พิมพ์หน้านี้ - รำลึกวีรชน

รำลึกวันวีรชน

@ชีวิตที่ก้าวพ้นการวนว่าย
สู่สัมปรายภพสงบนิ่ง
ผ่านสายตารู้เห็นความเป็นจริง
มีหลายสิ่งเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม

@อุดมการณ์เสรีที่กอบกู้
สร้างนักสู้ผู้กล้ามาแต่เริ่ม
สร้างประชาธิปไตยเชื้อไฟเติม
ใครจะเพิ่มใครจะผลิตเพื่อประชา

@เสียงปืนเคยคำรามตามปะทุ
ร่างทะลุเลือดหลั่งถั่งโถมหล้า
พิราบขาวปีกหักเสียหลักมา
ดื่มน้ำตาอารมณ์ที่ขมคาว

@ต้องซุกร่างกลางป่ามาดั้นด้น
อุทิศตนหนุนขอนบนดอนหนาว
ได้ชื่นชมห่มฟ้าป่าดวงดาว
แทนเรื่องราวลึกล้นของคนเมือง

@เพียงมือน้อยร้อยไว้อย่างหมายมั่น
เพื่อความฝันเสรีที่ฟูเฟื่อง
จึงกล้าคิดกล้าทำนำประเทือง
เป็นดาวเรืองลอยดวงบนห้วงฟ้า

@รำลึกวีรชนวันพ้นผ่าน
เห็นเพียงม่านกลุ่มควันเกินฝันหา
ภาพรางเลือนเมื่อเยือนเดือนตุลา
ยังไร้ค่าจำนงชูธงธรรม

//////////////

พงศ์ภัณฑ์
๑๕/๑๐/๕๖

(รับ) วีรชนผองเหล่าประชา.............โอ้ใครบ้างหนา...........ซึ้งค่าความดีของเธอ

....จิตวิญญาณ์กล้าสละตน.............หาญสู้ทุรชน..............แม้ชีพชีวันบรรลัย
....เผด็จการดับฝันสดใส...............ดับประชาธิปไตย.........พิราบเจ็บจากไปพนา
....มอมเมาสร้างเงามายา..............โกงกินท่วมฟ้า............เมื่อไรหนา(แสง)ธรรมอำไพ (รับ)

....เงียบเหงาเศร้าลึกฤทัย................คนดี(ห่าง)หายไป........เพื่อนใจแห่งจิตวิญญาณ
....เคยร่วมฝัน(ร่วม)สรรค์สร้างงาน.......หวังโลกเบิกบาน.........สายธารเมตตาจรัสไสว
....หนุ่มสาวเธออยู่หนใด..................ตื่นฟื้นเร็วไว..............ปลูกประชาธิปไตยยืนยง

มีบางคำใส่วงเล็บ เพราะคำเกินตามหลัก กาพย์ฉบัง ๑๖ ที่เกินเพราะใส่ทำนองขับร้องแบบเพลงสากล

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน