|
หัวข้อ: ปล่อยทุกอย่างหมุนตามครรลอง ก็จะพบกับความกลมกลืนงดงาม เริ่มหัวข้อโดย: ไร้นวล^^ ที่ 30 พฤษภาคม 2014, 11:55:AM (http://www.17upload.com/plugin_form.php?mod=view2&id=140142343522133.jpg) (http://www.17upload.com/index.php?mod=r-pic2&id=140142343522133.jpg) (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_011.gif) (http://www.klonthaiclub.com) ๐พฤกษชาติพิลาสเล่นกระเซ็นสินธุ์ ริ้ววารินระลอกรื่นชื่นเกสร ภุมรินระเริงร่าบินอาวรณ์ โลกกระฉ่อนแช่มช้อยร้อยภิรมย์ ๐ไสวแสงส่องทอลออเอื้อ พยับเยื่อไผ่พลิ้วปลิวผสม ใบระบัดกิ่งอ่อนอ้อนระดม ผีเสื้อชมช่อผการะย้ายวน ๐ธรรมชาติวาดเลวงบรรเลงลักษณ์ วัฏจักรรจิตกล่อมให้หอมหวน สรรพสิ่งซึ้งสนานสราญอวล ละอองล้วนลลิตหล้าลัดดาวัลย์ ๐แม้นมิมีศรีศักดิ์สลักยศ ภาพปรากฎประกายคล้ายลายสวรรค์ ปล่อยประดาดารดาษวาดประชัน ย่อมสร้างสรรค์สิ่งสลวยด้วยดุจเดิมฯ (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_011.gif) (http://www.klonthaiclub.com) หัวข้อ: Re: ปล่อยทุกอย่างหมุนตามครรลอง ก็จะพบกับความกลมกลืนงดงาม เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 31 พฤษภาคม 2014, 08:41:AM emo_116 emo_126 พฤกษชาติ ขาดน้ำ ร่ำระโหย ฝนไม่โปรย ตามกาล ผสานเพิ่ม ล้วนล้มหาย ตายจาก เห็นมากเกิน กองพะเนิน เขินขอด เกือบวอดวาย ริ้วระเรื่อ ที่ไหน จักได้พบ เมื่อสินธพ เหยียบย่ำ จำให้หาย ฝากรอยเท้า ก้าวย่าง ทางเรียงราย คชสาร ทั้งหลาย คล้ายเช่นกัน ภูมริน ถิ่นเก่า เคยเคล้าอยู่ บุปผาสู่ ไซซอน อาวรณ์ฉัน สิ้นถิ่นไพร ใกล้ธาร มินานวัน สิ้นสุขสันต์ เมื่อสิ้นป่า ลาแล้วเอย พันทอง ๓๑/๕/๕๗ emo_116 emo_126 |