|
หัวข้อ: รู้คุณค่าน้ำใจอย่าได้หมิ่น เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 04 กุมภาพันธ์ 2013, 09:45:AM รู้คุณค่าน้ำใจอย่าได้หมิ่น
ยามโชคช่วยเงินทองข้าวของมาก ทำบุญฝากเก็บไว้หรือใช้หนี้ แม้นฟุ่มเฟือยเงินตราบรรดามี ปฐพีคงเกลื่อนแต่เพื่อนกิน ยามดวงตกทนหมั่นขยันหา รู้คุณค่าน้ำใจอย่าได้หมิ่น แม้นอวดโอ่วางท่าเป็นอาจิณ คงเสื่อมสิ้นผองเพื่อนตักเตือนกัน!ฯ อริญชย์ ๔/๒/๒๕๕๖ emo_107 หัวข้อ: Re: รู้คุณค่าน้ำใจอย่าได้หมิ่น เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 04 กุมภาพันธ์ 2013, 01:06:PM (http://image.ohozaa.com/i/316/08yKBy.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/w5xXlrqsdChKZccg) โชคไม่ช่วย ทำงาน ปานขี้ข้า เหนื่อยเมื่อยล้า ขาแขน เป็นแม่นมั่น ต้องก้มหน้า รับกรรม ช้ำทุกวัน ชี้นิ้วพลัน ฉันวิ่ง กลิ้งบางที ไม่กล้าเถียง เอียงมอง จ้องตาใส่ อกแทบไหม้ ลนลาน มานร้อนจี๋ ได้ครับพี่ ดีครับท่าน ทุกวันซี มือกุมที่ หว่างขา อุราตรม พันทอง emo_126 emo_126 หัวข้อ: Re: รู้คุณค่าน้ำใจอย่าได้หมิ่น เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 12 กุมภาพันธ์ 2013, 11:12:PM ข้าวนั้นอาจค่าน้อย เธอจึงคอยแต่เมินหน่าย เงินถือเลือกซื้อสบาย กินจุบจิบจุกจิกจัง วันเงินไม่ถึงมือ ข้าวนั้นคือของประทัง ต่อชีพให้ยืดยัง ไม่ด่วนดับด้วยท้องโหย เพื่อนเตือนระบุโทษ ที่เธอโกรธพิไรโวย คอยขัดคัดง้างโดย มิยอมลงเพียงตรงใจ วันกาลพิสูจน์ค่า จะรู้ว่าจริงเท็จไฉน หมิ่นคำเมื่อแจ้งนัย จะสูญมิตรสิ้นสิทธิ์ท้วง หัวข้อ: Re: รู้คุณค่าน้ำใจอย่าได้หมิ่น เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 18 กุมภาพันธ์ 2013, 05:56:PM น้ำใจนี้ มีค่าล้น ทุกหนแห่ง
แม้คนแล้ง น้ำใจ กว่าใครเขา ที่ทุกวัน เห็นแก่ตัว หลงมัวเมา ก็ยังเฝ้า รอน้ำใจ มิตรให้มา!ฯ อริญชย์ ๑๘/๒/๒๕๕๖ emo_107 (http://3.bp.blogspot.com/_MgjHJ-Zr5e4/TOTP9jr00XI/AAAAAAAAANc/SgDXV_R7ltw/s1600/Deedeejang-com-00002.jpg) ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต |