พิมพ์หน้านี้ - ...แบกโลก...

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => คำคม+คำสุภาษิต+คำพังเพย => ข้อความที่เริ่มโดย: muneenoi ที่ 08 สิงหาคม 2014, 02:45:PM



หัวข้อ: ...แบกโลก...
เริ่มหัวข้อโดย: muneenoi ที่ 08 สิงหาคม 2014, 02:45:PM
(http://www.picdee.com/images/2014/08/08/21247963540rTxfS.jpg)



โลกนี้มีมากมายหลายมุมแง่
ท่ามเกิดแก่เจ็บตายกายสังขาร
ท่ามวิโยคโศกศัลย์ประจัญบาน
ท่ามสงสารวงวัฏฏ์แห่งอัตตา

บ้างมีมุมกลุ้มใจใหันั่งคิด
บ้างถูกผิดสงสัยให้กังขา
บ้างทนทุกข์รุกโรมโถมวิญญาณ์
บ้างเฮฮายามสุขเมื่อทุกข์จร

จะมองโลกแง่ไหนตามใจเถิด
แต่ให้เกิดปัญญาวิชชาถอน
หากมองโลกด้วยหลงดงนิวรณ์
จะม้วยมรณ์อกแตกแบกโลกา



 emo_126

"มุนีน้อย"


หัวข้อ: Re: ...แบกโลก...
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 08 สิงหาคม 2014, 04:59:PM
(http://image.ohozaa.com/t/g36/xWf5gF.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/xLxyrKkGJNvui8tF)
คนแบกโลก โศรกซ้อน นอนกลุ้มจิต
ทุกข์สถิตย์ ติดตัว กลัวเป็นบ้า
นอนหลับหลับ ตื่นตื่น มึนขี้ตา
เกิดผวา ในใจ ไปวันวัน

ทุกข์อยากมี เงินทอง ต้องไขว่คว้า
ใครเล่าหนา ไม่ทุกข์ ยามบุกบั่น
ทุกอยากมี คู่คิด ชิดชื่นกัน
ทุกข์ปวดฟัน เป็นแมง ใช่แกล้งทุกข์
พันทอง
๘/๘/๕๗
 emo_116 emo_126


หัวข้อ: Re: ...แบกโลก...
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 09 สิงหาคม 2014, 08:42:AM
emo_116 emo_126

แบกโรค

เหนื่อยหน่ายนัก รักลี้ หนีไกลห่าง
ใจเคว้งคว้าง คราวเคราะห์ เกาะเจ็บจุก
ปลิดปลิวลิ่ว ล่องลอย หงอยเข้าซุก
แถมหมดมุข ฮาเฮ จบเห่กัน

ยามลุกนั่ง หลังไหล่ ให้เมื่อยหนอ
ปวดตามข้อ ต่อเข่า เอาไงฉัน
เอ็นยึดอึด อัดไป ให้งงงัน
ขาแแขนสั่น แทรกซ้อน อ่อนแรงไป

ยามเดินเหิน ห่อเหี่ยว เอี้ยวตัวช้า
ปากเคยกล้า ช้าชัก หนักอกไหม
เคยพูดมาก อัดอั้น หวั่นฤทัย
อาการใกล้ ม้วยแล้ว แววมันฟ้อง

เหมือนแบกโรค โศกสลด รันทดเหลือ
ใครเมตตา จุนเจือ  เพื่อสนอง
ป้อนข้าวปลา อาหาร หวานคาวปอง
อีกเงินทอง ขนมา สักห้าล้าน

หากว่าได้ ตามนั้น ฉันหายแน่
รีบมาแล ดูกัน อย่าผันผ่าน
รีบหน่อยหนา รีบมา ดูอาการ
ขืนช้านาน คงแบกโรค วิโยคทรวง
พันทอง
๙/๘/๕๗
 emo_116 emo_126


หัวข้อ: Re: ...แบกโลก...
เริ่มหัวข้อโดย: muneenoi ที่ 09 สิงหาคม 2014, 07:50:PM
อ้างจาก"พันทอง"

 emo_68

ไยเธอแบกโรคไว้ให้สงสาร
จากอาการเล่ามาน่าเป็นห่วง
โรคหิวเงินสาหัสวิบัติทวง
เนิ่นนานล่วงยิ่งท้อทรมา

วงการแพทย์ยังไร้ในโอสถ
ที่จะปลดเปลื้องโรคโขกผวา
แพทย์หมอเองก็เป็นเช่นกานดา
โรคเงินตราสาหัสอัศจรรย์

วงการพุทธฯพอมีวิธีปลด
ธรรมโอสถเปลื้องโศกโรคโมหันธ์
ด้วยการตัดโลภะชนะมัน
โรคนี้พลันบรรเทาลงเบาบาง

หากปล่อยโรคนี้นานมานจะแตก
เกิดโรคแทรกลุมลามไปตามร่าง
เริ่มจากเกาะกินใจไม่ปล่อยวาง
แล้วก็เพิ่มทุกอย่างทางอัปรีย์

อาการแรกเริ่มร้อนนอนไม่หลับ
จิตกระสับกระส่ายหมายทุกขี
คิดอยากได้สารพัดงัดวิธี
อาจปล้นจี้เข่นฆ่าถ้าร้ายแรง

หากเห็นเงินตาลุกกระตุกตื่น
ยิ้มระรื่นมือสั่นกระสันแฝง
อาจน้ำลายฟูมนิดผิดสำแดง
บ้างก็แกล้งเฉยชาเก็บอาการ

โรคอย่างอื่นฟูมฟักพอรักษา
โรคเงินตราจนใจใคร่สงสาร
พี่ก็เป็นมิต่างอย่างนงคราญ
แต่ทัดทานโรคไว้ด้วยใฝ่ธรรม

 emo_116 emo_100

"มุนีน้อย"