|
หัวข้อ: ทองคำขาว เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 25 กุมภาพันธ์ 2014, 07:38:PM (http://image.ohozaa.com/i/29a/o2RHC4.JPG) (http://image.ohozaa.com/view2/xqtPPnFAB6iWasIr) ทองคำขาวแห่งทุ่งหอมฟุ้งแล้ว รอจันทร์เคียวเกี่ยวแก้วขึ้นยุ้งฉาง งามดอกเหงื่อพราวพรายตามรายทาง แม่โพสพยิ้มกว้างเหนือคันนา (http://image.ohozaa.com/i/21e/GVX2A.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/8n8b) หัวข้อ: Re: ทองคำขาว เริ่มหัวข้อโดย: saknun ที่ 25 กุมภาพันธ์ 2014, 09:02:PM ข้าวคือเพชร เม็ดงาม ในชามเด่น ข้าวนี้เป็น ธัญญผล ทุกชนชั้น ข้าวไม่เลือก ว่าใคร คนสำคัญ เพราะข้าวนั้น ยั่งชีพ ใหยืนยาว ข้าวทุกรวง ทุกเม็ด จากเกร็ดเหงื่อ คอยช่วยเหลือ แต่เล็ก จนหนุ่มสาว ทุกฐานะ เติบโต โก้แพรวพราว เป็นเพราะข้าว เท่านั้น ที่มั่นคง หัวข้อ: Re: ทองคำขาว เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 26 กุมภาพันธ์ 2014, 08:01:PM emo_116 emo_126 แสนสงสาร ชาวนา มาบัดนี้ ทุกข์ทวี หนี้สิน รินร่ำส่ง เงินขาดมือ เมื่อไหร่ ใจปลดปลง หน้านาลง มาแล้ว แว่วคร่ำครวญ นัดวันนั้น วันนี้ มันวันไหน นัดเรื่อยไป ผ่านเดือน เหมือนไห้หวน น้ำตาหยด เหือดหาย คล้ายรัญจวน ใบประทวน สูญเปล่า เอายังไง พันทอง emo_116 emo_126 หัวข้อ: Re: ทองคำขาว เริ่มหัวข้อโดย: muneenoi ที่ 26 กุมภาพันธ์ 2014, 08:11:PM หากกระดูกสันหลังพังพินาศ มิต่างชาติภินท์พังยังสงสัย อันระบบการเมืองเรื่องคนไทย ยังมิได้มั่นคงตรงหลักการ อธิปไตยสามอย่างทางหลักธรรม หากมินำปฏิบัติวิวัฒน์หาญ หากประชาฯลาสิ้นธรรมภิบาล คงมินานกลียุคทุกหย่อมยิน emo_95 "มุนีน้อย" หัวข้อ: Re: ทองคำขาว เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 26 กุมภาพันธ์ 2014, 08:20:PM emo_116 emo_126 เอาข้าวคืน มาเถิด เปิดยุ้งฉาง ทุ่งนากว้าง ข้าวเขียว เรียวถวิล จัดระบบ ระบอบ จอบโกงกิน ทุกข์ไม่สิ้น ดิ้นไม่หลุด ฉุดลงคลอง กระดูกหนอ ท้อทด หมดแรงเรี่ยว ทุกสีเขียว แห้งผาก หลากเรื่องหมอง สิทธิ์ของคน เท่ากัน โปรดหันมอง ทุ่งรองทอง ล่มสลาย ต้องขายนา พันทอง emo_116 emo_126 หัวข้อ: Re: ทองคำขาว เริ่มหัวข้อโดย: muneenoi ที่ 26 กุมภาพันธ์ 2014, 08:48:PM เมื่อคนล้มจมดินถิ่นที่อยู่ คงอดสูท้องทุ่งมุ่งผวา จากทุ่งทองมองไกลวิไลตา ประหนึ่งว่าทุ่งร้างห่างวิญญาณ์ ความอุดมสมบูรณ์อาจสูญหาย ทุ่งสลายกลายแห้งแล้งคุณค่า เอกลักษณ์ถิ่นไทยใครนำพา หากมิใช่ชาวนา...หาเลี้ยงเรา emo_62 "มุนีน้อย" หัวข้อ: Re: ทองคำขาว เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 26 กุมภาพันธ์ 2014, 09:08:PM emo_116 emo_126 หลังสู้ฟ้า ไม่มี ที่ให้เห็น ความลำเค็ญ ตามประกบ พบเรื่องเศร้า ใช้เชือกกล้วย ผูกคอ หนอซึมเซา ตำนานเก่า ข้าวไม่มี ที่ในยุ้ง ความอุดม สมบูรณ์ สูญเหือดหาย อีกหน่อยกลาย เป็นตึก นึกแล้วยุ่ง สูงเสียดฟ้า อร่าม งามจรุง กลืนท้องทุ่ง เลือนหาย คล้ายฝันไป พันทอง emo_116 emo_126 หัวข้อ: Re: ทองคำขาว เริ่มหัวข้อโดย: muneenoi ที่ 26 กุมภาพันธ์ 2014, 09:19:PM ขวัญกับเรียมคงสิ้นถิ่นพลอดรัก คงสลักตำนานแค่ขานไข ตราบลูกหลานสานต่อก่อถิ่นไทย จารึกไว้ครั้งหนึ่งซึ่งเคยมี ยุคของเราถึงหมองยังมองเห็น พอจะเป็นบุญตาค่าสักขี หากมองไปข้างหน้ากว่าร้อยปี เหี่ยวฤดีทุกครั้งยามนั่งนึก emo_79 "มุนีน้อย" หัวข้อ: Re: ทองคำขาว เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 26 กุมภาพันธ์ 2014, 09:34:PM emo_116 emo_126 อีกร้อยปี ยังไง อยู่ไม่ถึง พูดให้อึ้ง อีกแล้ว แนวสะอึก ขออยู่แค่ เก้าเก้า สาวทึนทึก ห้าวระลึก เข้มข้น ปนน้ำตาล ขวัญกับเรียม โลมไล้ ไม่มีแน่ ทุ่งผันแปร แลเลี่ยม เทียมสถาน บางกะปิ นี้หรือ คือความงาม เป็นนิยาม ความรัก ภักดิ์นิรันดร์ พันทอง emo_116 emo_126 หัวข้อ: Re: ทองคำขาว เริ่มหัวข้อโดย: muneenoi ที่ 26 กุมภาพันธ์ 2014, 09:45:PM จนป่านนี้ยังไม่ทึกสะอึกหรือ emo_20 คงรอถือไม้เท้าจึงเข้าขั้น อีกร้อยปีมุนีหนอพอเกิดทัน อาจเจอพันฯเก้าสิบเก้าเอาให้อาย ท้องทุ่งนาคงน้อยกร่อยเต็มที ทั้งนาปีนาปรังถูกขังหน่าย ยังมิเอ่ยถึงบักตู้รู้ว่าควาย จะสูญหายกลายพันธุ์น่าหวั่นจริง emo_85 emo_82 "มุนีน้อย" |