|
หัวข้อ: ผีหลอก…โรงเรียนเก่า เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 19 เมษายน 2013, 12:46:PM ผีหลอก…โรงเรียนเก่า
ยังจดจำเมื่อครั้งเรียนหนังสือ เพื่อผองชื่อนามสกุลร่วมรุ่นฝัน เคยร้อยเรียงเคียงข้างในบางวัน เล่นด้วยกันสดใสตามวัยเยาว์ เอม เอก แอ้ม แก้ม มิตร ป๋อง นิด หน่อย แมว คม ออย อ้อ เย็น จุ๋ม เคน เผ่า โม่ง ป๋อง ตุ๋ง รุ้ง เอื้อน ล้วน เพื่อนเรา เล่นหยอกเย้าด้วยใจเปี่ยมไมตรี เรื่องโรงเรียนชาวบ้านเล่าขานว่า เป็นป่าช้าก่อนเก่าเคยเผาผี ครั้นสร้างเป็นอาคารผลงานมี สถานที่เรียนหนังสือยังลือชา สี่โมงเย็นในห้องเสียงร้องลั่น เพื่อนเล่นกันเห็นมือยื่นยื้อหา จากมุมห้องเรียนนั้นเป็นสัญญา คล้ายเตือนว่าอย่าป่วนเล่นกวนกัน บางครั้งผีสีซอต่างก็เห็น ช่วงยามเย็นโชว์ตัวนั่งหัวหัน เสียงสีซอวังเวงบรรเลงพลัน เพียงตะวันใกล้ดับลาลับพง ถึงรุ่นหลานเรานั่งเรียนหนังสือ ก็ยังลือผีออกมาหลอกส่ง โรงเรียนเก่ารู้กันอาถรรพ์ลง ผียังคงต้องการหลอกหลานเรา!ฯ อริญชย์ ๑๙/๔/๒๕๕๖ emo_107 http://www.youtube.com/watch?v=wX0bfymJMj0&list=RD0230VEndtU7ns หัวข้อ: Re: ผีหลอก…โรงเรียนเก่า เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 19 เมษายน 2013, 08:31:PM ผีเก่าเน่าเหม็น ยุคโบราณ บ้านป่า ล้าสมัย ชีพบรรลัย หามฝัง มิตั้งเผา มีดสับไผ่ ไม้ฟาก ลากร่างเอา ล้มมื้อเช้า ดินกลบ ศพเที่ยงวัน ยิ่งห่าดง ลงที พิษฝีดาษ นอนเกลื่อนกลาด สมเพช ทั่วเขตขัณฑ์ ลืมค่ำคืน ตื่นตระหนก ยกย้ายพลัน ทิ้งที่มั่น ละแดน จากแคว้นไกล หรือที่ลื่น พื้นดาน ธารน้ำกั้น ขนาบชัน ดอยสูง ยางยูงใหญ่ ข้าศึกถึง ทุ่งกว้าง ระหว่างไพร โจมรุกไล่ ฆ่าเข่น ตายเป็นเบือ ร่างด่าวดิ้น วิญญาณ์ ยังคาที่ ภูตสัมภเวสี ผีล่องเหนือ ไร้ทานสังฆ์ บังสุกุล แผ่จุนเจือ จวบเราเมื่อ สร้างปลูก ถูกรบกวน ตึกสถาน บ้านหับ ทับหลุมซาก เนินไถถาก ราบเรียบ เทียบนาสวน ก่อวัดวา อาราม โรงเรียน จวน เหตุชนวน เจ็บไข้ ไม่สบาย ผีคือคน ป่นไป ไร้รูปขันธ์ หากสื่อกัน เจรจา ว่ามุ่งหมาย ไหว้วอนขอ ยอเกล้า แปลงเจ้านาย สิ่งเลวร้าย กลายเย็น กลับเป็นดี emo_126 รพีกาญจน์ |