พิมพ์หน้านี้ - กลอนเฉยเฉย

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

จิปาถะ => ห้องนั่งเล่น => ข้อความที่เริ่มโดย: พยัญเสมอ ที่ 04 กันยายน 2021, 05:08:AM



หัวข้อ: กลอนเฉยเฉย
เริ่มหัวข้อโดย: พยัญเสมอ ที่ 04 กันยายน 2021, 05:08:AM


กลอนเฉยเฉย

แค่เขียนกลอนเฉยเฉยไม่เคยคิด
เลยสักนิดสักครั้งหวังความหมาย
จะส่อถึงสิ่งใดสิให้ตาย
ก็เขียนมามากมายแบบที่ชิน

แล้วแต่กลอนพาไปไม่ซีเรียส
เว้นละเมียดละไมสรรใส่ศิลป์
ยกสัมผัสจัดวางพร่างโรยริน
ตามแต่จินตนาจะว่าไป

จึงผูกคำร่ำรินปิ่นอักษร
ขึ้นเป็นกลอนเฉยเฉยเคยว่าใช่
ตามถนัดจัดวางทุกอย่างไว
กลอนนี้ไงใช่เลยกลอนเฉยชา

อันกลอนเลิศเพริศพริ้ง  ทุกสิ่งสรรพ
ต้องสอดรับสัมผัส         ชัดเนื้อหา
ทั้งศิลป์ศาสตร์วาดสรรค์ พรรณนา
เสริมส่งค่าเชิงชั้น          มั่นแม้นครู.

(บทสุดท้่ายนั้น ขอเรียกว่า กลอนรูปโคลง. วิธีแต่ง แต่งเป็นกลอนแปดธรรมดา
เพียงแค่เน้น วรรณยุกต์ เอก โท หรือคำละหุ ให้ตรงกับตำแหน่ง บังคับ วรรณยุกต์
เอก โท ของโคลงสี่สุภาพ ในทุกตำแหน่ง คือ เอกเจ็ด โทสี่ )

                                   Orion264/บูรพาทรนง


 emo_68






หัวข้อ: Re: กลอนเฉยเฉย
เริ่มหัวข้อโดย: พยัญเสมอ ที่ 04 กันยายน 2021, 03:57:PM



แค่เขียนกลอนเฉยเฉยไม่เคยรัก
แม้นว่าจักวาดฝันสัมพันธ์หรู
หรือว่าเพ้อถ้อยคำที่พร่ำพรู
ยอดพธูดวงใจในม่านกลอน

ก็เป็นกลอนเฉยเฉยที่เอ่ยออก
ใช่ลวงหลอกบอกรักเหมือนปักศร
สู่หทัยไหวหวามแม่งามงอน
อรชรแน่งน้อยสร้อยสุดา

วาดเป็นคำเพ้อฝันถึงวันเก่า
ครั้งหนึ่งเรารินโรยห่วงโหยหา
แสนคิดถึงตรึงฝันพรรณนา
ปานแก้วตาดวงใจเทอดในจินต์

ก็เป็นกลอนเฉยเฉยที่เอ่ยนั่น
ใช่แอบฝันหมายครองปองถวิล
เหมือนสายน้ำเย็นใสที่ไหลริน
เซาะซอกหินดินทรายซัดส่ายไป

กลอนเฉยเฉยเอ่ยออกบอกว่ารัก
ถ้อยทอถักเรียบเสียงสำเนียงใส
จะกี่บทร้อยพันสรรค์ความใน
ก็แต่งไว้เฉยเฉยไม่เคยจริง.

            Orion264/บูรพาทรง

 emo_87



หัวข้อ: Re: กลอนเฉยเฉย
เริ่มหัวข้อโดย: พยัญเสมอ ที่ 05 กันยายน 2021, 09:54:PM


แค่เขียนกลอนเฉยเฉยว่าเคยรัก
แม้นเขาจักถือสิทธิ์พิชิตหญิง
สุดกำลังทั้งปวงจะช่วงชิง
จึงจมดิ่งด้วยช้ำน้ำตานอง

สุดจะเอ่ยออกไปให้โลกรู้
เหมือนท่องอยู่ร้อยผันฝันสยอง
ไม่อาจตื่นฝืนตาแลหามอง
เพื่อพบพ้องนิยามแห่งความจริง

จึงตัดใจไร้ค่าประดาฝัน
คิดว่ามันแม้นมีเพียงผีสิง
ที่หลอกหลอนจิตใจให้โอนอิง
ใช่เป็นสิ่งไขว่คว้ามาแนบชม

เพียงแค่รักเฉยเฉยไม่เคยใกล้
แอบมีใจมุ่งมอบไร้ตอบสม
เป็นแค่ภาพความคิดที่ชิดชม
ดุจสายลมพัดผ่านเนิ่นนานวัน

เป็นแค่กลอนเฉยเฉยคำเอ่ยรัก
เหมือนปลูกผักรดน้ำเมื่อยามฝัน
ครั้นเมื่อตื่นชื่นฉ่ำที่รำพัน
ก็พากันสลายดุจสายลม.

Orion264/บูรพาทรนง








หัวข้อ: Re: กลอนเฉยเฉย
เริ่มหัวข้อโดย: พยัญเสมอ ที่ 06 กันยายน 2021, 05:16:PM

อยากเขียนกลอนเฉยเฉยก็เลยเขียน
อาจไม่เนียนเนี๊ยบนิ้งสิ่งเหมาะสม
ตามระเบียบแบบที่เขานิยม
ผูกเงื่อนปมวางไว้ให้ทำตาม

เพราะเป็นกลอนเฉยเฉยเลยไม่ต้อง
นับหนึ่งสองสามสี่ขี่คานหาม
เพราะไม่มีเจตนาจะค้าความ
งามไม่งามแล้วแต่แค่พอใจ

แม้สาระอาจมีที่โหล่ร้อย
เหมือนจะคล้อยต่ำตามอย่างน้ำไหล
ต้องลงสู่ที่ลุ่มทุกขุมไป
เอาอะไรกับกลอนอ่อนค่อยวาง

แม้นทะยานอยากกล้าปีกขาแข็ง
แต่เรียวแรงกลับน้อยคอยขัดขวาง
ด้วยปัญญาเรานั้นมันค่อนกลาง
มิใช่อย่างสุนทรภู่ครูกวี

กลอนเฉยเฉยเอ่ยอ้าง  ปูทางท่า
ประหนึ่งว่าสอดคล้อง   ถ่องถ้วนถี่
ตามระดับสรรพสม       ปมเด่นดี
แล้วแต่มีจัดชั้น              อยู่ขั้่นใด

เขียนเป็นกลอนเฉยเฉยเอ่ยถึงเจ้า
แม่นางเนาแนบเนื้ออะเคื้อใส
คิดถึงเจ้าเสมอเมื่อเผลอใจ
จะมีใครสำคัญกว่าขวัญตา

              Orion264/บูรพาทรนง



หัวข้อ: Re: กลอนเฉยเฉย
เริ่มหัวข้อโดย: พยัญเสมอ ที่ 12 กันยายน 2021, 10:36:PM


กลอนเฉยเฉยเอ่ยไว้ใช่แล้วจ้ะ
อันสาระย่อมมีที่อาจหา
แต่ยากหน่อยน้อยเห็นเร้นนำพา
ต้องปัญญาสูงสูงจึงจูเจอ

แม้นปัญญาต่ำต่ำอาจคลำยาก
ย่อมลำบากประสบพบเสมอ
จึงฝากกลอนอ่อนคำพรำเพื่อเธอ
แม้ฉันเพ้อไปหน่อยจักค่อยวาง

ฉันแต่งกลอนเฉยเฉยเลยไม่ซึ้ง
กลอนฉันจึงอ่านแล้วออกแนวขวาง
มิรู้สึกรู้สมอารมณ์ปราง
วอนน้องนางงดโทษโปรดอภัย.

               Orion264/บูรพาทรนง