ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

(https://scontent.fbkk8-2.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/39211603_2162190363851445_7217023019951063040_n.jpg?_nc_cat=0&oh=df5d7d8f91633836084ed9225d3996c6&oe=5C0557E3)

๐...แค่เงา...๐

แม้นดวงจิตนั้นยังไร้ฝั่งฝา
หมดเวลาพายเรือเข้าเถือแถ
หากสะพานทอดยาวหน้าหนาวแล
คงเป็นแค่สะพานหลอกสานใจ

คงเพียงแต่แนบเนาตัวเราเห็น
ทุกสิ่งเป็นดั่งเงาแนบเนาไหน
เมื่อถึงวันก็ลบจบกันไป
สิ่งใดใด ฤาหวังจะยั่งยืน

คล้ายดั่งเราเงานี้อยู่ที่ร่าง
เมื่อสว่างก็เห็นมิเป็นอื่น
เมื่อมืดดับลับทางคือกลางคืน
สิ่งดาษดื่นเงาไหนก็ไม่มี

หากแม้นว่าเงาตะคุ่มนั่นกลุ่มแสง
มาเป็นแรงปรากฏมิลดหนี
ทุกสิ่งอย่างในโลกแสนโชคดี
ทุกทุกทีเกิดดับแลลับลา

แล้วผลัดเปลี่ยนเวียนหมุนเกิดทุนต่อ
ชีวิตก็เปลี่ยนผันเช่นนั้นหนา
จากเด็กน้อยค่อยแก่แลชรา
แค่เกิดมาอาศัยชดใช้กรรม

เมื่อดวงจิตคิดเห็นเป็นดั่งนี้
แม้บางทีมีใจให้ถลำ
แต่สำนึกชั่วดีที่กระทำ
ขอน้อมนำธรรมศีลชีวินเอย.

พิณจันทร์
๑๖ สิงหาคม ๒๕๖๑