พิมพ์หน้านี้ - อยู่ที่เลือก

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนให้กำลังใจ => ข้อความที่เริ่มโดย: dinner ที่ 10 พฤศจิกายน 2013, 10:35:PM



หัวข้อ: อยู่ที่เลือก
เริ่มหัวข้อโดย: dinner ที่ 10 พฤศจิกายน 2013, 10:35:PM
 
emo_107 emo_68 emo_107


หนึ่ง รู้ชัดปัจจุบันอันแสนเศร้า
ที่รุกเร้าดวงกมลจนหม่นหมอง
เจ็บกว่าเจ็บชอกช้ำน้ำตานอง
จะร่ำร้องหาใครก็ไม่มี

สอง หลงสุขในฝันอันเริงรื่น
ว่าแช่มชื่น...กว่าสิ่งใด...ในวิถี
ทุกภาพพจน์รสถ้อยร้อยวจี
สุขฤดีในกรอบกรงความทรงจำ

แล้วจะเลือกหลงไปทำไมเล่า
มัวซึมเซาเหงาบ่นจนถลำ
กำความจริงเจ็บมือที่ถือกำ
แบมือกำ...คงคลายทุกข์...ที่รุกราน

กับความสุขจอมปลอมที่ย้อมจิต
ตามประชิดดวงหทัยดังไฟผลาญ
เลือกสายกลาง สุข,เศร้า เคล้าคละมาน
จะสราญอย่างผู้รู้โลกจริง


 
emo_95 emo_95 emo_95


หัวข้อ: Re: อยู่ที่เลือก
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 11 พฤศจิกายน 2013, 11:39:AM
(http://image.ohozaa.com/i/3ce/xYLBZ.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/gXc2)
หนึ่งต้องสู้ อยู่ได้ ด้วยใจมุ่ง
ถึงอีนุง ตุงนัง หวังอย่างยิ่ง
เป็นกำลัง ให้นะ อย่าประวิง
เราต้องนิ่ง เข้าไว้ ให้ทวนทาน

สองอย่าหลง ระเริง ในความสุข
เตรียมใจทุกข์ ไว้บ้าง หนทางผ่าน
เจอขวากหนาม ทิ้มตำ ทรมาน
อาจร้าวราน มานหม่น ทนระทม

กำมือจน เล็บแหลม ทิ้มแทงเนื้อ
กำไว้เพื่อ สิ่งใด เมื่อใจขม
ปล่อยวางเถิด นวลน้อง อย่าหมองตรม
ผูกเป็นปม รังแต่แย่ แก้ไม่ทัน
พันทอง
๑๒/๑๑/๕๖
 emo_116 emo_126



หัวข้อ: Re: อยู่ที่เลือก
เริ่มหัวข้อโดย: มังตรา ที่ 11 พฤศจิกายน 2013, 12:20:PM
หนึ่ง รู้ชัดปัจจุบันอันแสนเศร้า
ที่รุกเร้าดวงกมลจนหม่นหมอง
เจ็บกว่าเจ็บชอกช้ำน้ำตานอง
จะร่ำร้องหาใครก็ไม่มี

สอง หลงสุขในฝันอันเริงรื่น
ว่าแช่มชื่น...กว่าสิ่งใด...ในวิถี
ทุกภาพพจน์รสถ้อยร้อยวจี
สุขฤดีในกรอบกรงความทรงจำ

แล้วจะเลือกหลงไปทำไมเล่า
มัวซึมเซาเหงาบ่นจนถลำ
กำความจริงเจ็บมือที่ถือกำ
แบมือกำ...คงคลายทุกข์...ที่รุกราน

กับความสุขจอมปลอมที่ย้อมจิต
ตามประชิดดวงหทัยดังไฟผลาญ
เลือกสายกลาง สุข,เศร้า เคล้าคละมาน
จะสราญอย่างผู้รู้โลกจริง


หนึ่งรู้ชัด  ปัจจุบัน  อันแสนเศร้า                       
เปรียบดังเงา  งุ่นงก   มาปรกสิง
สองหลงสุข   ในฝัน   มันไม่จริง                       
เปรียบดังลิง   หลอกล่อ   เลยท้อใจ

 ทางสายหรู   อยู่กลาง   ดังวางพจน์                 
สุขมิหมด   หมั่นเติม   เข้าเสริมให้
โลกกลอนกาพย์    ซาบซึ้ง   ถึงทรวงใน           
ภาษาใหม่   อักษรัก    สลักจินต์


                     emo_89


หัวข้อ: Re: อยู่ที่เลือก
เริ่มหัวข้อโดย: กริชอักษร ที่ 15 พฤศจิกายน 2013, 11:32:PM

แม้นว่าช้าถึงช้าแต่ว่าถึง
มัวคนึงจึงล่าช้าพาหวังสิ้น
ยิ่งพะวงงงงันหวั่นวิญญ์
กลัวระดินบินนภามาลีลอย

แม้นว่าช้าล่าไกลจะไปหา
อุปสรรคหนักหนาข้าไม่ถอย
แม้นสุดท้ายไม้ดอกออกยอดดอย
ข้าไม่คอยลอยมาข้าปีนแน่

หนึ่งคือคิดว่าฉันแย่หรือฉันผิด
สองคือคิดว่าฉันผิดหรือฉันแย่
สามคือหาทางไปฉันไม่แคร์
สีคือหาทางแก้ฉันไม่แคร์จริงๆ

*** ง่ะ นานๆมาเล่นทีหืดขึ้นคอ --'


หัวข้อ: Re: อยู่ที่เลือก
เริ่มหัวข้อโดย: dinner ที่ 20 พฤศจิกายน 2013, 12:59:AM
 
emo_79 emo_79 emo_79


ถึงจะช้าแสนช้าแต่ว่าถึง
จะรำพึงทำไมให้ยุ่งขิง
ในเมื่อฝันทุกฝันมันไม่จริง
ก็ควรทิ้งโลกฝันอันรัญจวน

และหากช้าล่าไกลไปไม่ถึง
ความตราตรึงชวนดอมด้วยหอมหวล
เก็บทุกสิ่งฝังไว้ไม่คร่ำครวญ
ให้อบอวลแค่ในหัวใจเรา

หนึ่งอย่าคิดว่าแย่หรือแค่ผิด
สองอย่าคิดมากจนเหมือนคนเขลา
ความพันผูกปลูกใจในวัยเยาว์
มันเร่งเร้ามิให้ไกลจากกัน

dinner

 
emo_107 emo_107 emo_107


หัวข้อ: Re: อยู่ที่เลือก
เริ่มหัวข้อโดย: dinner ที่ 11 มีนาคม 2014, 10:21:PM
emo_68
หนึ่งต้องสู้ อยู่ได้ ด้วยใจมุ่ง
ถึงอีนุง ตุงนัง หวังอย่างยิ่ง
เป็นกำลัง ให้นะ อย่าประวิง
เราต้องนิ่ง เข้าไว้ ให้ทวนทาน

สองอย่าหลง ระเริง ในความสุข
เตรียมใจทุกข์ ไว้บ้าง หนทางผ่าน
เจอขวากหนาม ทิ้มตำ ทรมาน
อาจร้าวราน มานหม่น ทนระทม

กำมือจน เล็บแหลม ทิ้มแทงเนื้อ
กำไว้เพื่อ สิ่งใด เมื่อใจขม
ปล่อยวางเถิด นวลน้อง อย่าหมองตรม
ผูกเป็นปม รังแต่แย่ แก้ไม่ทัน

พันทอง

 
emo_116 emo_126

หนึ่งใจสู้อยู่ได้เพราะใจมุ่ง
สำเร็จพุ่งดังหมายใช่ไหมขวัญ
แต่ที่สู้อยู่นี่ทุกวี่วัน
ไม่เห็นมันสมหวังสักครั้งครา

สองไม่เคยหลงระเริงในความสุข
มันขมทุกข์ร้าวรานมานผวา
เจ็บกว่าเจ็บชอกช้ำซ้ำด้านชา
ทรมากว่านี้ไม่มีแล้ว

อยากปล่อยใจให้ว่างวางไว้ก่อน
ที่ร้าวรอนข่มมันนะขวัญแก้ว
แต่รักดังคมมีดกรีดเป็นแนว
จึงไม่แคล้วผิดหวังอีกครั้งครา

dinner

 
emo_116 emo_95