|
หัวข้อ: มัทนพาธา (ไม่แน่ใจนะ) เริ่มหัวข้อโดย: prtza ที่ 04 ธันวาคม 2007, 03:01:PM ยามใดมิได้เห็น จิตะเช่นพระเพลิงสุม ร้อนผ่าวฤทัยชุม ชละอาบฤดีครวญ รักนี้ประหลาดนัก ฤ จะหักก็กำสรวล ชอกช้ำกมลจวน อุระร้าวจะทนทาน เมื่อเห็นก็เป็นสุข นิระทุกข์ประจักษ์มาน ดั่งทิพย์สุธาธาร ปฏิโลมลุบรรจง ทั้งรู้จะผิดหวัง มนะยังเตลิดหลง คิดลืม มิเลือนลง ดุจะเพิ่มทวีคูณ บาปใดนะเคยทำ ผละนำมนาดูร รักเขา บ่ เกื้อกูล จะติใครก็ใจเรา (อินทรวิเชียรฉันท์ 11)ปรากฎ เมื่อราวๆปี 2510 โดยชมรมกลอนจุฬา หัวข้อ: Re: มัทนพาธา (ไม่แน่ใจนะ) เริ่มหัวข้อโดย: ZAMURAI DEEPER ที่ 04 ธันวาคม 2007, 04:49:PM อันเฮียนี้ คงต้อง ขอเชยชม
กับกลอน ข้างบน อยู่ตรงนี้ เป็นกลอนที่ สุดแสน จะดูดี และยังมี คติไว้ เตือนใจเรา ************************* อันความรัก มากนัก ไม่ดีแน่ แต่จริงแท้ รักเดียว จะสุขสม ไม่ต้องสน ใครอื่น ตามใจตน สนแต่คน ที่เรา นั้นรักจริง *************************** แต่งได้ดีมากๆ+1เอาไปอีก emo_89 |