พิมพ์หน้านี้ - @..นึกย้อนคำสอนแม่..@

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนให้กำลังใจ => ข้อความที่เริ่มโดย: panthong.kh ที่ 03 เมษายน 2014, 08:34:PM



หัวข้อ: @..นึกย้อนคำสอนแม่..@
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 03 เมษายน 2014, 08:34:PM
(http://image.ohozaa.com/i/371/2GzNH.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/141C)
(http://image.ohozaa.com/i/371/2GzNH.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/141C)
วาดความฝัน วันเก่า เล่ากาลก่อน
พ่อแม่สอน วอนว่า อย่าขี้เกียจ
การงานงอก เงยหนอ อย่ารอเครียด
ลดละเลียด เสียบ้าง ก้าวย่างไว

จะทำกิจ คิดถ้วน กระบวนรอบ
หาคำตอบ ขอบเขต สมเหตุไหม
เรื่องวู่วาม ยามโกรธ โปรดเห็นใจ
รู้อภัย ให้กัน จงหมั่นทำ

มีเมตตา อารี นี้เป็นหลัก
จงตระหนัก จักเห็น เช้าเย็นค่ำ
อย่าอยากได้ ของคน หม่นระกำ
เกิดชอกช้ำ ตามติด ผิดที่ตัว

ให้บากบั่น มั่นมุ่ง จะรุ่งโรจน์
อย่าไปโทษ กรรมเก่า จักเฉาทั่ว
สร้างพลัง ศรัทธา เจ้าอย่ากลัว
จงหลีกชั่ว ทำดี ศรีแห่งตน

คำนินทา กาเล ให้เป๋ปัด
รีบขจัด จากจิต พิษด่าก่น
ชำระล้าง กิเลส เหตุปะปน
ฝึกกมล ผ่องผุด ดุดดอกบัว
พันทอง
๓/๔/๕๗
(http://image.ohozaa.com/i/371/2GzNH.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/141C)
(http://image.ohozaa.com/i/371/2GzNH.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/141C)


add complete
by Klonthaiclub fb



หัวข้อ: Re: @..นึกย้อนคำสอนแม่..@
เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 04 เมษายน 2014, 05:47:PM
(http://www.chaoprayanews.com/wp-content/uploads/2011/08/423hg.gif)

คำสอนแม่มากมายกระจายรอบ
ถามไม่ตอบโดนตี,รู้ดีชั่ว
เพราะรักวัวให้ผูก,ลูกพันพัว
แม่จึ่งตีลูกชั่วจนตัวลาย

เมื่อยังเด็กเล็กอยู่ไม่รู้นี่
อันไหนดี,ไหนชั่ว,ชอบมั่ว,ป้าย
อันไหนถูก,ไหนผิด,คิดจนตาย
พอโดนหวายหลายที,รู้ดีจัง

ตอนเป็นเด็กดื้อด้านพาลไปทั่ว
ชอบเกลือกกลั้ว,เลโล,และโง่งั่ง
แม่กระหนาบจนเบื่อ,ไม่เชื่อฟัง
พอโดนไม้ตีหลัง,นั่งประนม

ที่จำได้แม่นยำแม่ย้ำชัด
ตอนไปเป็นลูกศิษย์วัดถูกดัด,ก้ม
“อย่าจองหองพองขน” ให้คนชม
“จงรักกันเกลียวกลม อย่าข่มคน”

แม่บอกสอนทุกอย่างเพื่อสร้างลูก
รู้ผิดถูก,ชั่วดี,มีเหตุผล
ทั้งดุด่า,ว่ากล่าว,เมื่อคราวซน
“เป็นคนจนต้องเจียม และเจือจาน”

แม่คือพระอรหันต์เข้าพันผูก
จิตใจลูกอุ่นนักหนุนตักท่าน
ถ้าไม่โดนแม่ตีคงมีพาล
นั่งล้มลุกคลุกคลานไปนานแล้ว

ไพร พนาวัลย์



add complete
by Klonthaiclub fb

 emo_126


หัวข้อ: Re: @..นึกย้อนคำสอนแม่..@
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 05 เมษายน 2014, 07:56:AM
emo_116 emo_126
คงเป็นเด็ก สอนยาก ลำบากแย่
ดุด่าแท้ ยิ่งมึน อึนกระแด่ว
อีกโดนหวาย หวดให้ ได้เป็นแนว
เลือดซิบแล้ว ร้องแง แดอ้างว้าง

เรื่องกระโดด โลดเต้น เป็นที่หนึ่ง
ต่อยเตะตึง ดึงดื้อ คือความต่าง
แม่บ่นจน ปากแฉะ แนะนำทาง
ตาเริ่มขวาง ตะหงิด จิตชอกช้ำ

ไม่เหมือนพัน ขยันมาก หากแม่ดุ
วิ่งทะลุ ปรุไป ใจถลำ
มิเคยโดน แม่ตี หนีประจำ
ตวาดคำ จ้ำอ้าว คราวแม่ใช้

แหกขี้ตา ทุกเช้า ราวตีห้า
หุงข้าปลา อาหาร จานล้างไหว
จึงจะได้ อาบน้ำ แต่งตัวไป
โรงเรียนไกล จริงหนอ แสนท้อแท้

เลิกจากเรียน เวียนวน ทนกวาดถู
ต้องเลี้ยงหมู ต้อนเป็ด เสร็จเกือบแย่
เป็ดหลงฝูง หลายหน หม่นดวงแด
ต้องตามหา แทบแย่ แม้ไกลโพ้น

เป็นเด็กดี แต่เล็ก ดังเหล็กไหล
จึงไม่เหมือน ลุงไพร ไปห้อยโหน
ไม่เคยดอก โดนแส้ แม่ตะโกน
เราก็โผน เผ่นตลอด จึงรอดตัว
พันทอง
๕/๔/๕๗
 emo_116 emo_126


หัวข้อ: Re: @..นึกย้อนคำสอนแม่..@
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 05 เมษายน 2014, 07:32:PM

ทะลึ่งยืนขึ้นเสียงดังเถียงตอบ
กรุเรื่องชอบดีโต้ปากโป้ปด
ความแค่คืบสืบไปไม่ละลด
แม่เหลืออดจึงด่าว่าหลายที

คิดประชดทดแทนแค้นสั่งสม
ทำโง่งมซมซานจากบ้านหนี
หน้ามอมแมมแก้มเกลื่อนเปื้อนผงคลี
แขนเสื้อมีรอยอาบคราบน้ำตา

สะอื้นเดินสลับกับกับวิ่ง
ถึงตลิ่งนั่งโคนต้นฉำฉา
แวบหนึ่งจะกระโจนจมคงคา
แต่มิกล้ายังหวาดขาดหายใจ

ตะวันลับอับแสงแรงร้อนเร่า
มือกอดเข่าเฝ้ามองคลองน้ำใส
เย็นลมโชยโบยโบกโยกกิ่งใบ
นกน้อยใหญ่ขยับบินกลับรัง

กระหวัดจิตคิดย้อนคำสอนแม่
เลิกเมาแอ๋สุราดื่มบ้าคลั่ง
สูบบุหรี่มีกับปอดตับพัง
เสียสตังค์เอาภัยพิษใส่กาย

นำข้าวตอกดอกไม้ยอไหว้สา
วอนแม่จ๋าอภัยให้สมหมาย
จะเลิกสิ่งเสพติดอันตราย
จนชีพวายมิต้องข้องแวะเอย

 emo_126

รพีกาญจน์


ขออภัยไม่สัมผัส ความจะผิดเพี้ยนครับ


หัวข้อ: Re: @..นึกย้อนคำสอนแม่..@
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 06 เมษายน 2014, 08:40:AM
(http://image.ohozaa.com/i/217/FoE9j.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/cP79)
คงจะแก่น แก้วมาก แม่ยากยุ่ง
จึงได้รุ่ง เรืองรอง จ้องเปิดเผย
จากเด็กชาย วัยซน ก่นด่าเปรย
ได้ชมเชย สุขสม อารมณ์ปอง

ชอบกรุเรื่อง โป้ปด หมดโอกาส
เพราะโดนฟาด ด้วยแส้ แม่สนอง
เพื่อให้เป็น ต้นกล้า อ่าอำพอง
ตามครรลอง ของแม่ ที่แกคิด

ถึงประชด กดดัน วันร้อยหน
แม่ยังทน สั่งสอน ซ่อนปกปิด
ไม่เคยเกลียด ชังลูก ปลูกประชิด
ฝังในจิต เรื่องดี ทุกวี่วัน

ยามที่เหนื่อย ท้อแท้ แม่คอยปลอบ
ตบให้อยู่ ในกรอบ ขอบเขตขันธ์
พระคุณเกื้อ เพื่อลูก ผูกสัมพันธ์
ยามท้อนั้น หวนนึกถึง ซึ้งอุรา
พันทอง
๖/๔/๕๗
(http://image.ohozaa.com/i/217/FoE9j.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/cP79)