ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

พักเหนื่อยหน่อยไหม...เจ้าของหัวใจ
เปิดสวิทซ์ไฟที่เคยสว่างไสวบนดวงหน้า
แยกความเจ็บช้ำให้ออกห่างจากหยาดน้ำตา
ซ่อนความอ่อนล้าแล้วทิ้งร่างให้ผ่อนคลาย

ให้หัวใจดวงน้อยหยุดพักบ้าง
ความเจ็บปวดและรักเลือนรางไม่นานก็จางหาย
เหมือนเม็ดฝนบนยอดหญ้าที่ละลาย
ผลสุดท้าย...ฉันต้องยิ้มได้โดยไร้น้ำตา

โอบกอดตัวเองด้วยแขนทั้งสองข้าง
รอยยิ้มบางๆผ่านกระจกเงาปัดเป่าปัญหา
มือประสานเพื่อปิดรอยแผลรักษาแทนยา
พักผ่อนเถอะหนา...
ฉันรักเธอมากนะ...หัวใจสีเทา ^^

 emo_111 emo_111