|
หัวข้อ: มาลัยดอกโศก เริ่มหัวข้อโดย: วลีลักษณา ที่ 13 กันยายน 2019, 06:30:PM มาลัยดอกโศก ไม่มีจินตนาการจะสานต่อ หยิบดอกรักถักทอหรือก็เฉา บรรจงร้อยดอกแก้วอย่างแผ่วเบา กลีบก็หมองหม่นเทาดูเศร้าซม ระรวยรินกลิ่นหอมพยอมกรุ่น ดอกยี่สุ่นผลิบานออกหว่านฉม วานนี้ดูเหมือนพร้อมให้ดอมดม วันนี้ร่วงตามลมลงถมลาน เหลือแต่โศกผลิดอกออกระบัด เบ่งบานผลัดช่วงงามทุกยามผ่าน จำจะเด็ดดอกร้อยเป็นสร้อยกานท์ อาจจะหวานปนขมผสมไป แล้วเรียงร้อยสร้อยโศกวิโยคย้ำ หลั่งรินความชอกช้ำดุจน้ำไหล สักวันหนึ่งคงหยดจนหมดใจ มิเหลือความอาลัยใดใดเลย วลีลักษณา ๑๓ กันยายน ๒๕๖๒ หัวข้อ: Re: มาลัยดอกโศก เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 14 กันยายน 2019, 10:06:PM สร้อยดอกรักผลักดอกโศก ดอกเอ๋ยดอกรัก ฟื้นฟูมฟักพะนอหน่อยค่อยค่อยหวาน เร็วเร่งเร้าเช้าค่ำฉ่ำเกินการ ตกต้นตาลเจ็บอกตระหนกช้ำ ดอกเอ๋ยดอกโศก ย้อนวิโยคไยเล่าใบเจ้าคว่ำ หันมาหงายกรายปะลมผสมซ้ำ กิ่งระกำถอยร่นหลีกพ้นไป เนิน จำราย หัวข้อ: Re: มาลัยดอกโศก เริ่มหัวข้อโดย: วลีลักษณา ที่ 15 กันยายน 2019, 06:25:PM ดอกไม้อื่นหมื่นแสนมิแม้นโศก ยังหยัดยืนพื้นโลกและโยกไหว ยามดอกรักร้างต้นพรากพ้นไป ที่ข้างในใจโศกสิโยกคลอน แม้วันนี้วันหน้ามิช้าดอก จักผลิออกตระการบานสลอน เกิดก็ทุกข์ดับก็ทุกข์อยู่ทุกตอน ตัดนิวรณ์ ทอนได้คงคลายลง วลีลักษณา หัวข้อ: Re: มาลัยดอกโศก เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 18 กันยายน 2019, 09:16:PM อันสังขารกาลหมดกำหนดสูญ กุศลมูลตัดโคตรโลภ โกรธ หลง สติตั้งยั้งคิดจิตมั่นคง สมประสงค์สมถะ...ภาวนา เนิน จำราย |