แต่งกลอน สุขสันต์
ชุ่มชื่น หัวใจ ทุกวัน
จากกลอนนั้น คงได้เห็น รอยยิ้มเธอ

...................................................
 emo_28 emo_28 emo_28


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: รัศมีธรรมส่องทาง ที่ 28 กรกฎาคม 2008, 10:13:AM
ยินดีต้อน  รับกลับมา  น้องเพลงผ้า
ด้วยวาจา  ถ้อยคำ  ที่อ่อนหวาน
กลับมาสร้าง  ผลงาน  ด้วยเบิกบาน
สุขสราญ  ถ้วนหน้า  ชาวกลอนไทย

emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 emo_12


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 28 กรกฎาคม 2008, 12:51:PM
ถึงเวลา หวลคืน มาอีกครา
นามเพลงผ้า อ่อนไหว ไม่อ่อนแอ
นับแต่นี้ ต่อไป เลิกแยแส
ความเปลี่ยนแปร ปั่นป่วน ชวนรําคาญ

จะไม่ยอม มอบใจ ให้ใครยํ่า
มาลุกลํ้า ล่วงเกิน หรือเผาผลาญ
ที่เคยพบ จะถือ เป็นตํานาน
ที่ไม่ผ่าน กฎเกณท์ ของใจคน

จะหยุดความ เรื่องเก่า ไว้เท่านี้
หากเสียดสี จิตใจ ให้สับสน
จะขอสู้ ยิบตา ด้วยตัวตน
เพราะหนึ่งคน ก็มี ขีดจํากัด


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 28 กรกฎาคม 2008, 01:32:PM
ขอต้อนรับ การกลับมา ของเพลงผ้า
ที่ห่วงหา จากใจ ชายคนนี้
พี่เพลงกลับ สู่ชุมชน บทกวี
เป็นสิ่งที่ น่าดีใจ ให้เริ่งร่า

อย่าใส่ใจ คำพูด ที่รุนแรง
ที่แอบแฝง ความคิด ให้กังขา
เปรียบดั่งเช่น แมลง หรือตัวรา
ที่เข้ามา ทำระคาย แล้วหายไป

ขอพี่เพลง จงเข้มแข็ง และทนสู้
ยังมีคน รออยู่ มิสงสัย
ทั้งพี่ดิน พี่มั่น ยังห่วงใย
และใครๆ อีกหลายคน ในชุมชน

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 28 กรกฎาคม 2008, 07:12:PM
โอ้ว พี่ดิน เพลงผ้า ขออภัย
ยังเสื่อมใส ศัทธา มิถ่ายถอน
เพียงแต่แรก ที่เข้า มาอ่านกลอน
ฟังคําอ้อน Romeo น้องเห็นใจ

Romeo เปรียบดั่ง อยู่โดดเดียว
ไร้ผู้เหลียว เสริมทัพ เข้าขับไส
จะไปหา พี่ดิน ก็กระไร
เดี๋ยวใครใคร ติฉิน ว่ามีรุม
 emo_26 emo_26 emo_26


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพิจิก ที่ 28 กรกฎาคม 2008, 09:28:PM
ดีใจล้น คนที่รอ ก็คืนกลับ
จะได้ขับ เสภาหวาน สานต่อรัก
น้องคงหาย ความเหนื่อยล้า ที่หน่วงหนัก
กลับมารัก เว็บกลอนไทย ให้เหมือนเดิม

ต่อไปนี้ พี่จะคอย ดูแลน้อง
จะมิต้อง เจ็บปวดช้ำ มาซ้ำเติม
พี่จะเอา ดวงฤทัย มาใส่เสริม
จะได้เพิ่ม เติมแรงใจ ให้เพลงผ้า

คนเราท้อ ก็คงได้ แต่อย่าถอย
แม้ฝนปรอย ก็ยังร้าง ห่างจากฟ้า
สักวันหนึ่ง คงต้องถึง กับเวลา
ที่จะพา น้องคนดี มีสุขใจ


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 28 กรกฎาคม 2008, 10:03:PM
ดั่งยอดหญ้า ชุ่มชํ่า นํ้าค้างหยด
สร้างความสด สวยใส ในทุ่งกว้าง
หยาดนํ้าค้าง พร่างพราว เกาะใจนาง
ไม่เว้นวาง ชุ่มชื่น ระรื่นทรวง

ปลื้มปิติ ดีใจ มากมายนัก
ในความรัก หลายคน ที่คอยห่วง
จะรักษา ดวงใจ ในทุกดวง
แม้จะล่วง เลยผ่าน นานเท่าไร

คงเลิกท้อ ต่อไป แล้วเพลงผ้า
จะฟันฝ่า อุปสรรค์ หนักแค่ไหน
เพียรระลึก นึกถึง กําลังใจ
แล้วมุ่งไป สู่ฝัน วันสวยงาม

+1 พี่รักษ์ค่ะ


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 21 สิงหาคม 2008, 09:25:PM
ฉันก็อ่อนล้าแล้วนะคนดี
กับเรื่องที่หัวใจไปพลั้งเผลอ
ปิดฉากรักเท่านี้ฉันกับเธอ
คําพรํ่าเพ้อรําพันมันไม่จริง

ห่างกันเถอะอย่าใกล้กันอีกเลย
ในเมื่อความคุ้นเคยถูกทอดทิ้ง
ความทรงจําระหว่างเราทุกสิ่ง
มันจมดิ่งสู่ก้นทะเลลึก

ฉันจะไปตามเส้นทางของฉัน
ส่วนเธอนั้นก็ไปตามใจนึก
เพื่อลบล้างอารมณ์ความรู้สึก
ที่ตกผลึกเกาะใจให้ราวราน


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 21 สิงหาคม 2008, 10:52:PM
(http://img115.imageshack.us/img115/7249/63fa3.jpg)
ปล่อยให้ใจ...ได้รัก
---------------
เมื่อความรัก ตกผลึก ในดวงจิต
หากจะคิด ทิ้งไป ให้ไกลฝัน
คงจะต้อง โศกเศร้า เคล้าจาบัลย์
เมื่อมีวัน เว้นไว้ ไม่ครอบครอง

คงต้องเศร้า โศกา โหยหารัก
ที่ฟูมฟัก รักไว้ มิให้หมอง
เพราะซึมซับ ความรัก หักใจปอง
จึงต้องหมอง โหยหา อาวรใจ

เพราะความรัก ที่ให้ ใช่ไร้ค่า
มีราคา มากล้น พ้นเงื่อนไข
หากเราคิด กั้นขวาง หว่างดวงใจ
กำแพงก่อ เกิดไว้ หยาดใสนอง

แล้วทำไม ไม่ปล่อย ให้ใจรัก
ได้ฟูมฟัก รักไว้ ไคร่สนอง
อารมณ์รัก ปราถนา ที่หมายปอง
ให้รักครอง สดใส ในใจนา

ดั่งธารา โหยหา  ธาราสวรรค์
หยาดพิรุณ หวนฝัน ไพรพฤกษา
เมือกระทบ จบกัน ก็พลันมา
เป็นธารา สายนที พลีหัวใจ

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 22 สิงหาคม 2008, 09:06:AM
([url]http://img115.imageshack.us/img115/7249/63fa3.jpg[/url])
ปล่อยให้ใจ...ได้รัก
---------------
เมื่อความรัก ตกผลึก ในดวงจิต
หากจะคิด ทิ้งไป ให้ไกลฝัน
คงจะต้อง โศกเศร้า เคล้าจาบัลย์
เมื่อมีวัน แล้วเว้นไว้ ไม่ครอบครอง

คงต้องเศร้า โศกา โหยหารัก
ที่ฟูมมฟัก รักไว้ มิให้หมอง
เพราะซึมซับ ความรัก หักใจปอง
จะต้องหมอง โหยหา อาวรใจ

เพราะความรัก ที่ให้ ใช่ไร้ค่า
มีราคา มากล้น พ้นเงื่อนไข
หากเราคิด กั้นขวาง หว่างดวงใจ
กำแพงก่อ เกิดไว้ หยาดใสนอง

แล้วทำไม ไม่ปล่อยให้ ใจได้รัก
ได้ฟูมฟัก รักไว้ ไคร่สนอง
อารมณ์รัก ปราถนา ที่หมายปอง
ให้รักครอง สดใส ในใจเรา

ดั่งธารา โหยหา  ธาราสวรรค์
หยาดพิรุณ หวนฝัน ไพรพฤกษา
เมือกระทบ จบกัน ก็พลันมา
เป็นธารา สายนที พลีหัวใจ

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน



เพราะความรัก ตกผลึก ลึกสุดจิต
จึงยํ้าคิด ยํ้าทํา ไม่เหลวไหล
หมั่นดูแล รอยรัก อยู่รํ่าไป
จะมีใคร ลบรอย ก็ไม่ยอม

แต่ความรัก จักโต ด้วยเหตุผล
ของสองคน เคียงคู่ รู้ถนอม
คอยฟูมฟัก รักไว้ ให้สุขงอม
บนความพร้อม ทุ่มเท ถึงเข้าใจ

หากไร้ซึ่ง เหตุผล จนหึงหวง
รักก็ร่วง ตกตํ่า นํ้าตาไหล
ด้อยคุณค่า ลาลับ ดับทันใด
จะยื้อยุด ฉุดไว้ ก็ป่วยการ

เมื่อรักเป็น เช่นนี้ มีแต่ชํ้า
เหมือนดั่งยํ่า เท้าสู่ แดนประหาร
หมดหนทาง เยียวยา ให้เบ่งบาน
จะทนทาน กลํ้ากลืน ฝืนทําไม

เปรียบประดุจ คลื่นปั่น ทะเลป่วน
ลมแปรปรวน เมฆา ฟ้าหวั่นไหว
พอบรรจบ พบกัน มิทันไร
พายุใหญ่ จู่โจม ล่มเรือรัก


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 22 สิงหาคม 2008, 07:16:PM
(http://img93.imageshack.us/img93/3080/63vh1.jpg)
เรือที่ไร้จุดหมายปลายทาง ก็แค่ปักษาในกรงทอง
----------------------

เรือรัก ลำน้อย ลอยตามน้ำ
ถูกคลื่นนำ เรือน้อย ลอยไปไหล
ตามกระแส ชลเชี่ยว คดเคี้ยวไกล
ลิ่วลอยไป ตามกระแส แห่งธารา

ลืมไปว่า ตัวเอง มีหางเสือ
ที่พาเรือ ลอยไป คล้ายดั่งหา
แต่กลับไม่ หวนคิด ตรึกตรองนา
จึงไร้ค่า ของหางเสือ ที่เรือมี

ปล่อยให้สาย ธารา นำพาเจ้า
มัวแต่เคล้า คลอคลื่น เลื่อนเสียดสี
สองข้างทาง ตลิ่งชาย สายนที
จนเรือเสีย ทิศทาง เคว้งคว้างไป

แล้วทำไม ไม่หันมา จับหางเสือ
เพื่อให้เรือ วิ่งไป ไม่หวั่นไหว
ไม่ต้องชน แนวตลิ่ง สิ่งอำไพ
ที่เจ้าหลง คิดไป ว่าปลายทาง

แนวตลิ่ง ที่เรือนิ่ง เข้าอิงแอบ
ขอนไม้แนบ เรือไว้ คล้ายดั่งขวาง
ไม่ให้เรือ วิ่งไป ในทิศทาง
ขอนไม้ก่าง ขวางไว้ หมายจอดตาม

เพราะเรือหมาย คล้ายดัง สำอางรัก
ขอนไม่หลัก แนวตลิ่ง สิ่งขวากหนาม
ไม่ให้เรือ วิ่งไป ในทุกยาม
จุดหมายตาม ที่เรือหมาย ได้เชยชม

หากชีวิต ปล่อยให้ ใครกำหนด
ก็คงหมด ที่จะพบ ความเหมาะสม
เส้นทางหมาย ที่อยากได้ ชิดเชยชม
จะต้องขม ตรมเศร้า เคล้าน้ำตา

อันความรัก หากปล่อยไห้ ใครกำหนด
คือจุดจบ แห่งชีวิต ที่ขีดหา
อย่าได้คิด ว่าประเสริฐ เลอเลิศนา
แค่ปักษา ที่ขังไว้ ในกรงทอง

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 22 สิงหาคม 2008, 09:37:PM
อันเรือรัก ลํานี้ ที่เคว้งคว้าง
ไร้ทิศทาง ล่องลอย ตามยถา
ด้วยกระแส เชี่ยวกราก ของธารา
หมดปัญญา บังคับ ปรับให้ตรง

มิได้ลืม ลบเลือน ถึงหางเสือ
คัดท้ายเรือ มุ่งไป มิให้หลง
สู่เส้นทาง กลางชล จนมั่นคง
เจตจํานงค์ เพื่อหวัง ให้ถึงถิ่น

อุปสรรค์ เรือรัก ที่หยุดแล่น
เพราะขาดแผน ที่นํา จําผกผิน
ไร้ผู้บอก เส้นทาง ให้ยลยิน
เรือจึงสิ้น จุดหมาย ลอยตามลม

ถ้าหัวเรือ ท้ายเรือ มีสมดุลย์
เรือไม่หมุน เหหัน พลันเหมาะสม
ต่อให้คลื่น ซัดสาด มิอาจล่ม
แล้วดิ่งจม ห้วงลึก ท้องนที

ความสําคัญ มากนัก ทั้งหัวท้าย
เรือจะถึง ที่หมาย สมศักดิ์ศรี
จะบุกบ่า ฝ่าคลื่น กลางวารี
ขอนไม้มี หมื่นพัน มิทัดทาน

อันความรัก หากสิ้น ความเข้าใจ
ก็เหมือนเรือ ไร้ใบ ไร้แก่นสาร
ที่ลอยล่อง ท่องไป ในชลธาร
รอถึงกาล อับปาง อย่างเศร้าใจ


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 23 สิงหาคม 2008, 12:34:PM
เรือลำนี้ มิได้ลอย อย่างเคว้งคว้าง
ในเส้นทาง ธารา ล่องวิถี
ยังมีหมู่ มัจฉา ในวารี
เป็นเพื่อนที่ คอยเคียงคู่ ตลอดมา

จะช่วยกัน ค้ำจุน เรือลำใหญ่
จะไม่ให้ จมดิ่ง ห้วงลึกหนา
จะคอยช่วย ค้ำจุนอยู่ ใต้ธารา
จะไม่ให้ เรือเพลงผ้า ลอยเดียวดาย

จะไม่ยอม ให้เรือนี้ ต้องอับปาง
อย่างเคว้งคว้าง ใต้วารี ไร้จุดหมาย
จะไม่ปล่อย ให้ผู้คน ต้องล้มตาย
จะไม่ให้ เรือลำนี้ อยู่คนเดียว

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพิจิก ที่ 25 สิงหาคม 2008, 11:44:PM
เรือน้อย
มาลีฮวนน่า ชุด เพื่อนเพ

เรือน้อย...ล่องลอยกลางสายน้ำไหล
ลำเรือทำด้วยไม้ไผ่ และใบทำด้วยใบตอง
คือความเรียบง่าย ให้ไหลไปตามครรลอง
ใบตองตึงยามสายลมต้อง
เรือน้อยล่องตามสายธารา

เรือน้อย...ล่องลอยกลางทะเลฝัน
ราตรีฟ้าอาบแสงจันทร์
ฟากฝั่งฝันยังไกลสุดตา
เจ้าเรือไม้ไผ่ ล่องไหลไปตามยะถา
แล้วแต่ลมและคลื่นจะพา กลางธาราสินธุม

เสียงกระซิบจากดวงดาว
ล่องลอยแผ่วเบา แว่วเสียงสายลมรำพึง
เสียงปลอบประโลม ดั่งสายน้ำหวานสุดซึ้ง
ฟากฝั่งฝันยังไปไม่ถึง
เรือน้อยอย่าพึ่งท้อแท้ทางจร

เรือน้อย...ล่องลอยไปหนแห่งใด
ขอจงอย่าหวั่นผองภัย จงฝ่าไปอย่าได้อาทร
เส้นทางสู่ฝัน คืนวันมั่นนิรันดร
สายลมรักจะเอื้ออาทร ให้เจ้าจรถึงฟากฝั่งฝัน


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 27 สิงหาคม 2008, 12:17:AM
คิดถึง..กันไหม..ไกลห่าง
ทุกอย่าง..เหมือนเดิม..หรือเปล่า
หรือว่า..ลบเลือน..เรื่องราว
ครั้งคราว..ที่เคย..มีกัน

แต่ฉัน..คนนี้..คิดถึง
ยังซึ้ง..ทุกครา..ที่ฝัน
แม้เรา..ต้องร้าง..ห่างกัน
สัมพันธ์..มิเคย..จืดจาง

บัดนี้..กลับมา..ที่เดิม
เพื่อเติม..สีสัน..วันร้าง
ต่อไป..จะไม่..ยอมห่าง
ทิ้งขว้าง..โดดเดี่ยว..เดียวดาย


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพิจิก ที่ 27 สิงหาคม 2008, 12:22:AM
ยัง มั่น..สัมพันธ์..คิดถึง
คง ซึ้ง..ถึงวัน..นั้นหนา
คิด ถึง..ซึ่งวัน..สัญญา
ถึง ลา..ห่างไกล..ไม่ลืม

ความ รัก..จักให้..ใจแน่
จริง แท้..แน่สุด..ดูดดื่ม
ใน ใจ..ไม่เคย..เลยลืม
ใจ ปลื้ม..ลืมไม่..ได้ลง

ขอ บอก..ออกไป..ให้รู้
ได้ อยู่..คู่กาย..คล้ายหงส์
รัก ที่..มีกัน..มั่นคง
เธอ จง..มั่นใจ..ในคำ


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 27 สิงหาคม 2008, 01:27:AM
(http://img385.imageshack.us/img385/5271/00027xn5.jpg)
รักอำลา
-------
คิดถึง คิดถึง คิดถึง
คำซึ้ง ตรึงจิต คิดหมาย
รอรัก เฝ้าอยู่ มิคลาย
แค่หมาย อยากได้ ใคร่ชม

เฝ้าเพ้อ รำพัน ฝันหา
รักพา ให้ใจ ขื่นขม
แอบเฝ้า คลอเคล้า ชิดชม
ไม่สม ดั่งใจ อุรา

เธอมา หนีหน้า ลาจาก
แค่ฝาก คำกลอน วอนหา
ใจนี้ แทบวาย ชีวา
หลบหน้า หากัน ฉันใด

หลงคิด รักหนา ค่าลด
สลด ในใจ โหยให้
ที่จริง หาค่า อันใด
มิได้ มีใน ใจเธอ

อำลา อาลัย ใจรัก
ที่หัก ลงไป ให้เพ้อ
ต่อนี้ คงไม่ มีเธอ
ให้เพ้อ รำพัน ฝันเรา

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน
 


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 27 สิงหาคม 2008, 07:31:AM
อําลา..อาลัย..ในรัก
ไม่ทัก..ไม่ทาย..พาเศร้า
เหมือนหัก..ด้ามพร้า..ด้วยเข่า
เรื่องเรา..จบกัน..งั้นหรือ

คําถาม..พรั่งพรู..ออกมา
นํ้าตา..เจ้ากรรม..ทําดื้อ
ไหลริน..รดลง..ฝ่ามือ
มันคือ..อะไร..บอกที

เคยสุข..เคียงข้าง..ร่วมกัน
ยึดมั่น..สัญญา..ไม่หนี
ทุ่มเท..ความรัก..เต็มปรี่
คนดี..เหตุใด..ลืมเลือน

หรือว่า..มีใคร..แทรกกลาง
ปิดทาง..รักเรา..เสมือน
เมฆา..มาบด..บังเดือน
แสงเลือน..จืดจาง..หายไป

หนึ่งคํา..จําไว้..ให้มั่น
ตัวฉัน..ไม่เคย..เหลวไหล
แม้เรา..ต้องพราก..จากไกล
หัวใจ..ยังรัก..นิรันดร์


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 29 สิงหาคม 2008, 04:03:PM
ล้างซะที หนี้ใจ ในวันนั้น
ชดใช้กัน วันนี้ ดีกว่าไหม
บัญชีค้าง ชําระ สะสรางไป
ลบหัวใจ ผูกพัน ธ์ ฉันและเธอ

ถึงเวลา ได้สิทธิ์ อิสระ
หมดวาระ ลึกซึ้ง ถึงพรํ่าเพ้อ
ลาแล้วใจ ลาไกล ไม่พบเจอ
นํ้าตาเอ่อ นะหรือ คือดอกดวง


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพิจิก ที่ 29 สิงหาคม 2008, 08:15:PM
ที่ผ่านมา เหมือนดังว่า เธอถูกขัง
ถูกฉุดรั้ง ขังเอาไว้ ในใจนี้
คงดีใจ ได้อิสระ และเสรี
เจ้าคนดี พี่แสนช้ำ เจ้าอำลา

คงจะไม่ มีทางใด ให้เจ้ากลับ
เจ้าไปลับ มิกลับหวน ชวนใจล้า
แต่ก็ยัง ตั้งตารอ รอแก้วตา
แม้ตัวลา ลับโลกไป ใจยังคอย


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: มั่น แซลี้ ที่ 29 สิงหาคม 2008, 09:21:PM
ด้วยภาระพัดพามารู้จัก
ช่วยฟูมฟักบ่มเพาะการศึกษา
ได้ร่วมเล่นแสนสนุกสุดหรรษา
วันเวลาไม่เคยลืมมิตรภาพของเพื่อนเลย

นึกถึงวันมานั่งลอกการบ้าน
ยามมีทุกข์พัดผ่านเพื่อนนั้นไม่เคยเฉย
หลังเลิกเรียนยังมาเล่นเหมือนอย่างเคย
ไม่ล่ะเลยแม้วันนี้เราต้องจากกันไกล

จนถึงวันที่เราต้องเดินทางตามความฝัน
ต้องอำลาจากกันเพื่อไปตามความตั้งใจ
คำอาจาร์ยสั่งสอนเพื่อนนั้นจงจำไว้
ถึงจากไกลคำว่าเพื่อนนั้นไม่มีวันจะลืมเลือน


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 30 สิงหาคม 2008, 12:02:AM
อำลา อาลัย ไกลห่าง
รักจาง เธอล้าง ห่างหนี
รักไกล รักร้าว ฤดี
รักที่ ฉันมี หลุดลอย

อำลา วันนี้ คงเศร้า
คงเหงา คงตรม คงหงอย
นี่หรือ รักที่ เฝ้าคอย
โดนสอย ด้วยมือ ของใคร

อำลา จากรัก วันเก่า
แสนเศร้า ช้ำตรม รู้ไหม
เป็นใคร กันนะ หัวใจ
พรากไป จากรัก ฉันมี

อำลา แล้วนะ ที่รัก
อย่าปัก กับรัก คนนี้
ไปเถิด ไปหา เขาที่
เธอมี หัวใจ ให้กัน

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 31 สิงหาคม 2008, 06:06:PM
(http://img505.imageshack.us/img505/6204/00034dq5.jpg)

กลับมาเถาะวิหคขาว
------------------
เรือลำน้อย ลอยล้าง ไปทางไหน
สายลมพลิว พัดไป แหล่งไหนหนา
เรือไปไหน เหตุใด ไม่หวนมา
รู้ไหมว่า คนคอยเฝ้า ร้าวดวงใจ

เรือลำน้อย ล่องลอย ในกระแส
ไร้เหลียวแล ผู้ใด คัดท้ายไส
ให้เรือแล่น ไหลลิ่ว ไปดั่งใจ
โถหทัย ไหลไปไหน ไม่กลับมา

สายน้ำพัด ไหวไป ยังไหลหวน
เป็นน้ำขึ้น น้ำลงทวน กระแสหนา
เหตุอันใด เรือล่องไป ในธารา
ใยไม่หวน กลับมา น่าเศร้าใจ

กลับมาเถิด เจ้านกน้อย ในกรงทอง
ไหนกู่ก้อง ให้สะท้อน กลอนไสว
ว่าหลุดออก จากกรงทอง ผ่องอำไพ
อิสระ ดวงใจ ไร้กำแพง

บินกลับมา เถาะหนา วิหคขาว
ปีกตัวเจ้า นั้นพราว ด้วยเกล็ดแสง
ที่แวววับ จับตา นภาแจง
เป็นดั่งแสง มณีฉาย พรายนภา

ใยไม่เร่ง เหินฟ้า นภาไป
ไปสู่แดน อำไพ ที่หมายหา
สู่ตะวัน อันสดใส ใจตรึงตรา
ไปสู่ฟ้า ที่เจ้าหมาย ใคร่ภิรมย์

กลับมาสู่ อ้อมอกไอ ใยความรัก
ที่เคยสาย ทอถัก รักสู่สม
เคยคลอเคล้า บทกลอนเร้า เฝ้าภิรมย์
ร่วมเสพสม ความโหยหา อาธรใจ

อย่ามัวหลง กลับไปเหงา เฝ้ากรงทอง
เรือนจำหมอง นองน้ำตา พาหวันไหว
กลับมาเถาะ มาสู่ถิ่น ถวินใจ
สู่อ้อมอก อุ่นไอ ที่หมายปอง

เวลา...วารี...ชีวี...รำกพัน

 


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 01 กันยายน 2008, 05:26:PM
วิหคขาวตอบสาส์น์
-------------------------------------


วิหคขาว ร่อนเร่ กลางเวหา
สยายปีก บอกลา นํ้าตาไหล
โอ้..กรงทอง ที่อยู่ เหมือนรู้ใจ
เหตุไฉน นกเจ้า จึงเฝ้าจร

กรงสูงค่า ใครเห็น ก็เป็นหมาย
ต่างกรีดกราย ก้าวมา หน้าสลอน
หวังพิชิต ชื่นจิต ได้สิทธิ์นอน
ไม่อาทร ทิ้งเปล ลืมเสรี

จะโฉบเฉี่ยว เที่ยวเหิร หรือเดินพัก
รึก็จัก จบพลัน อันศักดิ์ศรี
อิสระ ละเลย ก่อนเคยมี
ตรมชีวี วกวน ต้องทนกลืน

มาบัดนี้ วิหค เจ้านกน้อย
ถลาลอย ล่องฟ้า ชีวาฟื้น
มองกรงทอง ผ่องพรรณ มิหันคืน
ทิ้งสะอื้น อกชํ้า จึงจําลา


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: น้ำหวาน ที่ 01 กันยายน 2008, 05:50:PM
อำลา  อาลัย
ด้วยหัวใจ  อ่อนล้า  สับสน
ร่างกาย  หยุดเคลื่อนไหว  เหมือนต้องมนต์
ทุกแห่งหล  มืดมิด  ไร้ที่พิ่งพา

หมดสิ้น  ทุกอย่าง
ความรัก เลือนลาง  หนักหนา
หัวใจ  ชอกช้ำ  เกินเยียวยา
แค่เพียง  คำลา  ไม่กี่คำ

น้ำตา  ความรู้สึก
ยิ่งนึก  แล้วยิ่งช้ำ
อำลา  อาลัย  ความทรงจำ
อย่าไปคิด  ให้ช้ำ  ระกำใจ


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 01 กันยายน 2008, 05:53:PM
เกลียวคลื่นซัด สาดใส่ จนไหวโยก
ลมยังโบก บีบคั้น หวั่นผวา
ประคองเรือ เชื่อใจ ในศรัทธา
จะนําพา พบฝั่ง ที่ตั้งใจ

แต่มิรู้ เรือรัก จักทนทาน
ลอยลําผ่าน พ้นภัย ได้แค่ไหน
หากคลื่นยัง คลั่งแค้น จนแน่นใน
ลมยังไม่ รับฟัง เหมือนดั่งเคย

เรือก็คง หลงทิศ จนผิดนํ้า
แล้วปล่อยลํา เรือน้อย ให้ลอยเฉย
รอสะดุด จุดดับ จนลับเลย
มุ่งเข้าเกย แก่งหิน สิ้นลอยลํา


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 01 กันยายน 2008, 06:03:PM
(http://img383.imageshack.us/img383/5738/00066vo9.jpg)
นกน้อย
------
ฟังนกน้อย ขับขาน สำอางแว่ว
ที่สุดแส้ว แห่งใจเจ้า ที่เฝ้าหา
บินไปเถาะ ไปให้สูง สุดนภา
เหินเวหา ท้าลมรัก สลักตรึง

บินไปสู่ ฟ้าอำไพ ใสกระจ่าง
บินสู่หว่าง สายชล วนวิถี
ปุถุชน ธรรมดา นานามี
อิสระ เสรี เหนืออื่นใด

แล้วจะรู้ กรงทอง ผ่องอำไพ
แค่สดใส มีสง่า น่าหลงไหล
ก็แค่เหล็ก เหลืองนอง ผ่องอำไพ
เหตุไฉน หลอกใจได้ คล้ายภิรมย์

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 01 กันยายน 2008, 06:36:PM
เจ้านกน้อย ออกมาเถอะ มาหาข้า
จงออกมา จากกรงทอง สู่โลกกว้าง
อย่าอยู่ใน กรงทอง อันอ้างว้าง
จงมากาง ปีกบิน ในโลกา

จงมารับ อิสระ โลกใบใหญ่
อย่ามัวไป ลุ่มหลง กรงทองหนา
ออกมาเถอะ สู่โลกกว้าง กลางนภา
สยายปีก ผ่อนกายา ในสายลม

จงอำลา กรงทอง น่าลุ่มหลง
ออกจากกรง อำลา ทุกข์ขื่นขม
จงอย่าอยู่ ในโลก อันทุกข์ตรม
อย่าระทม กับกรงขัง กักขังตัว

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 01 กันยายน 2008, 06:43:PM
(http://img522.imageshack.us/img522/496/00224pz5.jpg)

เรือลำน้อย
--------
เรือลำน้อย ลอยไหล ไหววิถี
ท้องนที อันเวิ้งว้าง กระจ่างหาย
สายลมพัด โบกสะบัด พัดวางวาย
เรือรักไร้ เส้นทางหมาย ได้ภิรมย์

มาบัดนี้ คลื่นลมหมาย ได้คลายพัด
ลมสะบัด โบกพลิ้ว ปลิวสุขสม
ท้องฟ้าใส ไร้เมฆา นภาชม
น่าสุขสม ลมทางหวน ทวนวารี

ด้วยสายลม ที่ช่วยพัด ใบไสว
เรือลำน้อย ลอยล่องไป ในวิถี
ที่เรือหมาย สุขสม จมฤดี
สุดปลายทาง แห่งที่ ฤดีวอน

ตั้งแต่นี้ เรือลำนี้ มีหางเสือ
คัดท้ายเรือ ให้ไหลไป ไม่ถอดถอน
มีสายลม พัดไหว สายอาทอน
ให้เรือถอน ขอนไม้หลุด จุดหมายทาง

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 01 กันยายน 2008, 11:33:PM
อำลาใจ เจ้าไย ช่างลืมง่าย
ไม่เสียดาย เวลารัก นั้นหรือไม่
หรือจะปล่อย ให้รักนั้น หลุดลอยไป
หรือว่าใจ เจ้าไม่ช้ำ ตรมฤดี

บอกหน่อยสิ คนดี บอกข้าหน่อย
จะเป็นเรือ ล่องลอย ไร้วิถี
หรือจะอยู่ ในกรงทอง เจ้าปักษี
หรือจะมี เพียงยอมแพ้ ทิ้งรักไป

หรือเจ้ายอม ร้องไห้ อีกสักครั้ง
ไม่ยอมฟัง เหตุผล ทำร้องไห้
หรือจะปล่อย ให้มันค้าง คาหัวใจ
แล้วลาไป อย่างไม่ เอ่ยวจี

เพียงแค่คน ผ่านทาง ที่คอยห่วง
เป็นแค่พวง กระดิ่ง ในฟ้านี้
เป็นแค่แสง อบอุ่น ข้างชีวี
เพียงคนที่ เป็นห่วง เจ้าเรื่อยมา

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 12 กันยายน 2008, 07:57:PM
หากเธอหมด สัมพันธ์ วันสรรสร้าง
สิ้นทุกอย่าง เยื่อใย ที่ใฝ่ฝัน
ลืมว่าเคย หยอกเย้า เคล้าคลอกัน
ก็พร้อมหัน หน้าไป จนไกลตา

เป็นอดีต ขีดใจ ให้เจ็บปวด
ความร้าวรวด ถาโถม จู่โจมหา
มาถึงวัน ฉันเธอ เอ่ยคําลา
แล้วตีตรา ปิดซอง ทุกห้องใจ

ปล่อยให้เป็น ความหลัง พังยับเยิน
ยากจนเกิน เยียวยา รักษาไว้
ท้ายที่สุด ต่างคน ก็ต่างไป
คืนหัวใจ ชํ้าชอก บอกเลิกลา


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพิจิก ที่ 12 กันยายน 2008, 11:57:PM
หากเธอหมด สัมพันธ์ วันสรรสร้าง
สิ้นทุกอย่าง เยื่อใย ที่ใฝ่ฝัน
ลืมว่าเคย หยอกเย้า เคล้าคลอกัน
ก็พร้อมหัน หน้าไป จนไกลตา

เป็นอดีต ขีดใจ ให้เจ็บปวด
ความร้าวรวด ถาโถม จู่โจมหา
มาถึงวัน ฉันเธอ เอ่ยคําลา
แล้วตีตรา ปิดซอง ทุกห้องใจ

ปล่อยให้เป็น ความหลัง พังยับเยิน
ยากจนเกิน เยียวยา รักษาไว้
ท้ายที่สุด ต่างคน ก็ต่างไป
คืนหัวใจ ชํ้าชอก บอกเลิกลา


ไม่เคยหมด..สัมพันธ์..ที่ฝันสร้าง
ยังไม่ร้าง..เยื่อใย..เคยใฝ่ฝัน
ไม่ลืมเลย..เคยเย้า..เคล้าคลอกัน
อย่าได้หัน..หน้าไป..ไกลจากตา

แม้อดีต..กรีดใจ..ให้เจ็บปวด
ความร้าวรวด..ถาโถม..จู่โจมหา
ถึงวันนี้..คนดี..อย่าเอ่ยลา
อย่าดีตรา..ปิดป้อง..ห้องดวงใจ

ไม่ไห้เป็น..ความหลัง..พังยับเยิน
ยังดำเนิน..รอยรัก..จักเก็บไว้
ท้ายที่สุด..ต้องอยู่..คู่กันไป
รักษาใจ..ช้ำชอก..อย่าบอกลา


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: นักเดินทาง ที่ 13 กันยายน 2008, 09:22:AM
บทนี้แล้วสินะบทสุดท้าย
ที่ฉันหมายมอบให้ จากใจร้าว
อาจเป็นกลอนไม่สำผัส ไม่ยืดยาว
เพียงกลั่นจากใจเปล่า ที่รักเธอ

แม้นเธอไม่สนใจ ไม่ได้รัก
ฉันเองคงอกหัก อยู่เสมอ
ลาแล้วล่ะ มอบกลอนนี้ ให้แด่เธอ
โปรดจำไว้ รักเสมอ แม้ไม่เจอกัน...

ฉันอำลาด้วยหัวใจที่ล้าหนัก
ใจจึงอยากพัก สักคราวฝัน...


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 13 กันยายน 2008, 03:39:PM
ขออำลา อาลัย รักลวงหลอก
ใจช้ำชอก เจ็บนัก ยากรักษา
ขออำลา อาลัย รักสักครา
ไปหายา ว่าดี มาฟื้นใจ

อำลาแล้ว รักนั้น ปล่อยสักที
ให้มันหนี มันหาย ปล่อยทิ้งได้
ปล่อยให้รัก อำลา ปล่อยมันไป
หารักใหม่ ที่ดีกว่า รักอำลา

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 16 กันยายน 2008, 03:49:AM
เมื่อถึงวัน งานเลี้ยง ต้องเลิกรา
หยาดนํ้าตา เคยกลั้น ก็พลันไหล
มันเอ่อล้น จนท่วม อยู่ข้างใน
วันต่อไป ไม่พบ ภาพวันวาน

เอ่ยบอกลา สําเนียง เสียงสั่นเครือ
ยังคงเชื่อ ในรัก สลักหวาน
มิตรภาพ อาบยิ้ม แม้ไม่นาน
จะเบ่งบาน สดชื่น ทุกคืนวัน

แม้ตัวไกล ใจยัง ฝังจดจํา
ทุกถ้อยคํา วาจา พาสุขสันต์
หลากหลายสิ่ง ทิ้งไว้ ให้แก่กัน
ตราบนิรันดร์ คงอยู่ คู่ฟ้าดิน

ขอให้พบ สพพักตร์ รักที่หา
ต้องชะตา ถูกใจ ไม่ผกผิน
ครองแต่สุข สนุกสนาน ผ่านราคิน
ได้ยลยิน ตัวตน คนรู้ใจ

คงมาถึง เวลา วาระท้าย
อยากบรรยาย บอกต่อ แต่ไม่ไหว
ลาก่อนนะ คนดี ของหัวใจ
ก้าวต่อไป ทุกวัน ให้มั่นคง


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 16 กันยายน 2008, 06:16:AM
ยามงานเลี้ยง เลิกลา คงลาแล้ว
ก็ไม่แคล้ว ห่างหาย กันอีกหน
เมื่อถึงคราว งานหน้า คงยินยล
ได้พบคน เก่าๆ แต่ก่อนมา

เหมือนรักเรา ถึงทาง ที่ต้องห่าง
ด้วยหนทาง อุปสรรค มักขวางหน้า
หากยอมแพ้ ก็คง ต้องร้างลา
ถ้าฟันฝ่า ด้วยกัน คงยั่งยืน

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 16 กันยายน 2008, 08:53:AM
(http://img255.imageshack.us/img255/648/210a28ab390a5c2b8d3cac7dy8.jpg)

แค่มือที่สาม
----------------------
อำลา อาลัย ใจจาก.....จำพราก จากดวง เสน่หา
เรียงร้อย เป็นถ้อย วาจา.....หว่านหวาน นักหนา พาครวญ

สำนวน ไพเราะ เสนาะจิต.....สนิท แนบใจ ไขว่หวน
ถึงรัก เมื่อครั้ง รันจวน.....ใจทวน หารัก หักกัน

เยื่อใย ไมตรี มีบอก.....วาจา ช้ำชอก โศกสรร
ทิ้งเยื่อ เพื่อใจ ไว้กัน.....เหมือนปัน ใจไว้ ให้เจอ

กระทบ กระแทก แดกดัน.....โศกสรร รำพัน พร่ำเพ้อ
ขอให้ พบรัก ใหม่เจอ.....คำเพ้อ แอบแฝง แจงความ

ยังรัก ตรึงอยู่ คู่จิต.....แม้รัก สนิท ถูกหยาม
ทิ้งไป เยื่อใย ไร้นาม.....ใจหวาม ยังอยู่ คู่กัน

ลาก่อน คนดี หัวใจ.....คำใส พาใจ โศกสรร
รักเรา ที่เฝ้า เติมกัน.....ไร้วัน คืนหมาย ใคร่เต็ม

เพราะเธอ ยังมี เขาอยู่.....หลบคู่ หัวใจ ไขว่เข้ม
รักฝัน ไร้วัน เติมเต็ม.....เพราะเข็ม แทงรั่ว ทั่วใจ

หากรัก ยังเผื่อ เหลือไว้.....ห้องว่าง หว่างใจ  หวั่นไหว
เย้าแหย่ หัวใจ ทำไม.....ในเมื่อ ไร้ใคร่ ใจยิน

หรือจับ เป็นมือ ที่สาม.....เพื่อให้ ใครหวาม ถวิน
ดึงรัก เก่ากลับ เยือนยิน.....สู่ถิ่น ดงรัก ปักใจ

นี่หรือ เรียกมือ ที่สาม.....ถูกจับ มาวาง หวั่นไหว
ไม่คิด สงสาร บ้างไร.....ว่าใจ รักฝัง วังเวง

ตลก ใช่ไหม ใจเขลา.....หลงเฝ้า ตามเงา ข่มเหง
หลอกลวง หัวใจ ตนเอง.....จึงเคว้ง เรือน้อย ลอยวน

เฝ้าหลง รักเขา เศร้าจิต.....หลงคิด ดวงจิต สับสน
ว่ารัก ที่หมาย ใคร่วน.....ล่วงหล่น สู่ดิน ถิ่นใจ

หลงไป จนกู่ มิกลับ.....สำลัก ความรัก เอ่อใส
หาคิด หวนกลับ พับใจ.....เหตุผล อันใด หมายชม

เมื่อถึง วันหนึ่ง เวลา.....อำลา คงพา ขื่นขม
ตัวเจ้า คงเฝ้า ระทม.....เขาสม ฤดี ปรีดา

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 16 กันยายน 2008, 05:42:PM
อําลารัก หักใจ ไปจากกัน
สิ้นสุดวัน สองเรา เลิกเผาผลาญ
หยุดเสียที หนี้ใจ ที่ร้าวราน
คิดว่าผ่าน มาพบ เท่านั้นพอ

กลับไปถาม หัวใจ ให้รู้ก่อน
แล้วค่อยย้อน กลับลํา คือคําขอ
เธอควรมอง ตรองใหม่ อย่ารั้งรอ
ว่าเธอขอ พบใคร ให้แน่นอน


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 16 กันยายน 2008, 06:44:PM
ขออำลา บทกลอน ที่ฉันรัก
ที่สลัก อักษร ด้วยใจนี้
แต่ตอนนี้ ใจมันหวิว ไร้สิ้นดี
ฉันไม่มี อารมณ์ จะแต่งกลอน

อำลาที บทกลอน ที่ฉันแต่ง
ที่ดัดแปลง มากเหลือ ด้วยอักษร
คงไม่มี ใครเขา มาอาวรณ์
ขอสัญจร จากไป ไม่หวนคืน

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 23 กันยายน 2008, 01:56:AM
รู้บ้างไหม หัวใจ มันชอกชํ้า
กับถ้อยคํา ตัดพ้อ ล้อเสียดสี
ทุกเวลา เศษเสี้ยว ของนาที
ห่วงคนดี มากมาย สุดคณึง

ผิดที่ฉัน นั้นมี แค่ร่างเดียว
มิอาจเหลียว มองใคร ได้ทั่วถึง
เธอจึงโกรธ เคืองกัน พลันปั้นปึง
หัวใจของ ฉันจึง ต้องแตกลง

หากว่าฉัน หันหน้า แล้วลาจาก
พร้อมปิดฉาก เรื่องราว คราวลุ่มหลง
เป็นหนทาง วิธี ที่จบลง
เธอก็คง เป็นสุข ทุกเวลา

จะคิดถึง เธอตลอด ยอดดวงใจ
จะห่วงใย คนดี ที่ห่วงหา
จะเก็บรัก ปักใจ ให้สัญญา
จะกลับมา เมื่อเธอ นั้นต้องการ


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 23 กันยายน 2008, 02:02:AM
โอ้พี่จ๋า น้องยา นั้นขอโทษ
พี่อย่าโกรธ อย่าจาก น้องไปไหน
หากพี่หนี แล้วน้อง จะอยู่กับใคร
ที่ทำไป เพราะยั้งคิด โปรดเมตตา

พี่สาวจ๋า หากพี่อ่าน กลอนบทนี้
น้องคนดี ยังคิดถึง ตลอดหนา
หากน้องผิด พี่จ๋า โปรดเมตตา
ขออภัย สักครา ไม่ตั้งใจ

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 23 กันยายน 2008, 07:19:AM
กลอนอำลา กลอนลา กลอนลาจาก
ต้องพรัดพราก หายไป สักเพียงไหน
กลอนอำลา อำลากลอน ที่เป็นเช่นหัวใจ
จากนี้ไป คงจะไม่ มีหน้ามา

กราบอภัย พี่ๆ และน้องๆ
ที่ความผิด ทั้งผอง ผ่านภาษา
ไม่ได้คิด ตีเทียบ ด้วยอักษรา
รู้ตัวว่า อยู่ฐานะไหน ในเวปกวี

ถึงพี่สาว พี่เพลงผ้า เก่งภาษา
อักษรา ล้วนไพเราะ ในเวปนี้
กลอนนี้เป็น กลอนสุดท้าย ของผมที
ต่อไปคง ไม่มี ในเวปกลอน

กลอนอำลา ฝากขอโทษ น้ำตาหลั่ง
ตัวผมยัง มีคำผิด ไม่ถ่ายถอน
ฝากขอโทษ ผ่านกลอนพี่ ด้วยเว้าวอน
ก่อนสัญจร จากไป ไม่กลับมา

หากพี่จ๋า อภัย ให้ตัวน้อง
ทุกข์ทั้งผอง คงหาย ไม่เหลือหน้า
หากพี่โกรธ ไม่หาย จะไม่กลับมา
น้องขอลา ด้วยน้ำตา ความยินดี

ไม่เสียใจ ที่ได้ มารู้จัก
จะเก็บกัก ความสัมพันธ์ คราก่อนนี้
เก็บเอาไว้ เป็นส่วนหนึ่ง แห่งชีวี
ว่าครั้งหนึ่ง เคยมีพี่สาว ที่ห่วงใย

กลอนลานี้ เขียนไม่ไหว ไร้ทางต่อ
น้ำตาคลอ จะหลั่ง ให้รินไหล
งั้นขอพอ ด้วยกลอนนี้ ก่อนจากไป
น้ำตาไหล "ผมขอโทษ พี่สาวแสนดี"


[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 23 กันยายน 2008, 05:50:PM
(http://img216.imageshack.us/img216/9687/f0cd52c928ba75b802d3c09hk9.jpg)

ฝากลม
--------------
เจ้าเรือรัก ลำน้อย ลอยล่องไป
ที่แห่งใด ใยไม่พบ ประสบหน้า
เจ้าลอยหาย ไปไหน ไม่กลับมา
ล่องลอยพา สายธารา นภาใจ

ลอยละริ้ว พลิ้วไหว ไปไหนหนอ
สไบทอ ใยไหม แพรพลิ้วไหว
ลอยละริ้ว พลิ้วผ่อง ล่องอำไพ
สไบไหม หายไปไหน ไม่พาที

หรือวิหค นกน้อย พลอยพราวใส
ร่อนเหินไป สู่รังไหม ไหวฉวี
สู่กรงทอง หมองเศร้า เคล้าฤดี
ที่เคยหนี จากมา อำลาไกล

รู้บ้างไหม มีดวงใจ ใครคิดถึง
ที่แอบซึ้ง ห่วงใย ให้หวั่นไหว
เทียวแอบอยู่ เฝ้าดู อยู่ไกลไกล
ไม่อยากให้ ใจเจ้าเหงา เศร้าอุรา

เห็นเจ้าเงียบ เหงาไป ใจแทบขาด
ดั่งสายฟ้า ผ่าฟาด สาดเวหา
สู่ดวงจิต แนบสนิท ห่างกายา
ไกลสุดฟ้า ท้องนภา ฟ้าแห่งใจ

จะขอฝาก สายลม ที่พัดผ่าน
ช่วยโปรยหว่าน เมล็ดรัก จักได้ไหม
โปรยเอาไว้ ในจิต สนิทใจ
รอวันให้ บ่มฟัก ต้นรักงาม

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน  


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: รัศมีธรรมส่องทาง ที่ 25 กันยายน 2008, 09:33:AM
ไม่อยากจะ  เผยเอ่ย  คำอำลา
น้ำในตา  มันก็พา  จะให้ไหล
วันคืนหมุน  เวียนวน  เปลี่ยนแปลงไป
เมื่อพบได้  ก็มีพราก  ต้องจากจร

เพราะชีวิต  เกิดมา  ย่อมพลัดพราก
พระพุทธฝาก  เอาไว้  ในคำสอน
ให้เราละ  ความยึดมั่น  ไม่อาวรณ์
ให้ถ่ายถอน  ละเสีย  ซึ่งตัวตน

แม้จะเศร้า  เพียงใด  ใจก็รู้
แต่จะอยู่  อย่างไร  ไม่สับสน
อันคำพระ  ท่านว่า  อย่าดิ้นรน
เพราะกมล  ของเรา  จะเศร้าไป

มาวันนี้  มีใจ  เป็นที่พึ่ง
หมั่นคอยดึง  จิตให้มี  ความผ่องใส
เห็นความจริง  อนิจจัง  แล้วเข้าใจ
อ้อ ! ทุกอย่าง  ต้องเปลี่ยนไป  เป็นธรรมดา

 emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 emo_12

รัศมีธรรมฯ ณ ลำปาง


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 25 กันยายน 2008, 07:22:PM
ไม่อยากจะ  เผยเอ่ย  คำอำลา
น้ำในตา  มันก็พา  จะให้ไหล
วันคืนหมุน  เวียนวน  เปลี่ยนแปลงไป
เมื่อพบได้  ก็มีพราก  ต้องจากจร

เพราะชีวิต  เกิดมา  ย่อมพลัดพราก
พระพุทธฝาก  เอาไว้  ในคำสอน
ให้เราละ  ความยึดมั่น  ไม่อาวรณ์
ให้ถ่ายถอน  ละเสีย  ซึ่งตัวตน

แม้จะเศร้า  เพียงใด  ใจก็รู้
แต่จะอยู่  อย่างไร  ไม่สับสน
อันคำพระ  ท่านว่า  อย่าดิ้นรน
เพราะกมล  ของเรา  จะเศร้าไป

มาวันนี้  มีใจ  เป็นที่พึ่ง
หมั่นคอยดึง  จิตให้มี  ความผ่องใส
เห็นความจริง  อนิจจัง  แล้วเข้าใจ
อ้อ ! ทุกอย่าง  ต้องเปลี่ยนไป  เป็นธรรมดา

 emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 emo_12

รัศมีธรรมฯ ณ ลำปาง

เหมือนจะบอก...ความนัย...ต้องไกลกัน
หรือเป็นวัน...ต้องจาก...พรากกันแล้ว
พี่รัศมี...ธรรมส่อง...ผุดผ่องแพรว
ผู้เจนจัด...ในทุกแนว...ของกาพย์-กลอน

หากไม่ลา...เพลงผ้า...นั้นดีใจ
หากต้องไกล...เหินห่าง...ทางอักษร
จะด้วยเหตุ...อันใด...ให้อาวรณ์
ยังอาทร...ต่อกัน...ทุกวันไป

ด้วยไม่รู้...ที่คิด...ผิดหรือถูก
เพราะพันผูก...สัมพันธ์...จึงหวั่นไหว
หากต้องมี...พี่-น้อง...เวปกลอนไทย
ไม่ว่าใคร...มาจากจร...ก็รอนราน


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 27 กันยายน 2008, 05:06:AM
เสียใจมาก...จากคน...ที่เคยรัก
ความประจักษ์...เชื่อถือ...ฤาจางหาย
ฉันคนนี้...ที่อยู่...คู่เคียงกาย
อกสลาย...อ่อนแรง...แห่งศรัทธา

ใจของคน...บอบบาง...เป็นอย่างมาก
เพียงแค่ถาก...ผิวเผิน...ก็ถลา
เป็นแผลลึก...บันทึกเจ็บ...เก็บเรื่อยมา
สุดท้ายขอ...อําลา...รักษาใจ

(http://dl.glitter-graphics.net/pub/1141/1141781mhqr01yy57.jpg) (http://www.glitter-graphics.com)


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 27 กันยายน 2008, 06:04:AM
กลอนอำลา ลาจาก พรากความรัก
เมื่ออกหัก จากใจ คนเชื่อถือ
เหมือนว่าใจ มันฟ้อง ร้องไห้ฮือ
ความรักคือ ความระแวง ใช่ไหมใจ

ขอลาห่าง จากความรัก เพราะใจท้อ
คงเพียงพอ จากรักนี้ ที่สั่นไหว
ความเชื่อถือ คือความสัตย์ ได้หายไป
ยังคงไว้ ด้วยความเจ็บ เหน็บอุรา

อำลาที รักนี้ ที่เป็นแผล
เริ่มท้อแท้ กับความรัก ที่ตามหา
หรือว่ารัก ที่ผ่าน นานเวลา
เป็นเพียงว่า ความระแวง หองแหงใจ

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 10 ตุลาคม 2008, 11:55:AM
อําลา...ไกลกัน...วันนี้
จากกัน...ด้วยดี...เราสอง
กลายเป็น...เช่นรัก...หมักดอง
ที่เธอ...ไม่ปอง...สัมพัน

เหมือนเท...นํ้าลง...ผืนทราย
เท่าไร...ก็หาย...ผกผัน
เหนื่อยใจ...ขอไกล...แล้วกัน
จบวัน...สรรสร้าง...มายา

ยิ่งอยู่...ยิ่งเจ็บ...เหน็บลึก
สิ้นความ...รู้สึก...หรรษา
มีแต่...ชํ้าชอก...ชีวา
เกินกว่า...หัวใจ...ทัดทาน

มาดใหม่...กับฉัน...คนใหม่
จบไป...ซึ้งความ...ร้าวฉาน
มีแต่...หัวเราะ...เบิกบาน
วันวาน...ไม่ขอ...จดจํา

(http://dl6.glitter-graphics.net/pub/731/731676o68y53p7aq.gif) (http://www.glitter-graphics.com)


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 10 ตุลาคม 2008, 02:37:PM
อำลา สิ้นแล้ว วันนี้
เคยมี เป็นเพียง ความฝัน
ครั้งก่อน เคยเคียง คู่กัน
วันนั้น ผ่านไป เสียที

อำลา ลาที ความช้ำ
ที่ทำ ใจร้าว เกินที่
อำลา ความช้ำ ที่มี
ตอนนี้ ความสุข ที่ใจ

อำลา เสียที ความเศร้า
จะเหงา ต่อไป อีกไหม
คงไม่ แล้วนะ หัวใจ
มาดใหม่ สนุก ร่าเริง

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 11 ตุลาคม 2008, 11:22:PM
(http://img408.imageshack.us/img408/4443/00132qt7.jpg)
อำลาอาลัย
------------------
อำลา อาลัย สไบแพร
เปลี่ยนแปร ความรัก หักหาย
พลิ้วผ่อง เรืองรอง อำไพ
เหตุใด เหินห่าง ล้างไกล

เจ็บใด ใครทำ ช้ำจิต
ใครคิด เหยียบย่ำ ช้ำไหว
แพรวา พาหวน ยวนใจ
ทำไม ไร้ไหว ใจตรม

อำลา รู้ไหม ใครเจ็บ
ที่เหน็บ เก็บรัก หักสม
อำลา รู้ไหม ใครตรม
ขื่นขม เหลือล้ำ รำพัน

เฝ้าฝัน สไบ แพรวา
ค่ำคืน ตื่นหา พาฝัน
เวียนว่าย บทกลอน รำพัน
ถลำ รักไว้ ใจตรึง

โปรดกลับ มาไหว ผุดผ่อง
เนื้อทอง สไบ ใจซึ้ง
อย่าเมิน เหินห่าง บึ้งตึง
นึกถึง วันฝัน หวั่นใจ

น้ำตา นองไหล ใจเจ็บ
หนาวเหน็บ บทกลอน อ่อนไหว
จำนรรจ์ ลืมฝัน หวั่นใจ
หมดสิ้น เยื่อใย ใจกัน

หัวเราะ เริงร่า เบิกบาน
สำราญ คนใหม่ ใจฝัน
วจี ที่แจ้ว จำนรรจ์
ดั่งสรร ให้ห่าง ร้างกาย

ขอบอก ให้รู้ ใจนี้
ชีวี มอดลับ ดับหาย
ใจเจ็บ เหน็บหนาว เจียนตาย
เวียนว่าย แห่สาย วายชน

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: nineten ที่ 27 ตุลาคม 2008, 05:44:PM
คำบอกกล่าวสุดท้าย...
พร้อมกับน้ำตาที่รินไหลรดใบหน้า
หวังเพียงให้ใครคนหนึ่งเข้าใจสักครา
ด้วยสัจจะ..ของลูกผู้ชาย

รักเธอ...
มั่นคงเสมอ..รู้ไว้
เธอจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็ตามใจ
นี่คงเป็นคำพูดสุดท้าย..ก่อนจากลา

ไม่เคยคิดแย่งของๆใคร
เขาก็มีคนรู้ใจที่ล้ำค่า
เธอก็คือคนที่ฉันรักตลอดมา
เขาคือเพื่อนที่พูดจา..ภาษากวี

ต่อไปจะไม่ให้เห็นหน้า
"อำลา"..ไม่อยากเอ่ยเลยคำนี้
สุดท้าย..ขอให้เธอโชคดีมีสุขนะคนดี
คนที่เธอมองว่าแสนเลวคนนี้...
 ...จะขอลาไกลสักที.ไม่อยากให้ลำบากใจ



หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 07 ธันวาคม 2008, 06:10:AM
โบกมือลาความเศร้าที่เร้ารุม
มันกลัดกลุ้มเสียจนจักทนไหว
พอแล้วนะพอทีต่อนี้ไป
อยู่ด้วยใจเป็นสุขไม่ทุกข์ร้อน

ชําระล้างสร้างเกาะจําเพาะกิจ
เลิกครุ่นคิดถึงรักที่หลอกหลอน
ด้วยคิดไปใจมันก็บั่นทอน
แล้วจักนั้งอาวรณ์เพื่ออะไร


หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 07 ธันวาคม 2008, 10:22:AM


รักหลอกลวง ห่วงหา ว้าวุ่นจิต
จะคุ่นคิด ไปใย ให้โศกศัลย์
มีแต่เจ็บ เหน็บแอบ แนบชีวัน
มีแต่วัน ลาร้าง จางจากไกล

ทิ้งมันไป เสียเถาะ รักไร้ค่า
อย่านำพา โหยหา ให้หวั่นไหว
ชีวิตนี้ ต้องเดิน ไปอีกไกล
หนทางใหม่ แนบฝัน หวั่นฤดี

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน




หัวข้อ: Re: อําลา
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 09 ธันวาคม 2008, 10:19:AM

อำลา ความช้ำ เสียที
เคยมี ปล่อยทิ้ง เคยฝัน
ทิ้งไป รักร้าว คืนวัน
อย่างนั้น แหล่ะดี หัวใจ

อำลา ความช้ำ ลวงหลอก
กลิ้งกลอก รักลวง แก้ไข
จากนี้ จากนี้ ต่อไป
ขอให้ มีสุข ทุกครา