พิมพ์หน้านี้ - อำเภอต่างๆในขอนแก่น

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเพื่อน => ข้อความที่เริ่มโดย: victoria's secret ที่ 16 พฤศจิกายน 2018, 10:02:PM



หัวข้อ: อำเภอต่างๆในขอนแก่น
เริ่มหัวข้อโดย: victoria's secret ที่ 16 พฤศจิกายน 2018, 10:02:PM
* มีความหลัง..บังอร..สาวขอนแก่น
เมืองดอกคูณ..เสียงแคน..แดนอิสาณ
นานหลายปี..หนีลับ..ไปกับกาล
โอ้!นงคราญ..ป่านฉะนี้..อยู่ที่ใด

จะที่โซน..โนนศิลา..อันน่าอยู่
แดนแก้วกู่..ชัยมงคล..ล้นเลื่อมใส
หลวงปู่ชม..ลือเลื่อง..ทั่วเมืองไทย
เสมาใหญ่..แต่ครา..ทวารวดี

อยู่กระนวน..สวนอ้อย..นับร้อยไร่
ตาดโตนใส..ใจกลาง..หว่างวิถี
คุณธรรม..น้ำใจ..มิตรไมตรี
แถมมากมี..สวนยาง..อย่างมากมาย

อยู่พระยืน..ในเงา..เขาชะโงก
แก่งกุดโดก..ทอเสื่อ..เมื่อยามบ่าย
ทำกันสาด..ทอไหม..ให้วุ่นวาย
รีบขนขวาย..ขมา..พุฒาจารย์

หวังจะจูน..หัวใจ..ให้ตรงเจ้า
หรือนงเยาว์..เจ้ามา..ภูผาม่าน
ได้ฉลอง..ตรุษไท..ในเทศกาล
ฝูงค้างคาว..นับล้าน..ละลานตา

เพ็ญโพยม..โฉมตรู..เจ้าอยู่ไหน
เขาสวนกวาง..ย่างไก่..หรือไรหนา
แอบในถ้ำ..กินนรี..ที่ลือชา
เจ้ากานดา..ยาใจ..อยู่ไหนกัน

โคกโพธิ์ชัย..ใคร่รู้..เจ้าอยู่ไหน
ลอยล่องใน..น้ำชี..หลากสีสัน
ภูผาแดง..แหล่งเก่า..เราผูกพัน
ไชยวานนั้น..งามล้ำ..สมคำลือ

หรือเธออยู่..ภูเวียง..หมายเลี่ยงหลบ
ไม่อยากพบ..ผู้ใด..เช่นไรหรือ
เกาะกุดหิน..หาดสวรรค์..อันระบือ
ศรัทธาถือ..มั่นอยู่..หลวงปู่ธีร์

หรือทรามวัย..ไปอยู่..แดนปู่ผาง
ตลาดกลาง..กุดเค้า..เพราะเศร้าศรี
ที่ภูเม็ง..เล็งไป..ก็ไม่มี
มัญจาคีรี..ลี้หลบ..ไม่พบนวล

หรือไปอยู่..ภูระงำ..ด้วยกำสรด
ชนบท..ภูหัน..ผกผันผวน
หนองกองแก้ว..ตะวัน..แสนรัญจวน
หมายรักหวน..ทวนหอบ..รีบตอบมา

เธออาจซุ่ม..ชุมแพ..เพราะแผลช้ำ
อารยธรรม..โนนเมือง..อันเรืองค่า
หลักเมืองเก่า..เราพร่ำ..คำสัญญา
อยู่ใกล้ผา..นกเค้า..อย่างเศร้าทรวง

หรือโฉมยง..นงคราญ..อยู่บ้านไผ่
พระเจ้าใหญ่..ผือบัง..ยังห่วงหวง
แก่งละว้า..พาช้ำ..เพราะคำลวง
ตามพุ่มพวง..ดวงใจ..ยังไม่เจอ

ที่เปือยน้อย..ร้อยชั่ง..อาจยังอยู่
งานบุญกู่..ผูกเสี่ยว..เที่ยวเสมอ
ปราสาทหิน..ถิ่นฝัน..ของฉันเธอ
ยังละเมอ..เพ้อหา..ด้วยจาบัลย์

ยินเสียงแว่ว..แก้วกาญจน์..อยู่บ้านแฮด
พญาแรด..ศักดิ์สิทธิ์..มิปิดกั้น
เกษตรกรรม..ล้ำค่า..ก้าวหน้ากัน
ยังผูกพัน..มั่นอยู่..มิรู้คลาย

หนองนาคำ..น้ำแดง..ใช่แกล้งว่า
หรือแก้วตา..มาพัก..เพราะรักหาย
ดอนพระแหล่ง..รวมใจ..ไม่เว้นวาย
แงงผ้าฝ้าย..หลายจัง..สมดั่งคำ

สีชมพู..ดูไป..ก็ไม่เห็น
เจ้าเนื้อเย็น..เร้นหาย..มิกรายกล้ำ
ที่ผาเจาะ..ดงลาน..พาลระกำ
นกเป็ดน้ำ..ช้ำครวญ..เหมือนนวลปราง

ยังติดตาม..ทรามวัย..ยังไม่ท้อ
เคยไปรอ..ง้อกานต์..ที่บ้านฝาง
ทางประสบ..พบเหมือน..จะเลือนลาง
บึงสวาง..ช้างสี..ไม่มีมนต์

ไปแวงใหญ่..ไหมดี..สตรีสวย
หวังจะช่วย..อวยชัย..ก็ไร้ผล
มิโป้ปด..งดงาม..ทุกยามยล
เที่ยวดั้นด้น..วนไป..กลับไร้เงา

หวังครองคู่..สู่สม..ภิรมย์สอง
ไปเที่ยวท่อง..มองเมียง..ที่เวียงเก่า
ช่างไร้โชค..โศกศัลย์..เกินบรรเทา
เจอแต่ซาก..ไดโนเสาร์..ช่างเศร้าจริง

ลำน้ำพอง..หนองน้ำ..งามพิลาส
องค์พระธาตุ..ขามแก่น..หวงแหนยิ่ง
ปรางค์กู่ประ..ภาชัย..เคยได้อิง
ไม่พบหญิง..มิ่งสมร..อกรอนราน

หรือใครชวน..นวลปราง..ไปย่างไก่
เก็บไม้ไผ่..มาพัก..รอถักสาน
ภูเม็งทอง..หนองเรือ..เรื่อตระการ
ยังซมซาน..ควานหา..มิลาเลือน

ไปตามหา..หน้ามล..อุบลรัตน์
เดินโซซัด..พลัดมา..ที่หน้าเขื่อน
บางแสนสอง..มองหา..ผู้มาเยือน
เศร้ากลับเหมือน..เตือนย้ำ..ให้ช้ำใจ

หาหน้ามล..จนค่ำ..ที่ซำสูง
ยาง,พยูง..สูงค่า..เกินหาไหน
ประเพณี..ดีงาม..ตามอย่างไทย
พระเจ้าใหญ่..ไม่ช่วย..คงม้วยมรณ์

ตามกานดา..มาถึง..บึงละหาน
มีตำนาน..ขานเล่า..แต่เก่าก่อน
แวงน้อยงาม..น้ำใจ..นึกใคร่วอน
สวดขอพร..องค์พระ..ก่อนจะลา

หนองสองห้อง..ล่องลอย..เกินถอยหลัง
ภาพผนัง..วังคูณ..ฤๅสูญค่า
ละเลิงเค็ง..เซ็งแซ่..แต่นานมา
ที่สวนป่า..โนนชาด..ก็คลาดกัน

หรือโฉมตรู..ฟูเฟื่อง..รุ่งเรืองผล
ที่เมืองพล..ภูดิน..ถิ่นในฝัน
ละเลิงหวาย..หมายชวน..เจ้านวลจันทร์
สานสัมพันธ์..วันเก่า..ให้เข้าทาง

จึงฝากกลอน..ย้อนถาม..ถึงความหลัง
เพราะว่ายัง..หวังอยู่..มิรู้สร่าง
จึงสารถัก..อักษรา..หานวลปราง
มาร่วมสร้าง..ทางรัก..อีกสักครา ฯ