หัวข้อ: บ้านกลอนไทย . .. คงเป็นพื้นที่ที่ใคร-ใครก็ลืม~* เริ่มหัวข้อโดย: แป้งน้ำ ที่ 15 ธันวาคม 2023, 06:02:AM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_153.gif) (http://www.klonthaiclub.com) .. . เคยได้ยินประโยคที่ว่า . .. คนเราจะมีเวลา . .. ให้กับสิ่งสำคัญเสมอ คนเราจะไม่ลืมความประทับใจที่เคยได้เจอ มันจะเป็นความทรงจำที่สวยงามเสมอ . .. ไม่ว่านานเท่าไร .. . ตัวฉันก็เป็นคนหนึ่งซึ่งเป็นแบบนั้น . .. จึงวนเวียนอยู่ในที่ที่สำคัญ . .. ไม่จากไปไหน เฝ้าดูคนเขียนฝันที่ผ่านแล้วผ่านไป ด้วยหวังว่าสักวันคงพบกันใหม่ . .. อีกครา .. . แต่ความจริงกลับไม่เป็นอย่างฝัน . .. หลายชื่อนับพันวัน . .. ยังหายหน้า รอจนดาวหางฮัลเล่ย์โคจรมาเยือนโลก . .. คุณก็คงจะยังไม่กลับมา เพราะมีสิ่งอื่นน่าทำกว่า . . การกลับมา “บ้านกลอนไทย” บ้านกลอนไทย . .. คงเป็นพื้นที่ที่ใคร-ใครก็ลืม แม้แต่คนที่ฉันเคยปลื้ม . .. ก็ยังเงียบหาย จนถึงวันนี้ก็ยังไม่รู้ว่าจากเป็นหรือจากตาย คำถามที่วนเวียนในหัวมากมาย . .. คนที่จะทำให้หายสงสัยได้ . .. ก็มีเพียงแค่ “คุณ”~* (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_152.gif) (http://www.klonthaiclub.com) หัวข้อ: Re: บ้านกลอนไทย . .. คงเป็นพื้นที่ที่ใคร-ใครก็ลืม~* เริ่มหัวข้อโดย: toshare ที่ 30 มกราคม 2024, 04:52:AM ขอขานไข
"บ้านกลอนไทย" ไยฅน ประทับจิต ด้วย"บ้าน"เป็น ชีวิต ปราณ"สานฝัน" ที่ห่างหาย หลายผู้ รู้รู้กัน จน,เจ็บ,จาก ชรานั้น แน่! "ทำใจ" หัวข้อ: Re: บ้านกลอนไทย . .. คงเป็นพื้นที่ที่ใคร-ใครก็ลืม~* เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 17 เมษายน 2024, 09:52:PM ไม่ลืมบ้านกลอนไทยไม่ลืมฝัน
สายสัมพันธ์วันเก่าเฝ้าโหยหา สมาชิกหลายรุ่นหลายเวลา ต่างเข้ามาต่อกลอนเกือบทุกวัน เมื่อเก๋าไปใหม่มาไม่ขาดสาย เพื่อนมากมายมอบไมตรีสร้างสีสัน แต่สุดท้ายเฟสบุ๊กพรากเราจากกัน เธอกับฉันจึงห่างไกลไม่เหมือนเดิม เคยพยามชักชวนเพื่อนมาเยือนบ้าน(กลอนไทย) แต่ป่วยการเพื่อนหายไม่ฮึกเหิม แม้นแต่งกลอนงอนง้อรอเพื่อนเติม สิ่งที่เพิ่มคือความเหงาไม่เข้าใจ... emo_111 หัวข้อ: Re: บ้านกลอนไทย . .. คงเป็นพื้นที่ที่ใคร-ใครก็ลืม~* เริ่มหัวข้อโดย: masapaer ที่ 22 ตุลาคม 2024, 09:05:PM เหงาก็มาต่อกลอนตอนว่างว่าง
กลับมาเริ่มปูทางถากถางใหม่ ยังมีคนคนหนึ่งซึ่งห่วงใย คิดถึงไหมมะสะแปแค่กลับมา คิดถึงป๋าเป็นห่วงทุกช่วงเหตุ บ้านเมืองมีอาเพศเหตุผวา อยากถามข่าวสบายไหมในทุกครา แต่ห่างตาว่าไปก็ไกลกัน แม้นไม่ว่างสักวันละหนึ่งบท พึงจรดฝากใจไม่เปลี่ยนผัน เพียงเห็นความเคลื่อนไหวในทุกวัน รู้ว่าใครใครนั้นสบายดี ฝากไปแล้วบทกลอนร่อนอากาศ ด้วยหมายมาดว่าส่งตรงถึงที่ อยากให้รู้คิดถึงยังพึงมี ณ ที่นี้ที่เก่าเราต่อกลอน มะสะแป emo_116 |