พิมพ์หน้านี้ - ขุนสุนทรโวหาร ???

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

จิปาถะ => ห้องนั่งเล่น => ข้อความที่เริ่มโดย: พยัญเสมอ ที่ 05 มิถุนายน 2013, 06:13:PM



หัวข้อ: ขุนสุนทรโวหาร ???
เริ่มหัวข้อโดย: พยัญเสมอ ที่ 05 มิถุนายน 2013, 06:13:PM
ผู้ถาม    ช่วยแต่งกลอนให้บทนึงหน่อยครับ^^ขึ้นต้นด้วยขุนสุนทรโวหารครับ^^


ผู้ตอบ     สุนทรภู่นั้นท่านเป็นขุนนางรับใช้ในเบื้องพระยุคลบาทในรัชกาลที่ ๒  เป็นขุนนางชั้นพระ นามว่าพระสุนทรโวหาร
          ซึ่งสูงไปกว่า ขุนอีกสองขั้นครับ  กลอนนี้ถ้าจะแต่งให้หมายถึงสุนทรภู่ ก็เท่ากับไปลดยศท่านลงสองขั้น ไม่เอาด้วยครับ
          ถ้าหากจะไม่เรียกยศ  ก็ควรเรียกนามท่านเลย  ตามที่นักกลอนนักกวีส่วนมากนิยมเรียกท่านว่า สุนทรภู่ หรือบรมครูกลอนสุนทรภู่   
          แต่ไปเรียกท่านเป็น ขุนสุนทรโวหาร ไม่สมควรครับ

ปัญหานี้มีผู้ถามเพื่อขอให้มีผู้แต่งกลอนให้  ทำให้สงสัยว่าใครเป็นผู้ตั้งโจทย์นี้ขึ้นมา  จะเป็นนักเรียนตั้งเองหรือว่าเป็นคุณครูที่ให้การบ้าน
แต่ถ้าเป็นคุณครู และมีโอกาสได้เจอหรือพูดคุยกันก็คงจะต้องทำความเข้าใจกันสักหน่อย





พระสุนทรโวหารกานท์เลิศหล้า
สมสมยาบรมครูผู้สั่งสอน-
เหล่ากวีศรีวงวรรณงามบวร
นามสุนทรภู่ผู้ครูกวี


เมื่อเขาเปลี่ยนคำถามจาก ขุนสุนทรโวหาร เป็น พระสุนทรโวหาร  ก็แต่งให้เท่านี้แหละครับ ตามที่เขาต้องการ และคิดออกแค่นี้จริงๆ
(บังเอิญผมไม่เก่งในทางยกย่องสรรเสริญคนก็เลยคิดได้แค่นี้)





หัวข้อ: Re: ขุนสุนทรโวหาร ???
เริ่มหัวข้อโดย: toshare ที่ 24 มิถุนายน 2013, 11:58:AM

....สุนทรภู่ระลึกให้.................จุ่งดี
อย่าแต่งเพียงปะรำพิธี.............เทิดไว้
โคลงท่านอ่อนในวจี...............ก็เปล่า
จารจดปรากฏให้....................ใช่ท้า-ท่านสอน

....กานท์กลอนเพียรฝึกใช้.......สม่ำเสมอ
รู้รอบดุจดั่งเกลอ.....................แนะชี้
ดำเนินเรื่องบำเรอ....................หลายหลาก
ครูท่านนำเสนอนี้.....................เร่งรู้ฝึกฝน

====

นิราศสุพรรณ เป็นผลงานกวีนิพนธ์แบบโคลงประพันธ์โดยสุนทรภู่
เป็นนิราศเรื่องแรกและเรื่องเดียวของสุนทรภู่
ที่ประพันธ์ด้วยฉันทลักษณ์โคลงสี่สุภาพ เข้าใจว่าต้องการลบคำสบประมาทว่า
ตนแต่งได้แต่เพียงกลอน
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

เรือนไทย วิชาการ.คอม http://www.reurnthai.com/index.php?topic=2250.15 (http://www.reurnthai.com/index.php?topic=2250.15)
CrazyHOrse แขกเรือน
เมื่อ 11 มิ.ย. 07, 17:45
 --------------------------------------------------------------------------------
สุนทรภู่มีชื่อลือเลื่องเป็นเลิศในกระบวนกลอน กลอนแปดแบบสุนทรภู่ถือเป็นกลอนครูมาจนถึงปัจจุบัน
แต่ในบรรดาผลงานของท่าน มีนิราศสุพรรณที่แต่งโดยใช้ฉันทลักษณ์เป็นโคลงสี่สุภาพ
แต่ขึ้นชื่อว่าสุนทรภู่แล้ว จะเป็นแค่โคลงสี่ธรรมดาก็กระไรอยู่ โคลงของสุนทรภู่จึงมีเอกลักษณ์
บางประการที่แตกต่างจากแบบแผนโคลงที่เขียนกันมา ผมขอเลือกตัวอย่าง
บทแรกของนิราศสุพรรณที่ถือได้ว่าเป็นตัวแทนของโคลงแบบสุนทรภู่ดังนี้ครับ

....เดือนช่วงดวงเด่นฟ้า......ดาดาว
จรูญจรัสรัศมีพราว.............พร่างพร้อย
ยามดึกนึกหนาวหนาว.........เขนยแนบ...แอบเอย
เย็นฉ่ำน้ำค้างย้อย.............เยือกฟ้าพาหนาว



หัวข้อ: Re: ขุนสุนทรโวหาร ???
เริ่มหัวข้อโดย: toshare ที่ 26 มิถุนายน 2019, 01:32:AM


...น้อมนบเคารพครู..........สุนทรภู่ปราชญ์กาพย์กลอน
รอบรู้นำเล่าสอน..............โลกละครตระการตา

...กลอนแปดพระอภัยฯ......กาพย์พระไชยสุริยา
นิราศสุพรรณรจนา............ควรปวงข้าฯ ระลึกฝึกเลียน

โลกละคร ที่นี้ หมายถึง ละครชีวิต
- กลอนพระอภัยฯ เล่าถึงเรื่องราว ผู้คนในประเทศอื่นรอบ ๆ เรา 
- กาพย์พระไชยสุริยา ใช้เป็นบทเรียน ให้ภาพเสมือนบ้านเมืองสมัยนี้

นิราศสุพรรณ เป็นโคลงสี่สุภาพ



หัวข้อ: Re: ขุนสุนทรโวหาร ???
เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 28 มิถุนายน 2019, 06:23:AM


บูชาพระอาจารย์

กาพย์"สาม"เขียนตามท่าน.  เริงสำราญรื่นฤดี
"หนึ่ง"มากาพย์ยานี.  เริ่มขีดเขียนแรกเรียนคำ

    รถโฟล์คสวาเก้น.  ที่ฉันเห็นเป็นประจำ
    คือรถสีขาวดำ.  จอดอยู่ในโรงเรียนใหญ่
    ของครูผู้อาจารย์.  ที่ชำนาญภาษาไทย
    จอดอยู่งามวิไล.   ใต้ก้ามปูดูงามตา(ต้นก้ามปู)
      เรียน ม.ศ.๑ ที่ น.ศ.๑

    ฉบังสิบหกยกหา.  ลืมวันเวลา
    จำเนียรเขียนก่อนตอนไหน
    โกลนเสร็จเมื่อคืนหนึ่งไซร้.  เกลาเช้าวันใหม่
    บนป้อมกรมกองราชทัณฑ์
    คลับคล้ายเราเช่นชาวสวรรค์   พรรณนาจำนรรจ์
    ผู้ต้องขังคุกคือนรก

    สุรางคนางค์  เกริ่นกล่าวราวกลาง  วันพระเดือนหก
    หลังจากเวียนเทียน เขียนแบบตลก. ผู้หญิงเวียนครก(รำวง)
    ขนดกรักแร้

ตะวันลับกลับหมุนหลายรุ่นคน.   ยังมีมนต์อนุสรณ์สุนทรแพร่
ปิดตารับกลับฝันรันทดแท้.   เริ่มตั้งแต่ถูกขังเรือทุกข์เหลือวัย

"เมื่อเคราะห์ร้ายกายเราก็เท่านี้.   ไม่มีที่พสุธาจะอาศัย
ล้วนหนาวเหน็บเจ็บแสบคับแคบใจ   เหมือนนกไร้รังเร่อยู่เอกา"

(นิราศภูเขาทอง)

เนิน จำราย