พิมพ์หน้านี้ - ทั้งรักทั้งเหนื่อย

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => แต่งนิยายและไดอารี (ห้องใหม่) => ข้อความที่เริ่มโดย: boomarang ที่ 22 มิถุนายน 2014, 06:32:PM



หัวข้อ: ทั้งรักทั้งเหนื่อย
เริ่มหัวข้อโดย: boomarang ที่ 22 มิถุนายน 2014, 06:32:PM

http://www.youtube.com/watch?v=3toXt5v604o

ฉันเหนื่อยกับสิ่งที่ต้องเป็นอยู่อย่างนี้ เหนื่อยกับความแตกต่างของความคิดที่จะต้องอดทนมานานเหลือเกิน จนความอดทนแห่งนั้นมลายหายไป เหลือแต่ความเหนื่อยและความชาชินกับสิ่งที่เป็นอยู่ พอแล้วที่จะต้องทน พอแล้วที่จะต้องให้สิ่งๆนั้นมาลดทอนความเบิกบานของชีวิต เหนื่อยมาก เหนื่อยเหลือเกิน…………………

ตลอดระยะเวลาปีกว่า รู้ไหมว่าฉันเหนื่อยมากเวลาที่จะต้องทะเลาะกับเธอ  นี่ฉันเขียนคำว่าเหนื่อยกี่ครั้งแล้วนะ เพราะความแตกต่างของความคิดที่ฉันพยายามจะปรับตัวให้ดีที่สุด ให้เข้ากันให้มากที่สุด แต่ก็นั่นแหละ ฉันกับพบเพียงความว่างเปล่า ความว่างเปล่านี่แฝงรวมกับความอ่อนล้าที่จะแก้ไขปัญหา ความคิดที่ขัดแย้งกัน แค่แนวคิดเล็กๆ ก็ต้องกลายเป็นเรื่องราวใหญ่โต ต้องเสียพลังชีวิตมามากขนาดไหน ที่จริงเธอก็อยู่ของเธอดีๆมาตลอด ตัวเราเองหรือเปล่าที่เป็นปัญหา????? ฉันเฝ้าตั้งคำถามนี้มานานแล้ว

ตอนนี้สิ่งที่อยากทำไม่ใช่การปรับตัว แต่กลับกลายเป็นหลบเลี่ยงปัญหา รู้ว่ามันไม่ใช่สิ่งดีแต่ในเมื่อปรับตัวให้เข้ากันไม่ได้ก็ต้องหลบเลี่ยงกันไป แต่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไรให้ดีกว่านี้อีกแล้ว………………

   ถ้ายังถามว่ายังรักไหม บอกได้เลยว่ารัก แต่เป็นรักท่ามกลางความเหนื่อยล้า เธออาจคิดว่าที่เราทะเลาะกันเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่มันเป็นอย่างนี้มาตลอด ฉันก็รักเธอนะ ยังรักเสมอ แต่ตอนนี้อ่อนแรงมาก…..ทั้งรักทั้งเหนื่อย…..



หัวข้อ: Re: ทั้งรักทั้งเหนื่อย
เริ่มหัวข้อโดย: มนัสศิยา ที่ 22 มิถุนายน 2014, 07:34:PM
ทุกคนต่างมีความคิ มุมมอง และเหตุผลเป็นของตัวเอง หนูเข้าใจค่ะ เป็นกำลังใจให้^^


หัวข้อ: Re: ทั้งรักทั้งเหนื่อย
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 22 มิถุนายน 2014, 08:45:PM
emo_116 emo_95

ทั้งรักและทั้งเหนื่อย...ยังคงเมื่อยและทั้งล้า
ยิ้มสู้ตลอดเวลา    เฉิดหน้ามามองเดือนดาว

ความรักมีหลายแบบ..ทั้งเจ็บแสบแปลบถึงหาว
ก่อนนั้นเคยฟ้าพราว   รักยืนยาวเราคู่กัน

ทะเลาะและเบาะแว้ง   ใช่เสแสร้งแห่งทุกข์นั้น
เหนื่อยใจไปวันวัน      ขมขื่นขั้นหวั่นเลิกลา

ถอยห่างออกมานิด    รักเป็นพิษจิตผวา
ขัดแย้งแหนงหน่ายนา  ปวดอุราแทบจาบัลย์

ลาก่อนบังอรเอ๋ย    ลาแล้วเอยเอ่ยอัดอั้น
รักมากยากลืมมัน   ตราบนิรันดร์ฉันรักเธอ

อ่านแล้วเศร้าจัง  เป็นกำลังใจให้จ้า
พันทอง
๒๒/๖/๕๗
 emo_116 emo_126