พิมพ์หน้านี้ - รอรักจากสะพานรุ้ง

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเหงา => ข้อความที่เริ่มโดย: MASAPAER ที่ 14 ตุลาคม 2020, 02:17:PM



หัวข้อ: รอรักจากสะพานรุ้ง
เริ่มหัวข้อโดย: MASAPAER ที่ 14 ตุลาคม 2020, 02:17:PM
(https://i.ibb.co/CJWGTp9/source-sid-741-D149-D-5-A21-40-E8-ACA2-31-DB9-F1682-D0-1602658150414-subsource-done-button-uid-741-D.jpg) (https://ibb.co/PTtHfsW)


“รอรักจากสะพานรุ้ง”

(https://lh6.googleusercontent.com/proxy/uWQ-jOCYEV3YDaY8sUuagdZleZ_5hr4hgptHlnaBc1VhZRbrkKIClaFzQY6HktiYVThK8C9piDExqgJiacpCbRwabgSU7mw6gFs6RuLOkVCtB9SDAkLjqt0OLHkM=s0-d)

มีนิยายเล่าขานสะพานรุ้ง
วาดโค้งมุ่งอีกฟากด้วยบากบั่น
หยาดพิรุณเหลื่อมรับกับตะวัน
กำเนิดชั้นแพรวพราวราวบันดาล

วิบวาววับขับแสงสำแดงสี
รัศมีเลื่อมพรายคล้ายผืนม่าน
โค้งลัดฟ้าฟากฝั่งดังสะพาน
ให้คนผ่านฝากรักไปทักทาย

บนสะพานเลื่อมพรายผ่านปลายฟ้า
ระยิบตาสีสันพลันสลาย
ค่อยแผ่วบางจางลงบรรจงคลาย
มานคนคอยก็คล้ายจะวายตาม

สะพานรุ้งทอดโค้งลงอีกฝั่ง
คนหนึ่งรอความหวังตั้งคำถาม
คือเมื่อไหร่ถึงเมื่อไหร่ใต้ฟ้าคราม
เธอจะข้ามมาถึงซึ่งปลายทาง

แสงสีรุ้งริบหรี่สีเริ่มอ่อน
ตะวันรอนอ่อนลาแสงสว่าง
สะพานรุ้งดุจฝันพลันแผ่วบาง
ดังรักนั้นเลือนลางหมดทางเจอ

คงฝากแค่เพียงใจไว้ตรงนี้
ณ จุดที่อีกฝั่งอย่างคนเก้อ
รอสายรุ้งส่งรักมาจากเธอ
จึงเป็นเรื่องละเมอเพ้อเช่นเคย

มะสะแป

 emo_17ฝากรักสะพานรุ้ง (http://www.klonthaiclub.com/index.php?topic=16453.0) emo_17


หัวข้อ: Re: รอรักจากสะพานรุ้ง
เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 15 ตุลาคม 2020, 04:35:PM
มาคอยเป็นกำลังใจให้ความหวัง
คนอีกฝั่งสะพานรุ้งร่วมเขนย
คงไม่นานเท่าไหร่ได้ชิดเชย
วันที่รักลงเอยกันด้วยดี
https://www.youtube.com/watch?v=f74610VmGxc (https://www.youtube.com/watch?v=f74610VmGxc)


หัวข้อ: Re: รอรักจากสะพานรุ้ง
เริ่มหัวข้อโดย: MASAPAER ที่ 15 ตุลาคม 2020, 07:46:PM
มันเป็นเรื่องเพ้อฝันวันฝนตก
เรื่องตลกของใจไงเล่าพี่
อันวัยรุ่นล่ะหนอช่อมาลี
เป็นบ้าบอทุกปีที่ฝนมา emo_68




หัวข้อ: Re: รอรักจากสะพานรุ้ง
เริ่มหัวข้อโดย: Montree Pratoom ที่ 16 ตุลาคม 2020, 02:01:PM


 emo_46  emo_46  emo_46
ตอนฝนมาเป็นละอองจ้องมองรุ้ง
เป็นโค้งพุ้งงามเด่นเป็นนักหนา
เป็นเรื่องจริงจ้องดูรู้เวลา
ดูชื่นตาเป็นสุขห่างทุกข์ไป

ใจหวิวหวิวเป็นแสงแห่งความรัก
ถ้าประจักษ์กับจิตคิดหลงไหล
มิตลกสีรุ้งพุ่งนำไกล
ฝากดวงใจมากับรุ้งมุ่งตรงเธอ

ที่ปลายฟ้ามีหัวใจแม้นไร้รุ้ง
ใจยังมุ่งด้วยรักมิยักเผลอ
ยามฝนหลั่งน้ำนองต้องละเมอ
ยังไม่เจอรักแท้รุ้งแผ่ไป

Montree  Pratoom