พิมพ์หน้านี้ - ตายแล้ว........ไปไหนดี

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

จิปาถะ => เรื่องทั่วไป => ข้อความที่เริ่มโดย: สารพัด*เพี้ยน ที่ 08 ตุลาคม 2007, 10:40:PM



หัวข้อ: ตายแล้ว........ไปไหนดี
เริ่มหัวข้อโดย: สารพัด*เพี้ยน ที่ 08 ตุลาคม 2007, 10:40:PM
****คำเตือน  คนขวัญอ่อนห้ามอ่าน(ถ้าอ่านแล้วอ่านไม่จบคุณจะหมดความหล่อ+ความสวยของตัวเอง อย่า!ทำ!ใน!สิ่ง!ที่!มอง!ไม่!เห็น!
เหตุเกิดทามกลางบรรยากาศวังเวงในบริษัทเก่าแก่แห่งหนึ่ง
ตั้งอยู่บนที่ดินที่เขาร่ำลือกันว่า เมื่อครั้งอดีตเคยเป็นป่าช้ามาก่อนมีประวัติโจษจันเล่าขานกันมากเลยทีเดียว
เกี่ยวกับเจ้านายดุและผีดุ- -*
เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อวันที่28 ธันวา ไม่ปรากฏปีนางสาวกิ่งแก้ว(นามสมมุติ)
พนักงานพิมพ์ดีดวัยเบจเพศมีภาระกิจการงานที่ต้องสะสางมากมายวุ่ยวายเป็นพิเศษ
เนื่องจากเป็นวันทำงานสุดท้ายในรอบปี รวมทั้งพรุ่งนี้จะย่างเข้าสู่ช่วงของลองวีคเอนด์
ตลอดวันนั้นจึงเกือบๆจะเป็นวันโลกาวินาศสำหรับกิ่งแก้วโดยแท้จริง
เธอต้องเคร่งเครียดหมกหมุนอยู่กับงานตลอดทั้งวัน(และไม่มีเวลาว่างที่จะพักกินข้าวมื้อกลางวัน)
กระทังเคลือนคล้อยกลายเป้นค่ำ
เพื่อนร่วมงานหลายคนเริ่มทยอยแยกย้ายกันกลับบ้าน
ทำไปทำมาท้ายที่สุดทั้งบริษัทก็เหลือเธอคนเดียว
ตอนนี้ล่ะ บรรยากาศในตึกเก่าๆทึมๆแสงไฟสลัวแลดูแล้วชวนสยองร่วมทั้งเสียงแกร็กๆของกระดาษพัดกระพือ
อะไรต่อมิอะไรก็เริ่มแสดงบทบาทหน้าที่ของตัวเองออกมาชัดเจน
และค่อยๆค่อยๆทวีความวังเวงขึ้นเรื่อยๆ
ขณะที่กิ่งแก้วทำงานของเธอเสร็จสรรพ เตรียมเก็บข้าวของเพื่อจะกลับบ้าน
เธอเหลือบชำเลื่องมองไปยังผนังกำแพงด้านใกล้ๆโต๊ะทำงาน
พลัน!ก็ต้องตกใจสุดขีด ส่งเสียงกรี๊ดออกมาดังลั่น!
สีหน้าซีดเผือดเหมือนเลือดในกายเหือดแห้งหมดร่าง
สิ่งที่กิ่งแก้วเจอเป็นอะไร....ทำไมทำให้เธอเป็นเช่นนี้
สิ่งนั้นคือ.....................
ใช่แล้ว....สิ่งที่กิ่งแก้วพบคือ....ปฏิทินนั้นเอง!!!!!!!!!!!!!!!!
สาเหตุที่ทำให้กิ่งแก้วตกใจเจ้าปฏิทิน ซึ้งดูแล้วไม่น่าตกใจเลย
เธอต้องพบเห็นกับวันหยุดต่อเนื่องยาวนานหลายวัน
ทำให้เพิ่งนึกขึ้นได้ว่ายังไม่ตระเตียมวางแผนจะไปเที่ยวไหนในช่วงวันหยุด
นี่เองเป็ยเหตุ...ให้กิ่งแก้วอุทานออกมาว่า............
ตายแล้ว!.......จะไปไหนดี!!!!!!!


หัวข้อ: Re: ตายแล้ว........ไปไหนดี
เริ่มหัวข้อโดย: bird รักทุกคน แต่ไม่กล้าบอก ที่ 14 ธันวาคม 2007, 04:48:PM
  กวนTEEN จิง ๆๆๆๆๆ กลังแถบตาย emo_78 emo_78 emo_78