|
หัวข้อ: ขณะหนึ่ง…เพียงฟ้าพ้นราตรี เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 12 ตุลาคม 2013, 05:53:PM ขณะหนึ่ง…เพียงฟ้าพ้นราตรี
พร่างแสงดาวพราวงามอร่ามฟ้า จินตนาการเริ่มต่อเติมฝัน ตื่นตระหนกนกค่ำเพ้อรำพัน ปลายวสันต์พรรษาหนาวมาเยือน รวงข้าวเผยให้เห็นความเย็นย่าง เพชรน้ำค้างหยาดเหยาะจับเกาะเกลื่อน ลมหน้าต่างโคลงเคลงบรรเลงเตือน พัดเสมือนบอกใกล้ปีใหม่แล้ว วันและคืนล่วงไปกระไรหนอ คล้ายตามจ่อฉุดคร่าคนล้าแผ่ว ขณะหนึ่งผ่านไวอย่างไร้แวว อาจนิ่งแน่วเพียงฟ้าพ้นราตรี!ฯ อริญชย์ ๑๒/๑๐/๒๕๕๖ emo_107 หัวข้อ: Re: ขณะหนึ่ง…เพียงฟ้าพ้นราตรี เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 12 ตุลาคม 2013, 06:45:PM (http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQM4JXtcbf2g9TdKCyQk3-nEkP-w0ABHG8RhNSYDMjEefnG-ufKUQ) ตะวันลาปัฐพี หลับตาพริ้ม ยิ้มหวาน ผ่านม่านฟ้า ตะวันลา หล้าหม่น คละปนสี สาดแสงสอด กอดดอม หอมธรณี ดวงฤดี นี้เพลิด เตลิดไกล ปัฐพี นี้อุ่น กรุ่นกลิ่นกลบ ภาณุมาศ พาดพบ ซบสดใส จะจำจร ก่อนจาก ฝากเยื่อใย โบกมือให้ สัญญา มาพบกัน emo_12 "ดิน" (http://www.qzub.com/cartoon_016.gif) หัวข้อ: Re: ขณะหนึ่ง…เพียงฟ้าพ้นราตรี เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 12 ตุลาคม 2013, 08:00:PM ลับแต่ร่าง กลางใจ ใช่ลอยลื่น จะดมชื่น คืนนี้ ที่ในฝัน ท่ามสีสวย รวยริน กลิ่นสุคันธ์ ครบรอบวัน พลันเลื่อน เยือนอีกครา หลายยามรอ ธรณี ฤดีหนาว คอยเหินหาว พราวแสง แดงเจิดจ้า มิลืมตัว ชั่วกัลป์ ให้สัญญา รุ่งทิวา มาชม พรมจูบดิน emo_116 รพีกาญจน์ เข้าห้องพระละเนอฯ หัวข้อ: Re: ขณะหนึ่ง…เพียงฟ้าพ้นราตรี เริ่มหัวข้อโดย: กังวาน ที่ 12 ตุลาคม 2013, 08:31:PM (http://ts1.mm.bing.net/th?id=H.5058626470808156&pid=15.1) ขออภัยไม่สัมผัสพี่รพีกาญจน์ ลงช้าไปนิดครับขณะหนึ่งของชีวิตเคยคิดไหม ความดีไล่ความชั่วแน่แท้หรือนั่น มืดทีไรสว่างมาแล้วลากัน ความมืดพลันครอบงำช้ำชีวี ชั่วขณะฟ้าเปิดเกิดเหตุผล ความทุกข์ทนอยู่ที่ใจใช่ต้องหนี แสงสว่างกระจ่าง ณ ปฐพี ถ้าทำดีทำต่อไปไม่ต้องกลัว ---กังวาน-- emo_126 หัวข้อ: Re: ขณะหนึ่ง…เพียงฟ้าพ้นราตรี เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 12 ตุลาคม 2013, 10:18:PM (http://sns.people.com.cn/uploads/figureCaptions/Image/e5/81/a5/e5bab7e799bee7a791e8aeb2e5a082/1323832178483.jpg) ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เนตค่ะ ท่ามท้องฟ้าระดาดาว ยินเสียงสวดมนต์ยาว ขับไล่ความชั่ว เพลงกาลขับขานขึ้นกลางความหมองมัว ประหนึ่งคล้ายข่มความหวาดกลัวให้หมดไป อาจรำไรแสงเพียงน้อย ลอดผ่านหน้าต่างบานกระจ้อยร่อย ให้สดใส ปลุกคนเศร้าว่าอย่าเพิ่งท้อใจ อีกไม่นานบ้านไพรคงกลับคืน...ดังเดิม หัวข้อ: Re: ขณะหนึ่ง…เพียงฟ้าพ้นราตรี เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 12 ตุลาคม 2013, 10:36:PM (http://image.ohozaa.com/i/21d/st80ze.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/wQbY6EysHYEWc6Av) มาปลอบขวัญคนเศร้า... โลกสีเทาทาบทับ..กลับฮึกเหิม อย่าไหวหวั่น..เลยหนอขอต่อเติม อยากประเดิม..เสริมส่วนขาด ..ที่วาดไว้ ท่ามกลางหมู่ดาว... ส่องสกาวพราวพร่าง..กระจ่างใส ขับความขม..ขื่นเข็ดเผ็ดจี้ใจ ให้หมดไปโดยพลัน..เถิดขวัญตา... พันทอง emo_56 emo_56 emo_56 |