หัวข้อ: “...เดือนดับในดวงตา...”
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 10 กันยายน 2020, 09:29:PM
”...เดือนดับในดวงตา...”
บทกวีของ อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
จากหนังสือ คำหยาด
“...ให้คิดถึงเพียงใดใจจะขาด
ก็มิอาจไปตามความคิดถึง
ห้ามมาหาแต่อย่าห้ามความคะนึง
จะดื้อดึงโดยถ้อยร้อยรำพัน
คิดเสมอเมื่อใจใฝ่ถึงเขา
สายตาเศร้าเฝ้าเตือนว่าเหมือนฝัน
แววอาวรณ์อ่อนหวานผสานกัน
เหมือนจำนรรจ์จำนนท้นอาลัย
จะตัดพ้อต่อว่าประสารัก
ใจก็ทักท้วงห้ามตามวิสัย
จงมองตาตาจะเตือนว่าเหมือนใจ
ถ้าแจ้งได้ก็จะแจ้งไม่แฝงเงา
รู้ทั้งรู้ว่ารักจักให้ทุกข์
ใจยังรุกเร้าหลอกให้บอกเขา
ช่างไม่เข็ดหรือไรนะใจเรา
เขามีเจ้าของแล้วในแววตา
เคยนั่งเศร้าเดาใจเธอไม่ออก
จนตาบอกบ่งเล่ห์เสน่หา
ใจที่หวังพลั้งผิดระอิดระอา
วอนตาอย่าเยือนผสานแววหวานเลย...”
@@@@@@@@@@@@@@@@@
“...ให้คิดถึงเพียงใดใจจะขาด
ก็มิอาจไปตามความคิดถึง
ห้ามมาหาแต่อย่าห้ามความคะนึง
จะดื้อดึงโดยถ้อยร้อยรำพัน...”
[อ. เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์]
เพราะเหินห่างร้างไปไกลสุดเอื้อม
เกินต่อเชื่อมสืบสานวิมานฝัน
เคล้ากำสรดรจนาปร่าประจัน
ร้อยกรองกลั่นอักษรขจรขจาย
ด้วยมิอาจสบสรวลชวนใกล้ชิด
คงได้แต่ครุ่นคิดสนิทหมาย
ทุกคืนวันแอบเร้น มิเว้นวาย
ทอดระบายคำหวานผ่านกลอนรัก
โอ้แม่เอย...แม่เนื้อเย็น เจ้าเห็นไหม
ว่าหัวใจพี่เจ็บช้ำระกำหนัก
ขอเพียงเปล่งเสียงเปรยเอ่ยทายทัก
แว่วหวานวรรคสักคำ...จำจนตาย
qXcexN95FDU
...มาฝึกแต่งกลอนด้วยแรงบันดาลใจจาก
บทกลอน “เดือนดับในดวงตา”
ของ ท่านอาจารย์ เนาวรัตน์ พงศ์ไพบูลย์ ครับ...
โซ...เซอะเซอ
10 กันยายน 2563
|
|