|
หัวข้อ: ~เด็ดบัวไม่เหลือใย เด็ดใจไม่เหลือ...??~ เริ่มหัวข้อโดย: muneenoi ที่ 05 มีนาคม 2014, 01:39:PM (http://image.ohozaa.com/i/cd1/1IDzFM.jpg) (http://image.ohozaa.com/i/53e/EqLSGk.gif) ธรรมดาจิตใจใสสะอาด ธรรมชาติผ่องผุดโกมุทเปรียบ เกิดจากโคลนโสมมระทมเทียบ เย็นยะเยียบน้ำใสอยู่ใต้โดม ๐ หากแม้นไร้โคลนตมที่จมใต้ กุวลัยไหนเลยจะเผยโฉม เป็นปทุมเลอค่ามาประโลม สถิตโอมเหนือหิ้งสิ่งบูชา ๐ เหมือนดวงจิตชิดชอบครอบนุสัย ยกขึ้นได้จากตมจมตัณหา เมื่อเห็นแจ้งแทงสิ้นอภิญญา ย่อมโสภาลาวัณย์เพราะกลั่นกรอง ๐ เมื่อจิตพ้นอวิชชาคณานับ ย่อมมิกลับขื่นขมระทมหมอง เหมือนบัวรีมิกลับตมจมลำคลอง ย่อมผุดผ่องรองรับกับอุทัย ๐ พินิจทั่วบัวงามตามห้วยหนอง แต่บัวตองของพี่เจ้าหนีไหน เธอคงเด็ดบัวงามเอาตามใจ มิเหลือใยไว้เลยดังเคยทำ emo_62 "มุนีน้อย" (http://image.ohozaa.com/i/53e/EqLSGk.gif) |