พิมพ์หน้านี้ - @,,รู้อยู่แก่ใจ,,@

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนอกหัก => ข้อความที่เริ่มโดย: ไผ่เดียวดาย ที่ 16 ธันวาคม 2020, 06:17:PM



หัวข้อ: @,,รู้อยู่แก่ใจ,,@
เริ่มหัวข้อโดย: ไผ่เดียวดาย ที่ 16 ธันวาคม 2020, 06:17:PM

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_141.gif) (http://www.klonthaiclub.com)

อยากคิดว่าเธอคงเศร้าเพราะเขาทิ้ง
รับความจริงยังไม่ไหวจึงไม่ฝืน
ข้างกายเธอต้องการหาคนมายืน
ความขมขื่นมีคนนั่งฟังระบาย

แต่เธอมองฉันเป็นแฟนแสนลำบาก
รู้ลืมยากแต่ค่อยปลงก็คงหาย
รับไม่ได้อยากให้ฟังยังไม่วาย
ก่อนจะสายตั้งสติหน่อยสิเธอ

ตอนคบกันแม้เลิกราหน้าตาเฉย
ไม่ว่าเลยยังยิ้มกลับรับเสมอ
ยอมถอยหลังไปเป็นเพื่อนเหมือนแรกเจอ
ราวกับเธอไม่เคยมอบรักตอบมา

คำว่าเพื่อนคือกำแพงเส้นแบ่งขีด
เธอหมดสิทธิ์จงทำใจอย่าไขว่คว้า
โปรดหยุดเถิดอย่าไขว้เขวให้เวลา
ช่วยรักษาแผลทุกอย่างคงบางเบา

ฉันมันแค่คนรักเก่าก็เท่านั้น
ความสำคัญไม่อาจเปรียบเทียมเทียบเขา
เป็นคนนอกอย่าวางแผนใช้แทนเงา
ไม่ใช่เขาลึกเธอรู้อยู่แก่ใจ

#ไผ่เดียวดาย# 16.12.20