ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

แม่ตั้งครรถ์ลูกมากว่าจะครอด
เกือบไม่รอดชีวิตคิดบ้างไหม
แสนเจ็บปวดทรมานผ่านผองภัย
ไม่มีใครเจ็บแทนแสนระทม

ในเมื่อรู้  แบบนี้  ก็ดีเลย
สิ่งที่เคย  กระทํา  ชํ้าใจแม่
ให้เร่งรีบ  แก้ไข  อย่าเชือนแช
กราบเท้าแม่  ลูกขอ  โหสิกรรม

      วันเกิดเจ้า...
      คิดอะไรก่อนเล่า..ในวันนี้
      คิดแต่เรื่องกิน..วันนี้ที่ไหน
      ไม่เคยคิดถึงคนที่คลอดเจ้า..เขาเจ็บปานใด
      คิดแต่ว่าต้องกินให้ได้..เสียเท่าไรไม่ว่ากัน

      คิดถึงสักนิด..ก่อนจะกินเถอะนะ
      ไปหาให้เจอหน้า..ดีกว่าไหม?อย่างนั้น
      อย่าลืมท่านสิ..
      คิดว่าท่านยังอยู่ไม่เห็นความสำคัญ
      วันไหนที่ท่านจากไปแล้วนั้น...
      เธอไม่มีวันจะได้ตอบแทน..(คุณ)
     

นอนคุดคู้ อยู่ใน ท้องของแม่
เก้าเดือนแก่ เตรียมคลอด กอดเชือกโยง
หลังอึดอัด หงุดหงิด คงจะโล่ง
เส้นเลือดโป่ง เบ่งลม ผสมเหงื่อ

เกือบจะตาย วายชีพ รีบขอดู
ว่าลูกอยู่ ปลอดภัย จึงจะเชื่อ
ทั้งที่แม่ กําลัง ไม่มีเหลือ
หายใจเครือ โรยริน จะสิ้นใจ

พอได้เห็น หน้าลูก ก็หายเหนื่อย
จากที่เอื่อย เรี่ยวแรง กับสดใส
โอบลูกน้อย แนบข้าง ไม่ห่างไกล
นํ้าตาไหล ปลาบปลื้ม แสนยินดี

เฝ้าถนอม กล่อมเลี้ยง ด้วยความรัก
ถึงจะหนัก อย่างไร ไม่หลีกหนี
มิยอมให้ ริ้นไร แมลงวี่
มารุมตี ลูกน้อย คอยปกป้อง

เมื่อเติบใหญ่ ได้ดี อย่าลืมแม่
ทิ้งคนแก่ คนนี้ ให้กลัดหนอง
หากลืมวัน ทีแม่ เฝ้าประคอง
กรรมสนอง ติดตาม แม้ยามตาย

อย่าสูญเสีย เงินทอง สนองใจ
เก็บเอาไว้ อุ้มชู ผู้เป็นแม่
หมั่นซื้อหยูก ซื้อยา มาดูแล
ดีกว่าแผ่ เผื่อไป ให้เหล้าโรง

น้อมศรีษะ กราบลง ตรงเท้าแม่
มือหญิงแก่ ลูบหัว ทั่วเส้นผม
 เห็นลูกน้อย แก้วตา มาพนม
แม่ชื่นชม มาลา นํ้าตาริน

ตั้งแต่เล็ก เติบใหญ่ แม่เฝ้าทน
เลี้ยงลูกจน ปีกกล้า ได้โผผิน
คอยขจัด ปัดภัย มลายสิ้น
แม้แต่ริ้น เหลือบไร มิให้ตอม

โอละเห่ ละหึก นึกเนื้อเพลง
ปากบรรเลง มือไกว จนผ่ายผอม
จะอดมื้อ กินมื้อ แม่ก็ยอม
เพื่อให้จอม ขวัญเจ้า ได้อิ่มอุ่น

แม่ตรากตรํา พรํ่าสอน ให้พรากเพียร
ขยันเรียน วิชา มาเกื้อหนุน
หวังเพียงเจ้า เจนจัด จนคํ้าจุน
ตอบแทนคุณ ต่อไป ในภายหน้า

มาบัดนี้ ลูกโต ทันทดแทน
ถึงเหนื่อยแสน เพียงใด ทนได้หนา
ด้วยพระคุณ แม่เรา เท่าชีวา
พระสุธา มิเทียม ค่านํ้านม

เพลงผ้า

เฝ้าชะเง้อ เหม่อลอย คอยลูกรัก
นานมากนัก แล้วใย ไม่มาหา
หรือว่าลืม แม่แล้ว เจ้าแก้วตา
แม่อุตสาห์ เฝ้าคอย กลอยใจเจ้า

rak rekๆ

ลูกจากอก แม่ไป ที่ไกลห่าง
แม่อ้างว้าง ดายเดียว แสนเปลี่ยวเหงา
ไม่เคยพบ หน้าลูก แม้รูปเงา
โอ้ขวัญเจ้า กลับมา หาแม่ที


เพลงผ้า

อย่าปล่อยแม่ ทุกข์ทน ร้อนรนใจ
หันทางไหน ไม่พบ ดั่งหลบหนี
เพียงได้เห็น หน้าสัก ครั้งคนดี
ก่อนชีวี แม่ลับ ดับวางวาย

rak rekๆ

กลับเถิดนะ กลับมา หาแม่นี้
อย่าหลบลี้ หนีไป ให้ห่างหาย
แม่แสนเหนื่อย เมื่อยล้า ทั้งใจกาย
ดั่งโรคร้าย รุมซ้ำ ทำอ่อนแรง


กลอนแม่คนละบท เพลงผ้า-rak rekๆ