พิมพ์หน้านี้ - ปรโลก

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: ป้าโย ที่ 02 มีนาคม 2014, 04:47:PM



หัวข้อ: ปรโลก
เริ่มหัวข้อโดย: ป้าโย ที่ 02 มีนาคม 2014, 04:47:PM


ปรโลก

สิ้นสำเนียง เสียงชีวี ที่ทุกข์โศก
ปรโลก นี้หรือ คือที่หมาย
ดับลับลิ่ว เพียงหวิวหวั่น ครั่นความตาย
แม้นย่างกราย มิได้กลับ ดับวิญญา
เป็นมิติ อันพลิกแผ่น แดนมหัศ
สารพัด เวไนย ไร้ทิศา
พิศวง หลงห้วงกัป ลับเวลา
ไร้ชรา มรณะ จะโคจร
ในห้วงเหตุ เขตมิติ นิรมิตร
ละเอียดจิต สัมผัสสิ่ง สโมสร
ไม่ปรากฏ ในโลกัง ดังละคร
วัฏวจร เพียงหยาบเนื้อ เพื่อว่ายเวียน
เพียงบรรลุ สรรพสิทธิ์ จิตละเอียด
คลายพะเนียด ที่คล้องชื่อ ถือบังเหียน
กายทิพย์หลุด ละเอียดยิ่ง มิ่งเปรียญ
ใต้มณเฑียร ธรรมบท กฏแห่งกรรม



หัวข้อ: Re: ปรโลก
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 03 มีนาคม 2014, 12:24:PM
emo_116 emo_126
ไม่มีใคร หนีได้ ในโลกนี้
สุขทวี มีทอง ต้องถลำ
ระเริงรื่น เพียงใด ให้จดจำ
การกระทำ ย้ำชัด มัดรอบกาย

เกียรติยศ ยิ่งใหญ่ ไหนค้ำฟ้า
จักขี้ข้า เศรษฐี ที่มั่นหมาย
คือสิ้นสุด หยุดยั้ง รั้งความตาย
เมื่อบั้นปลาย ต้องชดใช้ ในบาปเวร
พันทอง
 emo_116 emo_126