พิมพ์หน้านี้

ธารฝัน

อรุณทอง ส่องฟ้า นภาเคลื่อน
ดาวเดือนกลับ ลับลง ตรงภูผา
สรรพสัตว์ น้อยใหญ่ตื่น คืนนิทรา
ลุกขึ้นมา สู้ฟ้าใส ในธารฝัน

อันธารฝัน ไหลวน บนธารชีวิต
ฟ้าลิขิต กีดขว้าง ทางของฉัน
ต้องพบเจอ อุปสรรค นานาพัน
ไม่เว้นวัน เวันคืน สะอื้นไห้

คงมีแต่ กำลังใจ จากทางบ้าน
ซึ่งส่งผ่าน สายลม ที่พริ้วไหว
ฝากมาบอก ลูกชาย ผู้ห่างไกล
จงสู้ไป อย่าท้อแท้ แม้นิดเดียว

ฉันนั่งมอง ถนน แปลกแยกทาง
ช่างอ้างว้าง เงียบงัน มันเปล่าเปลี่ยว
ถึงอย่างไร ฉันก็มา เพียงหนึ่งเดียว
ถึงใจเหี่ยว เดียวดาย ฉันสู้ทน

อรุณลับ ขอบฟ้า แลสงบ
พระจันทร์กลบ สาดแสง ตามวิถี
อันธารฝัน ของฉัน นั้นมากมี
หากชีวี ไม่สิ้น ฝัน...คงเป็นจริง

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน