|
หัวข้อ: ตะวันเหนือท้องทุ่ง เริ่มหัวข้อโดย: พ.พิมพา ที่ 08 มีนาคม 2019, 11:21:AM (https://i.ibb.co/Tr1Tcmm/wheat-field-640960-960-720.jpg) (https://ibb.co/XVD4XSS)
ตะวันเหนือท้องทุ่ง รวงข้าวไหวไกวลมพรมผืนหล้า ตัดขอบฟ้างดงามในยามบ่าย รวงระย้าละลานตาครากรีดกราย ริ้วคลื่นพรายโบกสบัดสัมผัสดิน ช่วงเวลาแสนนานแดนบ้านเกิด ยังบรรเจิดสดใสใจถวิล จากมานานเกินจะทนจนชาชิน น้ำตารินคิดถึงซึ่งบางคน เป็นคนจรหมอนหมิ่นไร้สินศักดิ์ อนาถนักเร่ไปไม่เห็นหน เร้นความสุขปลุกความทุกข์ซุกกมล คราอับจนซมซานกลับบ้านเรา คิดถึงเพลงเกี่ยวข้าวหนาวสะท้าน กังวานหวานราบเรียบไม่เงียบเหงา สาแหรกที่ใส่บ่าภาพพร่าเงา ยุ้งข้าวเก่าโค้งเคียวยามเกี่ยวรวง ตะวันรอนทอประกายเหนือท้ายทุ่ง ใจเรามุ่งกลับมาลาเมืองหลวง ใบข้าวล่อลมเห็นเย็นในทรวง คนเคยห่วงหวังว่าตั้งตาคอย วาริน 8/3/62 หัวข้อ: Re: ตะวันเหนือท้องทุ่ง เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 13 พฤษภาคม 2019, 01:51:PM emo_107
@..ตัดใจ..@ เย็นลมโชยพัดผ่านสะท้านจิต เมื่อหวนคิดถึงเขาพาเหงาหงอย เกิดอ่อนแอกระหน่ำดั่งสำออย เสียงแว่วลอยดั่งใครย้อนให้จำ มองดอกจานแดงเข้มออกเต็มต้น คิดถึงคนเคยชมแก้มคมขำ ยามเอียงอายแก้มแดงดั่งแสร้งอำ สีแดงย้ำมิปานดอกจานทา หลายปีผ่านนานเนมิเหหัก ต้นจานปักหลักอยู่เพราะรู้ว่า สักวันหนึ่งคนจรต้องย้อนมา ขอจงอย่าตัดโค่นล้มต้นไป ดินก้นคลองน้ำท่าถึงหน้าแล้ง แตกระแหงยังต้องขุดล่องใหม่ แต่ต้นจานก็ยังเหนี่ยวรั้งใจ มิยอมให้โค่นลงยังคงรอ ลมกรรโชกสะบัดพัดโยกกิ่ง ดอกร่วงทิ้งเต็มพื้นดาษดื่นหนอ กลายผุยผงท่วมท้นโคนต้นตอ เปรียบหรือพอเท่าฉันนับวันปี ใจหนึ่งหวังว่าเขาจะเฝ้าหวน คืนทบทวนสัญญามิลาหนี แต่ใจหนึ่งเริ่มท้อมิรอรี หน้าแล้งนี้ตัดใจโค่นให้เตียน พิณจันทร์ ๑๓ พฤษภาคม ๒๕๖๒ หัวข้อ: Re: ตะวันเหนือท้องทุ่ง เริ่มหัวข้อโดย: พ.พิมพา ที่ 27 มกราคม 2020, 10:36:PM อย่าตัดใจ ลมหน้าแล้งแรงร้อนย้อนช้ำหนัก ดอกจานลอยกวัดกวักฉวัดเฉวียน ยินเพลงแคนหวนละห้อยลอยวนเวียน ไม่เคยเปลี่ยนซึ้งกมลคนเฝ้ารอ ใจดวงน้อยล่องลอยค่อยค่อยคิด หวังเพียงนิดเจ้ามีใครอยู่ไหมหนอ อยากจำนรรจ์แค่ไหนก็ไม่พอ เสียงแคนพ้อยิ่งฟังวังเวงใจ ทนดั้นด้นตากหน้าลาเมืองฟ้า ขอแค่สบนัยนาไม่ไปไหน อยู่ที่นี่อยู้ตรงนี้ไม่จากไกล หอมอุ่นไอแตะแต้มสองแก้มนวล นานแสนนานใจเราเฝ้าคิดถึง คนเคยซึ้งชิดใกล้ยิ่งไห้หวน รำพันร้อยลำนำเสียงคร่ำครวญ ขออย่าด่วนห่างหายให้ชายตรอม พิมพญา 27/1/63 |