พิมพ์หน้านี้ - ตัดรัก

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: เพรางาย ที่ 02 มิถุนายน 2014, 09:08:AM



หัวข้อ: ตัดรัก
เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 02 มิถุนายน 2014, 09:08:AM




ต้นรักหน้าบ้านเริ่มกอใหญ่
ฝนตกไสวดอกใบสะพรั่ง
เข้าออกยากเย็นดอกใบบัง
ฉันชั่งใจนานยอมตัดใจ

เพราะเริ่มด้วยรักจึงลงปลูก
ฟูมฟักพันผูกน้ำปุ๋ยใส่
วันผ่านรักเอนเอียงต้นไป
เพิ่มมากเงื่อนไขในความรัก

จึงหยิบกรรไกรใช้คู่มือ
เยื้อยื้อนานไปใจเหนื่อยหนัก
ต้องหลบต้องลอดถอดใจพัก
เก็บรักงามตามานานพอ

ยางขาวหยดขุ่นผสมฝน
รักม่วงดอกหล่นลงรูท่อ
ผลรักฝักแตกปลิวแปลกกอ
ฉันขอทางผ่านคืนวันนี้

ดอกรักมุมงามยังงามเสมอ
มิได้เหยียบเธอย่ำคาที่
โลกคือวิมานมวลมาลี
ดอกความพอดีอยู่ที่ใด...


(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_034.gif) (http://www.klonthaiclub.com)


หัวข้อ: Re: ตัดรัก
เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 02 มิถุนายน 2014, 04:57:PM

(https://encrypted-tbn2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRHVPYuVMUjKhAXCRSgVg7345ehFpwxx7OCE_utuOAK0QkH36xA)

ต้นดอกรักแรกเริ่มยังรวยรื่น
พาดวงจิตสดชื่นยื่นสดใส
ดอกระย้าสวยจริงทั้งกิ่งใบ
เชิดชูใจหน้ามนให้เบ่งบาน emo_46

หลายปีที่ผันผ่านพอนานเข้า
ต้นรักเศร้าเหงาแดไม่แผ่ก้าน
ทั้งดอก,กิ่ง,เหี่ยวดำ,น่ารำคาญ
เพราะนงคราญเอาแต่ได้ไม่พรวนดิน emo_31

ทั้งน้ำท่าละเลยไม่เคยรด
ดอกรักสดเหี่ยวเฉาไร้เงาสิ้น
ปล่อยต้นรักไร้ค่าน้ำตาริน
อยากโบยบินหนีไปให้ไกลตา emo_52

จะต้องทนต่อไปเท่าไหร่หนอ?
จึงจะพอใช้กรรมที่ตามล่า
ชาติก่อนคงสร้างเวรอะไรมา
จึ่งไร้ค่าหาดีไม่มีเลย  emo_33

ไม่ติดรากติดดินจะบินว่อน
ไม่อาวรณ์อาลัยใครละเหวย
หมดสิ้นเวรเมื่อไหร่คงได้เชย
แม่ดอกเตยคนดีที่รอคอย  emo_56

ไพร พนาวัลย์


 emo_62


หัวข้อ: Re: ตัดรัก
เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 02 มิถุนายน 2014, 05:39:PM




ต้นรักหน้าบ้านเริ่มกอใหญ่
ฝนตกไสวดอกใบสะพรั่ง
เข้าออกยากเย็นดอกใบบัง
ฉันชั่งใจนานยอมตัดใจ

เพราะเริ่มด้วยรักจึงลงปลูก
ฟูมฟักพันผูกน้ำปุ๋ยใส่
วันผ่านรักเอนเอียงต้นไป
เพิ่มมากเงื่อนไขในความรัก

จึงหยิบกรรไกรใช้คู่มือ
เยื้อยื้อนานไปใจเหนื่อยหนัก
ต้องหลบต้องลอดถอดใจพัก
เก็บรักงามตามานานพอ

ยางขาวหยดขุ่นผสมฝน
รักม่วงดอกหล่นลงรูท่อ
ผลรักฝักแตกปลิวแปลกกอ
ฉันขอทางผ่านคืนวันนี้

ดอกรักมุมงามยังงามเสมอ
มิได้เหยียบเธอย่ำคาที่
โลกคือวิมานมวลมาลี
ดอกความพอดีอยู่ที่ใด...


([url]http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_034.gif[/url]) ([url]http://www.klonthaiclub.com[/url])



รักรำพัน

รักม่วงแม้หล่นหมดต้นแล้ว
รากแก้วยังมั่นรอวันใหม่
น้ำท่าอาหารส่งผ่านไป   
กิ่งใบก้านแตกสาแหรกตาม

รอทนฝนปรอยดอกคอยฟ้า 
เวลาธรรมชาติใดอาจห้าม
ออกช่ออวดผลิพิรามงาม   
สงครามเปิดฉากขึ้นอีกครา

รักม่วงร่วงหมดรันทดร้าว 
รักขาวคอยพ้ออยู่ต่อหน้า
ชวนเด็ดเชยดมชมผกา         
หมายว่าไม่ร่วงเหมือนม่วงรัก

เนิน จำราย