พิมพ์หน้านี้ - ด้วยเชิงชั้นแนวกวี...ศรีธัญญา

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนกวนๆ => ข้อความที่เริ่มโดย: ศรีเปรื่อง ที่ 19 ตุลาคม 2013, 01:53:PM



หัวข้อ: ด้วยเชิงชั้นแนวกวี...ศรีธัญญา
เริ่มหัวข้อโดย: ศรีเปรื่อง ที่ 19 ตุลาคม 2013, 01:53:PM
ด้วยเชิงชั้นแนวกวี...ศรีธัญญา

หลับตา...ปล่อยจินต์บินถลา
ลัดนภา...สู่แดนแคว้นหอมหวน
ด้วยนานานิพนธ์กลสำนวน
จากหมู่มวลมิตรสมัครภักดิ์กวี

บ้างศัพท์แพร้วแวววามงามระยิบ
วะวะวิบดั่งผกายหลายหลากสี
ทุกคราวอ่านนั่งยิ้มอิ่มฤดี
กับวลีหวานหยดจนมดกรู

บ้างตรงมาตรงไปไม่เบือนบิด
จนอาจทำเหล่ามิตรตงิดหู
แต่หากแม้นตริตรองทำนองดู
ก็จักรู้...มากยิ่งด้วยจริงใจ

บ้างข้อคิดดีดีต่อชีวะ
มากสาระครรลองทางผ่องใส
พุทธพจน์เลอเลิศสมเกิดใน
บุรีไทยธรรมเฟื่องเมลืองมลัง

บ้างเกื้อกูลเด็กน้อยจ้อยกระจิด
สะสางกิจแต่งกานท์, อาจารย์สั่ง
เริ่มแต่สิบถึงร้อยบาทประหลาดจัง
ครูคงหวังเจ้าฉกาจ, ปราชญ์นิพันธ์

ส่วนกระผมขอเพียงได้เหวี่ยงถ้อย
ประดิษฐ์ประดอย...กระบวนคำ...ชวนขำขัน
ให้ผองมิตรพิศวง...งะงงงัน
ด้วยเชิงชั้นแนวกวีศรีธัญญา

ศรีเปรื่อง
๑๙ ต.ค. ๒๕๕๖

 emo_32  emo_32  emo_119  emo_119


หัวข้อ: Re: ด้วยเชิงชั้นแนวกวี...ศรีธัญญา
เริ่มหัวข้อโดย: ดารกะ ที่ 19 ตุลาคม 2013, 02:33:PM
 
emo_107


จะขอดาวสักดวงจะหวงไหม
สามไสวใส่กลางจะถ่างขา
ก้อยดาวเดียวเปลี่ยวนักชักเหว่ว้า
ขอหน่อยหนามาแขวนเป็นแฟนกัน

ความรู้ด้อยน้อยนิดขอชิดใกล้
ตามผู้ใหญ่หมามิเห่าเขาเว้านั่น
ศรีธัญญาก็จะไปไม่เหงางัน
หลับกลางวัน ฟัง(ขับ)เสภาผาสุขใจ

 
emo_126  emo_54

ก้อย





หัวข้อ: Re: ด้วยเชิงชั้นแนวกวี...ศรีธัญญา
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 19 ตุลาคม 2013, 03:07:PM
(http://image.ohozaa.com/i/59b/2KZ01x.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/wgY3tijvJ7yzAOHi)
หลับตา ปล่อยจิต ลิขิตพจน์
จารจด หดหู่ เธอรู้ไหม
คะนึง ถึงอยู่ สู่อ้อมใจ
รักมาก เพียงไร ใจสั่งมา

เมื่อวาน ขานไข บอกไร้คู่
ก้องกู่ ร้องเรียก พร่ำเพรียกหา
ระทม ขมขื่น น้ำรื่นตา
ไหลย้อย หยาดมา บ่าทวมจินต์

ครวญคร่ำ โหยไห้ ใจว้าเหว่
จบเห่ เป็นแน่ แดดีดดิ้น
ตีโพย ตีพาย หน่ายชีวิน
สูญสิ้น หมดแล้ว แห้วรับทาน

วจี เคยหวาน กลับซ่านขม
อกตรม แค่ไหน ไยมองผ่าน
ร้าวรวด ปวดแปลบ แสบดวงมาน
เกินทาน ทนไหว ใจยับเยิน

ประเดิด ประเดิง เปิดเบิงแล้ว
ไร้แวว แกร่วกร่อย พลอยห่างเหิน
ป่วยจิต คิดหนี ลี้หลบเอิน
ศรัธัญ-ญาเดิน เชิญตามมา
พันทอง
๑๙/๑๐/๕๖
(http://image.ohozaa.com/i/59b/2KZ01x.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/wgY3tijvJ7yzAOHi)


หัวข้อ: Re: ด้วยเชิงชั้นแนวกวี...ศรีธัญญา
เริ่มหัวข้อโดย: พยัญเสมอ ที่ 19 ตุลาคม 2013, 03:43:PM

ต่อจากท่านศรีเปรื่อง  เอ๊ย  ต่อสัมผัสจาก้อย  ลงท้ายใจ สระไอ




บทกวีที่ประพันธ์นั้นหลายหลาก
บ้างพวกลากพวกลักพวกผลักไส
เหมือนหลายเผ่าพงษ์ปลามาร่วมไซ
ก็ย่อมใส่อารมณ์สมว่ายวน

มีกระทบกระทั่งทั้งกระแทก
ก็ว่ายแหวกเวียนวกทั้งตกหล่น
อาจเยือกเย็นโอนอ่อนหรือร้อนลน
ล้วนมากล้นจนปรี่ที่บ้านกลอน

เพราะต่างคนต่างมาอัชฌาศัย
ก็ย่อมใส่อารมณ์เพาะบ่มหลอน
เหมือนคลื่นซัดหาดเห็นเป็นลอนลอน
ทั้งเขาหล่อนจึงหลากมากมายมี

ทั้งอ่อนเชิงเก่งชั้นนั้นหลากหลาย
วาดลวดลายได้เห็นเป็นศักดิ์ศรี
เหมือนแบ่งยศแบ่งชั้นเป็นขั้นซี
สองสามสี่ห้าหกยกกันไป

ส่วนตัวเราเท่านี้แม้มีขั้น
แต่ความคันนั้นมากจนหลากไหล
บ้างเขาชอบบ้างชังว่าจังไร
เพราะลูบไล้ถูกปมก็ตรมตรอม

เพราะเป็นคนชอบคนคนไม่ชอบ
คนจึงตอบโต้ใส่ไม่ถนอม
เขาขาดรักปรานีมิประนอม
เรามิน้อมนอบนบก็จบกัน

ความต่างแตกแยกเห็นเป็นหมู่หมู่
เหมือนเนื้อหมูแยกไปตามใจฉัน
มีทั้งเปลวเนื้อล้วนชวนประชัน
หมูสามชั้นหั่นชิ้นก็กินดี

อันบทกลอนหลายหลากมากมายอยู่
เหมือนสายยูสลักคล้องคลองวิถี
ผู้เสพอ่านผ่านตาในวาที
ย่อมเป็นที่เบิกบานสำราญใจ

หากเหมือนกันทุกอย่างในทางแต่ง
ก็เหมือนแตงชนิดเดียวสุดเคี้ยวไหว
เพียงไม่นานผ่านเนื้อก็เบื่อไว
มีแปลกไว้ประดับบ้างยังเพลิดเพลิน



Orion264(มือขวา)


 emo_116 emo_86 emo_68


อ่านกลอนผมแล้วอาจต้องทำใจนิดหน่อย...... emo_47
















หัวข้อ: Re: ด้วยเชิงชั้นแนวกวี...ศรีธัญญา
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 19 ตุลาคม 2013, 09:16:PM

ด้วยเชิงชั้นแนวกวีศรีธัญญา

ศรีเปรื่อง
๑๙ ต.ค. ๒๕๕๖

ให้แบบนี้ ซีครับ นับว่ามิตร
นานอาทิตย์ กระทู้ รู้ใจข้า
เพิ่งจะพบ นบเจ้า เอาละวา
ศรีธัญญา สวนปรุง ยุ่งเช่นกัน

ไร้ภิรมย์ สมประดัง ตั้งแต่เด็ก
โนเพอร์เฟค ทุกข์ทน จนหัวปั่น
ออกหากิน ดิ้นรน พ้นไปวัน
เพื่อนสุขสันต์ แต่เรา เศร้าเซซัง

ต้องกัดฟัน ยันเท้า เอาตัวรอด
แจวมิจอด เกือบตาย คว่ำหงายหลัง
หนุนโฟมแผ่น แทนหมอน นอนบนลัง
มีบางครั้ง มืองอ เที่ยวขอทาน

ร่ำเรียนรู้ งู ปู จู ดู ถู
สำเร็จครู ต่ำตื้น เพียงพื้นฐาน
บรรจุได้ ในป่า ประชาบาล
เลี้ยงลูกหลาน พอคลาย เมื่อปลายวัย

กลอนมีแรง แข็งนุ่ม อ่อนชุ่มแฉะ
วนว่ายแหวะ รอบเสา มิเอาไหน
ตอบพาดพิง หญิงด่า อา ถูกใจ
จะหลีกไกล กลบท จดยากเย็น

ผันชีวิต กรีดกราย ง่ายคือง่าย
เพิ่งจำหน่าย ยากพ้น ขับจนเผ่น
เรื่องกฏกรอบ ขอบขั้น ฟันกระเด็น
ได้ทะลึ่ง ทึ่ง ทะเล้น ขำเป็นพอ

 emo_100

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: ด้วยเชิงชั้นแนวกวี...ศรีธัญญา
เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 20 ตุลาคม 2013, 06:10:AM
(http://www.qzub.com/cartoon_016.gif)


ผ่านมาพบ สบต้อง ย่องมาหา
ศรีธัญญา ถูกใจ ไม่ต้องขอ
เจอะเสือซุ่ม หนุ่มใหญ่ วัยลออ
มิรีรอ จ้อเรียง เคียงชรา

อยู่ผู้เฒ่า เก๋าแก่ แลไร้พิษ
คงหมดฤทธิ์ แล้วนั่น เกินฟันฝ่า
ขอนั่งติด ชิดข้าง วางอักษรา
ตามประสา บ้าบอ คลายท้อใจ

ถือลูกอม นมเนย เลยมาฝาก
ขนมมาก หลากผล สนบ้างไหม
ขนมาบาน หวานนุ่ม ชุ่มคอไง
มะ.!.ป้อนให้ จ่ายตังค์ด้วย ช่วยซื้อที emo_19

"ดิน"

(http://www.qzub.com/cartoon_016.gif)


หัวข้อ: Re: ด้วยเชิงชั้นแนวกวี...ศรีธัญญา
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 20 ตุลาคม 2013, 10:46:AM

อาจมีคำ ซ้ำคำ นำมาเขียน
ไม่แปรเลี่ยน ปรุงปรับ สลับที่
เพื่อเน้นชัด อรรถรส พจน์วจี
ดั้งเดิมมี โวหาร ลานสำนวน

สมองลีบ ตีบตัน ปัญญาน้อย
จะประดอย ให้ชื่น ลื่นกระสวน
นานชั่วโมง โยงคิด ผิดกระบวน
ละจะด่วน ย่องแย่ง แต่งทำไม (ว่าตัวเองเน่อ)

อ๋อ แน่นอน กลอนปน แซมซนบ้าง
วงเล็บอ้าง สีข้างถู เถลไถล
ปราชญ์ชั้นครู ดูถูก มิถูกใจ
หูไปนา ตาไปไร่ แสร้งใบ้กิน

สมดุลย์ คุณเสีย มีซ้ายขวา
ประเมินค่า แตกต่าง พลางติฉิน
โลกยังย่ำ ซ้ำเติม เป็นอาจิณ
เดินตามก้น บนดิน ดังมดแดง

มิชอบเพลิน เยินตน เลิศล้นพวก
หรือผนวก ชั้นชื่อ ลือแสลง
วางกระทู้ สู่ตา กล้าแปลง (ปะแลง)
ลงรูปแท่ง แค่คือ "คำคล้องจอง"

เซ้า เซ้า เซ้า เว้าหลาย อ้ายสิย่าน
จ้อเสียนาน หลานดิน บินลอยล่อง
เซิญคนดี มะ มา มอง ตุ้ม มอง
ร่ายรำร้อง กินหนม อม มำ มำ

 emo_87

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: ด้วยเชิงชั้นแนวกวี...ศรีธัญญา
เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 20 ตุลาคม 2013, 05:20:PM

emo_79 emo_111 emo_79

อยู่ก็ง่ายกินก็ง่ายมิย้ายยัก
ผู้คนทักท้วงติงอยากวิ่งปล้ำ
หมดสภาพไปแล้วไม่แคล้วโดนยำ
คงหมดกรรมหมดเวรหมดเด่นดัง emo_119

มันหงุดหงิดงุ่นง่านรำคาญบ่อย
ว่านิดหน่อยฉุนเฉียวมองเหลียวหลัง
อยากบดบี้เหมือนมดแมงตะแบงจัง
นะจังงังฟังสาวที่เว้าวอน emo_46

หมอนัดให้ไปหาว่าแมวข่วน
อาจจะด่วนเท่งทึงมิตึง,หย่อน
ใช้หูฟัง,ปอดตับ,จับชีพจร
ต้องให้นอนบ้านหมอตรวจต่อไป emo_20

จัดรีสอร์ทริมน้ำพอค่ำมืด
ออกกำลังให้ยืด,ผังผืด,ลำไส้
สั่งอาหาร,ฟังเพลง,แพศรีวิชัย
ส้มโอใหญ่’ชัยศรีเขาดีจริง emo_28

กินส้มโอลูกเดียวไยเกี่ยวข้อง
คิดถึงน้องเนื้อนวลให้ชวนวิ่ง
ทุรนทุรายร่ายรำทำเหมือนลิง
จนล้มกลิ้งตกเตียง...เพียงฝันไป emo_19

“ไพร พนาวัลย์”

 emo_86


หัวข้อ: Re: ด้วยเชิงชั้นแนวกวี...ศรีธัญญา
เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 20 ตุลาคม 2013, 07:36:PM


(http://static.panoramio.com/photos/large/28132526.jpg)


มิสื่อเสียง เสี่ยงซุ่ม ดุ่มมาส่ง
ดีมิหลง ละหนอ พ่อหนุ่มใหญ่
แน่ะวันดี คืนดี จรลีไป
"ศรีวิชัย" รีสอร์ท ดอดมาพัก

เบื่อน้ำพริก ถ้วยเก่า ปล่อยเฝ้าบ้าน
มาสำราญ มานแท้ แหมน่าพลั่ก
เงินขายเห็ด เจ็ดหมื่น ต้องยื่นควัก
ไว้คอยทิป คอยทัก พวกนักร้อง

ค่าอาหาร บานเต เปมิอั้น
สาวอวบอั๋น รอบกาย หมายเกี่ยวข้อง
สามทุ่มกว่า คว้าสอด กอดประคอง
ไปซุ่มส่อง จ้องแนบ แอบดูมา

ตื่นก็สาย หมายลิ่ว จะหิ้วส้ม
อดชวดชม ทองดี ไร้ทีท่า
"ส้มชัยศรี" มีงด หมดเวลา
รู้ไว้สา ของดี มีหน่อยเดียว

"ดิน"


(http://www.qzub.com/cartoon_016.gif)


หัวข้อ: Re: ด้วยเชิงชั้นแนวกวี...ศรีธัญญา
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 20 ตุลาคม 2013, 09:35:PM

ขอสัมผัสคำท้ายวรรคส่ง สระ ไ-

ปุถุชน ติดดิน กลิ่นบ้านนอก
ชื่อบางกอก พอรู้ อยู่ที่ไหน
เพียงครั้งเดียว เฉลย ว่าเคยไป
หลังรับใบฯ หน้าชื่น คืนบ้านนา

สิบปีก่อน สอนเด็ก เลขคณิต
ไทย อังกฤษ วิทย์ สังคม สุขศึกษา
เสริมอาชีพ ลำไย ไร่ ปู ปลา
เว้นทุกครา บ่เฟื่อง เรื่องทะเล

อยากเที่ยวจัง หยังใด ไม่เคยเห็น
อยากลงเล่น ว่ายทวน คลื่นสรวลเส
สวมกางเกง ขากาง อย่างลิเก
คงจะเท่ ไม่อาย ว้ายกลัวปลิง

เกริ่นอาหาร การกิน ใส่ลิ้นปาก
แต่งปรุงจาก ปลาร้า ผัก ข่า ขิง
จีนฝรั่ง มังค่า ว่าตามจริง
มีหลายสิ่ง แค่ดู ไม่รู้รส

ไปช่วยงาน กาชาด อากาศร้อน
น้ำแข็งก้อน เชื่อมหวาน ตาลโตนด
"เย็นตาโฟ" เสียงดัง สั่งมาซด
ลวกลิ้นหด ของแปลก เพิ่งแรกกิน

ข้อยบ้านนอก อยู่ไหน ใช่บ้านนอก
หน้าบ่งบอก เก้งก้าง ท่าทางสิ้น
มักถูกลวง ทรวงช้ำ น้ำตาริน
กลับสู่ถิ่น คร่ำครวญ ในสวนปรุง

 emo_85

รพีกาญจน์

ใบฯ - เกียรติบัตรพ่อตัวอย่างแห่งชาติ




หัวข้อ: Re: ด้วยเชิงชั้นแนวกวี...ศรีธัญญา
เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 21 ตุลาคม 2013, 09:08:AM


(http://i111.photobucket.com/albums/n129/Garnet_Til/Photo/15-06-2551/P6156898.jpg)



"อุ่นใจชัวร์" ทั่วไทย ไปเยือนถิ่น
ลำพูนผิน อ้าย"พีฯ"  ที่มานมุ่ง
รับมาเบิ่ง นครชัยฯ มิใช่กรุง
คนบ้านทุ่ง คือกั๊น อย่าย่านไป

โดดน้ำคลอง ล่องแพ แลสองฝั่ง
หล้าสินั่ง เคียงข้าง บ่ห่างไหน
ลาบน้ำตก ซกเล็ก สเต็กไทย.(ย่างจิ้ม)
ซุบหน่อไม้ ไก่ย่าง ผักวางเคียง

ตลาดน้ำ "ลำพญา" พาเที่ยวท่อง
สดผล,ผัก นักของ มิต้องเสี่ยง
ไร้สารพิษ ติดนั่น หลากสรรเรียง
แล้วลำเลียง เลี่ยงลง คงคาลัย

เรื่อยรินล่อง ท่องธาร ขับขานแจ้ว
เสียงหวานแหวว ของ "ดิน" จินต์สุขไหม
แพ"พิณทอง" ลองชม แกงส้มไง
ปลาช่อนใหญ่ ไม่หั่น แย่งกันเชียว

ซื้อส้มโอ โชว์ตั้ง วางอย่างสวย
ติดมือด้วย ช่วยเชียร์ มิเสียเที่ยว
ผ่านมาถึง "ศรีวิชัย" ใช่ใจเดียว
ชายมานเปลี่ยว เกี่ยวก้อย น้อยมาควง emo_52

พักรีสอร์ท กอดกลม ชมธรรมชาติ
น้ำซัดสาด กระดอน คล้ายนอนห่วง
จ่ายค้างคืน ยื่นสา ช้าเขาทวง
คิดถึงรวง รังเมีย มิเสียเงิน emo_10

ลงแพต่อ ขอแถม แถบดอนหวาย
คนมากมาย ขายค้า พาสรรเสริญ
"เป็ดนายหนับ" นับตังค์ สั่งกันเพลิน
ของก่ายเกิน เดินข้าง วางเรียงราย

ล่องขากลับ หลับอิง พิงซบไหล่
เหนื่อยล้าไป ละเหี่ย เพลียเหรออ้าย
แวะบ้านหล้า ก่อนซี ที่สุดท้าย
ค่าใช้จ่าย ห้าหมื่น โปรดยื่นมา emo_15


"ดิน"

(http://www.qzub.com/cartoon_016.gif)
โอย..เหนื่อย...จะได้ค่าโฆษณามั้ยเนี่ย emo_126 emo_45


หัวข้อ: Re: ด้วยเชิงชั้นแนวกวี...ศรีธัญญา
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 21 ตุลาคม 2013, 07:37:PM

แก่ลงลึก ซึกซัก น้องรักเอ๋ย
ก่อนเก่าเคย สดชื่น รื่นหรรษา
สนุกงวด ปวดหัว มืดมัวตา
เจรจา อ่าเอ่อ เสียงเหน่อยาน

จะขึ้นรถ ลงเรือ เยือนเหนือใต้
เกาะรถไฟ ไล่แล่น แดนอีสาน
ยืนนั่งเหน็บ เจ็บงอ ทรมาน
โรคเบาหวาน ความดัน ไขมันรุม

ทั้งอาหาร การกิน ลิ้นลิ้มรส
ฟันหลอบด เคี้ยวนาน ละพานกลุ้ม
ใช้ฟันเทียม เยี่ยมแท้ แค่งำงุม
ของนุ่มนุ่ม เนื้อหนัง ยังต้องตำ

สะพายย่าม ยาดม อมทาถู
เมี่ยงหมากพลู บูรี มีหนำหนำ
ข้าวเหนียวนึ่ง ปลาทู แคบหมูกำ
หิวแกะหม่ำ จ้ำจิ้ม ยองริมทาง

ต้นเดือนที ดีใจ ได้รับเบี้ย
คนเกิดนาน พิการ เสียขาข้าง
ล้วนแบ๊งก์ย่อย ยี่สิบ รีบพับกลาง
แล้วใช้ยาง ยืดรัด มัดกางเกง

แก่หมดคึก ยึกยัก น้องรักจ๋า
ที่สบตา มองถัน เท่านั้นเพ่ง
เจอดุด่า ว่ากล่้าว สาวบรรเลง
ดูนิดเอง ถูกใจ ไม่มีแรง

 emo_103

รพีกาญจน์