พิมพ์หน้านี้ - เพลงดอกไม้

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: พ.พิมพา ที่ 23 สิงหาคม 2013, 12:06:PM



หัวข้อ: เพลงดอกไม้
เริ่มหัวข้อโดย: พ.พิมพา ที่ 23 สิงหาคม 2013, 12:06:PM
เพลงดอกไม้

@ระบำร่ายพรายพร้อยคอยบานชื่น
อยู่ดาษดื่นคณานับจากหลับไหล
สลับสีแดงเหลืองประเทืองใจ
ระบัดใบสลัดดอกหยอกสายลม

@ชูก้านกิ่งมิ่งไม้ชายลมกล้า
ขึ้นวาดฟ้ามาประดับรับแสงห่ม
ช่อเกสรอ่อนลออรอเชยชม
บนลานพรมพฤกษาสง่างาม

@ชมพูพวงดวงแซมแต้มแก้มส้ม
ม่วงผสมไหวระนาบอาบใจหวาม
สีเขียวสดจรดกลิ่นโชยสิ้นยาม
ลอยลวนลามยวนฤดีด้วยสีฟ้า

@สีขาววาวราวมุกสุกสว่าง
วางระหว่างใบบางกลางลานหญ้า
ชมพูดูอ่อนหวานละลานตา
แดงผกาเคลิ้มคล้อยคอยรวี

@บรรจงจีบกลีบสยายกลางสายหมอก
สัพยอกน้ำค้างพร่างดอกคลี่
รอลมหนาวผ่าวเยือนเพื่อนเช้านี้
ชื่นมาลีก็จะโปรยหอมโชยฟ้า

@ดอกไม้สวยอวยเอมเปรมชีวิต
เวลานิดหนึ่งน้อยละห้อยหา
เมื่อเนิ่นนานดอกดวงร่วงโรยรา
วันอาจช้าไม่ได้ชมโศกตรมใจ

//////////////////
พงศ์ภัณฑ์
๒๓/๗/๕๖


หัวข้อ: Re: เพลงดอกไม้
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 24 สิงหาคม 2013, 11:15:AM
(http://image.ohozaa.com/i/cc0/niWRP4.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/wLdQHEyf2GVTQcKa)

ดวงดอกรัก ปักแน่น แก่นในจิต
เนาแนบชิด เช้าค่ำ ทำไฉน
อวลอบอุ่น อิงแอบ แนบฤทัย
อึงอลไอ อ้อนออด สอดร้อยรัก

สีขาวสวย สดใส ในทางฝัน
พร่ำรำพัน เพ้อพก สะทกหนัก
กลิ่นกรุ่นกร่อน ผ่อนผ่าน ละลานนัก
ดื่นดาษดัก ตักตวง ทุกช่วงปอง

จากดอกตูม เต่งตึง คลึงเคล้าครอบ
ผลิรายรอบ เรียงออก บอกสมสอง
ภู่ผึ้งผิน บินตอม ยอมมามอง
น้ำหวานพร้อม ล้อมดื่ม ปลื้มกมล

ดอกรักเฉา ฉายฉาบ วะวาบหวิว
เมื่อลมปลิว โปรยปราย หน่ายสับสน
หวานเริ่มเหือด หดหาย ชายไม่ยล
รักร่วงหล่น โรยลง คงสิ้นแวว
พันทอง
๒๔/๐๘/๕๖
(http://image.ohozaa.com/i/f38/cC70Mk.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/wLd4zRtUhLxlUOuH)




หัวข้อ: Re: เพลงดอกไม้
เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 24 สิงหาคม 2013, 05:42:PM
ดอกรักเอยเชยชิดสนิทแนบ 
เจ็บจนแสบยังคงเห็นนวลเป็นแก้ว
ถึงขาดเหลือเจือจุนอุดหนุนแนว 
จากไปแล้วคิดว่าข้าหรือกลัว

ขอแบ่งบุญสุนทานนบผ่านหัตถ์   
น้อมไตรรัตน์เคยร่วมยกท่วมหัว
          กังวลบ้างตัดข้องปกป้องตัว                   
ถึงดีชั่วเจ้าจงดีทวีไป

กรรมพี่สร้างปางนี้เท่าที่เห็น       
ยกประเด็นถึงพลาดขาดเหลวไหล
แม่เนื้อเย็นเห็นดีพิรี้พิไร     
เลิกกันไปปลดอินังนะบังอร

หากไปแล้วไปลับไม่กลับหลัง   
ไม่มานั่งเคียงข้างให้นางสอน
เมื่อไปแล้วไปลับไม่กลับคอน   
ให้งามงอนสุขเถิดพี่เปิดทาง

เนินฯ