|
หัวข้อ: ~เพื่อนฉัน~ เริ่มหัวข้อโดย: ~ขลุ่ยกันแสง~ ที่ 06 มิถุนายน 2013, 09:11:PM ขลุ่ยฯเลานี้ มีเหงา เนาแนบอก ยากหยิบยก ย้ายย่าง ให้ห่างหาย ฉันมีเศร้า เฝ้าเยือน เป็นเพื่อนตาย มิจางหาย คลายเคลื่อน เลือนลับลา จะมีไหม ใครหม่น ล้นห้องห้วง แห่งแดดวง บ่วงมาด ปรารถนา ทั้งห้องใจ มีแต่เศษ เวทนา คงรู้ว่า สุดระกำ..ช้ำเพียงใด emo_62 emo_62 emo_62 หัวข้อ: Re: ~เพื่อนฉัน~ เริ่มหัวข้อโดย: my smile ที่ 06 มิถุนายน 2013, 10:24:PM ขลุ่ยร้าว...บรรเลง..เ พ ล ง เ ห น็ บ ห น า ว ทำนองเศร้า..เสียงเจ็บราว..คล้ายหวั่นไหว ค่ำคืนนี้..จะดื่มด่ำ ฉ่ำ พ ร ะ จั น ท ร์..สักเพียงใด ม่านน้ำตา..ก็ยังรินไหล..ไม่ขาดตอน เป็นคนหนึ่ง..บน ท ร า ย ท ะ เ ล..ผืนกว้างกว้าง ที่สะดุด..กับดักปัญหาอ้างว้าง..ณ เลือดก้อน เสียงขลุ่ยร้าว..ใ จ ก็ ร้ า ว..เคล้าอาวรณ์ ภาพสะท้อน..รอยรัก.ในแววตา. ... emo_115 เขียนกลอนตอนง่วงมันเป็นแบบนี้ นี่เอง !! emo_30 หัวข้อ: Re: ~เพื่อนฉัน~ เริ่มหัวข้อโดย: ~ขลุ่ยกันแสง~ ที่ 07 มิถุนายน 2013, 02:42:AM เสียงที่คร่ำ ครวญส่ง คงไม่เพราะ ไร้เสนาะ ดั่งมาด ปรารถนา จึงหมดสิทธิ์ คิดหวัง รั้งกานดา ให้กลับมา คู่เคียง ร้อยเรียงใจ ขลุ่ยฯเลานี้ จึงช้ำ ระกำหม่น กลั้นใจทน ทุกวัน อย่างหวั่นไหว เส้นทางรัก หักร้าง ระหว่างใจ ครวญส่งให้ ยินเพียง..เสียงเรียกนาง emo_62 emo_62 emo_62 |