พิมพ์หน้านี้ - ทิ้งความหลังเคยช้ำตรมปล่อยจมโคลน

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนประชดรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: พยัญเสมอ ที่ 05 กุมภาพันธ์ 2013, 04:24:PM



หัวข้อ: ทิ้งความหลังเคยช้ำตรมปล่อยจมโคลน
เริ่มหัวข้อโดย: พยัญเสมอ ที่ 05 กุมภาพันธ์ 2013, 04:24:PM


ทิ้งความหลังเคยช้ำตรมปล่อยจมโคลน


โอ้รักเอ๋ยเคยหวานมาพาล*กร่อย
ไม่อร่อยเหมือนเก่าเราขากถุย
สลัดมันทิ้งไปใช่ว่าคุย
รักชุ่ยชุ่ยรักแย่แย่แคร์ทำไม

เศษเดนรักจากจินต์ไฟสิ้นเชื้อ
เหือดมิเหลือหอมหวนชวนหลงใหล
อย่าให้มันเป็นสนิมทิ่มแทงใจ
โยนลงใส่ถังขยะจะไม่มอง

สู้ไปหารักใหม่สดใสกว่า
แสนซาบซ่ายียวนชวนสนอง
ก็คงอิ่มอารมณ์สุขสมปอง
ฟ้าสีทองผ่องอำไพสดใสจัง

นี่แหละคือชีวิตไม่คิดท้อ
มิต้องรอใครอื่นยื่นความหวัง
ตัวของเราต้องอยู่ได้โดยลำพัง
ทิ้งความหลังเคยช้ำตรมปล่อยจมโคลน


Orion264(มือขวา)







หมายเหตุ  พาล*  คนเขลา คนพาล ไม่มีเหตุผล  ไม่ถือเหตุผล  ใช้คนละความหมายกับคำว่า พานจะเป็นลมครับ
                       ในกลอนนี้หมายความว่าอยู่ๆความรักมากร่อยโดยไม่มีเหตุผล